آغاز سال جديد خورشيدي و نوروز 1396 هجري شمسي را به همه دوستان و هموطنان عزيز تبريك عرض مي كنم. ضمن آرزوي اوقات خوش، توام با سلامتي و توفيق بيش از پيش در سال جديد، براي همه عزيزان، نكاتی را، پيرامون آداب و رسوم نوروز در افغانستان و ايران، و ريشه تقويم رسمي دو كشور، خدمت تقديم می نمايم.

مردم و دولت دو كشور ايران و افغانستان، بدليل رسميت تقويم هجري شمسي در اين دو سرزمين، براي نوروز اهميت ويژه قايل اند. نوروز در كشور جمهوري اسلامي ايران اما اهميت بيشتری دارد. تا جاي كه مي توان گفت تمامي برنامه ريزيهای مردم از نظر كار و تلاش و امور اقتصادی، ديد و بازديدها، تفريحات سالانه، خريد البسه هاي شخصي و لوازم منزل و حتي ايجاد تغييرات در دكوراسيون خانه و... براي ايام نوروز صورت مي گيرد. از آخر برج دلو (بهمن) تقريبا برنامه ريزی ها شروع می شود.

دولت با استفاده از رسانه هاي همگاني برنامه ريزي هاي خود را شرح مي دهد. مردم و دولت، از اين برنامه ريزي ها، تحت نام، برنامه ها و خريد شب عيد ياد مي نمايند. اين برنامه ريزي ها، هنگام تحويل سال به اوج خود رسيده و تحويل سال، با مقدمات كه از پيش فراهم شده و از سوي نهادهاي دولتي و مردمي و حتي مذهبي نيز همراهي مي شود، با نيايش و توسل به ايمه معصومين (ع) آنهم‌ بيشتر در اماكن مذهبي، صورت مي پذيرد.

تعطيلات رسمي و غير رسمي نوروزي كه حدود دو هفته ادامه مي يابد، در روز 13 حمل كه تعطيل رسمي است به اوج خود مي رسد. مراسم جشن هآی سال نو، معمولا با برگزاري مراسم سيزده بدر به پايان مي رسد.

از آنجا كه بسياري از هموطنان ما نيز در اين كشور مهاجر هستند، ضمن اينكه فرهنگ بسيار نزديک و حتي می شود گفت واحد با ايرانيان دارند، دقيقا همانند ايرانيان از نوروز استقبال می نمايند.

مراسم نوروز در افغانستان اما متفاوت تر از ايران برگزار می گردد. بزرگترين جشن نوروز در افغانستان تحت نام مراسم ميله گل سرخ برگزار می شود. در سايه تحولات چندين ساله در اين كشور و فراز و فرودهاي سياسی و نيز با توجه به تكثر قومی، لسانی و مذهبی،‌و وجود خرده فرهنگهای متعدد، بخصوص فرهنگ شهري و روستايی، مراسم نوروز نيز از عوامل فوق متاثر گرديده و با فرازو فرودهاي جدي همراه بوده است.

در پيش از زمان تجاوز ارتش سرخ، مردم افغانستان با استقبال خاصی به پيشواز سال جديد می رفته اند. در زمان حاكميت چند ساله مجاهدين بصورت بسيار نمادين و خيلي كمرنگ اين مراسم برگزار می شده است. در زمان حاكميت طالبان، اين گروه برگزاري هر نوع جشن نوروزي را تقليد از ايرانيان و بدعت و حرام اعلام كردند.

در حاكميت جديد اما دوباره همانند سابق، بصورت رسمی و تشريفات خاص بخصوص در شهرهاي كابل و مزار شريف و ساير نقاط كشور، از نوروز استقبال می شود. چون كه تقويم رسمي افغانستان بر اساس هجری شمسي است. به همين دليل بسياري از فعاليتهای اقتصادی و فرهنگی و علمی... همزمان با آغاز سال جديد شروع می شود. از آنجا كه مراسم نوروز، يک مراسم ساليانه ملی است، طبيعی است كه همانند ساير كشورها، دولت و ملت دو كشور ايران و افغانستان نيز حق دارند، تعطيلات ساليانه و مراسم ويژه برای آغاز سال جديد داشته باشند اما دو سوال ذيل كه يكی فرهنگی و ديگری مذهبی است، رخ می نمايند كه بايد به آن پاسخ گفت.
1- با توجه به اشتراک فرهنگی ايران و افغانستان از جمله اشتراک در تقويم رسمی، آيا آنطوريكه طالبان می گفتند، جشن نوروز و تقويم هجری شمسی در افغانستان به تبعيت و تقليد از ايرانيان است تا به گفته آنان ناپسند و حرام باشد؟ يا نه، جشن نوروز و تقويم هجری شمسي جزو فرهنگ اين مرز وبوم است و سابقه ديرينه در اين كشور دارد؟

2- آنگونه كه ذكرش رفت، مردم در كشور جمهوری اسلامی ايران با دعاهاي مخصوص، تحويل سال را انجام می دهند. در اينجا اين سوال مطرح است آيا اين كار از نظر شرعی درست است؟ آيا دعای مخصوص تحويل سال از جانب ايمه و قرآن مورد تاييد است؟

براي رسيدن به پرسشهای فوق، ادامه مطالب را در دو بخش ذيل ارايه می نمايم.
1- بررسي پيشينه تقويم هجري شمسي ، و تاريخ رسميت آن در دو كشور ايران و افغانستان
2- بررسی سندی و محتوای دعای تحويل سال
پاسخ سوال اول:در پاسخ به سوال اول بايد گفت كه تقويم خورشيدي در افغانستان و نيز مراسم نوروز از سابقه ديرينه برخور دار است. با مرور به تاريخچه پيدايش گاه شمار هجري خورشيدي اين امر وضوح بيشتر مي يابد. تاريخچه پيدايش و نيز رواج تقويم هجري شمسي در افغانستان و ايران را با استفاده و اقتباس از مطالب نگاشته شده در سايت (calendar.ut.ac.ir/Fa/CalBase/Solarbase.asp) خدمت شما تقديم مي نمايم.

تقويم هجري شمسي
تقويم هجري شمسي برخلاف تصور، قدمت هزار و چند صد ساله ندارد، بلكه در همين دو قرن اخير تدوين شده است. اين تقويم را عبدالغفارخان نجم الدوله (1259 - 1326 ق) كه از اهالی اصفهان ايران بوده است استخراج كرده است. براي نخستين بار عبارت سال هجري شمسي 1265 در صفحات تقويم استخراج شده توسط فرد مزبور، به چشم مي آيد تا قبل از اين تاريخ، تقويمی كه اساس آن شمسی و مبداء آن هجرت حضرت محمد(ص) از مكّه به مدينه باشد، رايج نبوده است. مبدا تقويم هجري شمسي بُرجي، اول بهار سال شمسي است كه در آن هجرت حضرت محمد (ص( از مكّه به مدينه اتفاق افتاده است. اين مبداء مطابق روز جمعه 19 مارس 622 ميلادي(يولياني) است. آغاز يا لحظه تحويل سال، (لحظه عبور مركز خورشيد از نقطة اعتدال بهاري نيمكره شمالي) دقيقاً با محاسبات نجومي تعيين مي‌شود. به اين جهت، اولين روز سال هميشه بر روز اول بهار منطبق است. نام ماه هاي اين تقويم(برجها)، به ترتيب همنام با دوازده صورت فلكي قديمي منطقه‌البروج است.
رديف نام معني
1 حَمَل بره
2 ثور گاو
3 جوزا دوپيكر
4 سَرَطان خرچنگ
5 اسد شير
6 سنبله خوشه
7 ميزان ترازو
8 عَقرب كژدم
9 قوس كمان، كماندار
10 جَدي بزغاله
11 دَلو آب‌دهنده، آبكش
12 حوت دوماهي

تقويم هجري شمسي برجي، در دوره دوم مجلس شوراي ملي ايران در ماده 3 قانون محاسبات عمومي، مصوب 21 صفر 1329 مطابق 2 حوت 1289، بعنوان مقياس رسمي زمان در محاسبات دولتي پذيرفته شده است اما در افغانستان در سال ۱۳۴۰ هجری قمری/ ۱۳۰۱ش، در پی اصلاحاتی که امان‌الله‌خان در جامعه افغانستان صورت داد و بر اساس یکی از نظامنامه‌ هایی که دولت او صادر کرد، گاهشماری رسمی افغانستان هجری شمسی شد و برای نام ماه های سال نام های عربی صورت های فلکی منطقه‌البروج ( همان نامهاي رايج فعلي و مذكور در جدول 1) در نظر گرفته شد.

اين گاهشمار هر چند، از حيث مبداء تاريخي و نيز تعداد ماهها و روزهاي سال با تقويم رايج فعلي در دو كشور ايران و افغانستان يكي است اما با تفاوتهاي بسيار اندك، از حيث تعداد روزهای ماهها، و از حيث نام با تقويم رسمی جمهوری اسلامی ايران همراه است. با تغييرات اعمال شده، در تقويم هجری شمسی برجی، تقويم رايج فعلی، با تصويب دولت و شوراهاي ملی هركشور، در تاريخ و زمانهای جداگانه، رسميت يافته است.

تقويم هجري شمسي رايج فعلی
در ايران با ايجاد تغير در نامهاي عربی، و دستكاری در تعداد روزهای ماه، تقويم رايج فعلي پايه گذاری شد. این تقويم در ایران با تصویب مجلس شورای ملی در 11 فروردين 1304، گاهشمار رسمی کشور اعلام شد اما در افغانستان، در سال ۱۳۳۷ ‏خورشیدی مجلس ملی وقت افغانستان طول ماه های تعریف شده برای گاهشماری هجری خورشیدی ایران را ملاک قرار داد و آرایه طول ماه های سال در گاهشماری هجری شمسی افغانستان همانند گاهشماری هجری خورشیدی ایران تعیین شد اما نام ماه های سال همچنان نام صورت های فلکی منطقه البروج باقی ‏ماند.

هم اكنون تقویم رسمی كشورهای ایران و افغانستان با تفاوت در اسامی ماه ها، از هر جهت گاهشماری یکسان به حساب می‌ آیند. (calendar.ut.ac.ir)
پس بنابراين كشور افغانستان از بدو تاسيس، بطور مستقل برای خود تقويم داشته است. حتي چنانچه اشاره گرديد، تا قبل از يكسان سازی تقويم ايران و افغانستان، تعداد روزها نيز تفاوت داشته است و امروزه حتی نام ماههای رايج در تقويم افغانستان متفاوت و مستقل از نام ماههای تقويم رسمي كشور ايران است.

پاسخ سوال دوم: اما در پاسخ به سوال دوم بايد عرض كنم. هر چند كه نوروز و تحويل سال، بصورت جداگانه و مشخص جايگاهی در قرآن ندارد اما در روايتی از معلی بن خنيس از امام صادق(ع) به اعمال اين روز اشاره شده است كه در مفاتيح الجنان نيز آمده است. امروزه و قتی كه كاركردهای آن را بعنوان يک سنت رايج در ميان بسياري از مسلمانان می بينيم، نه تنها هيچگونه تضاد و مخالفت آن با دين و مذهب مشاهده نمی شود، بلكه آداب و رسوم نوروزی، در صورتی كه از افراطی گری و اسراف ها دوری شود، كاملا مورد تاييد و سفارش دين مبين اسلام خواهد بود. به همين دليل، از آن بعنوان عيد ياد مي شود و تحويل سال با این دعای معروف « یا مقلب القلوب و الابصار، یا مدبر اللیل و النهار، یا محول الحول و الاحوال، حول حالنا الا احسن الحال» صورت مي گيرد.

در ادامه سوال دوم اين پرسش مطرح بود ، كه آيا دعاي معروف تحويل سال از حيث دينی مورد مي باشد، و ريشه در قرآن و روايات دارد يا خير؟
در پاسخ بايد عرض كنم كه، هر چند اين دعا در كتب معتبر روايی و و ادعيه ما يافت نمی شود اما از آنجا كه مضمون اين دعا، بسيار عالي است و مورد خطاب هم خداوند متعال است، خواندن آن در هر حالی، دارای ثواب و مفيد خواهد بود. به اين مطلب ، در پاسخ حضرت آيت الله محمدجواد فاضل لنكرانی به پرسش يكي از سوال كنندگان، نيز اشاره شده است. ايشان در پاسخ به سند و اعتبار دعای معروف تحويل سال می فرمايد: از جهت صناعت علم حدیث و درایه، این دعا مستندی برای ان در کتب روایی و یا ادعیه ذکر نشده است.

مرحوم حاج شیخ عباس قمی (قدس سرة) در کتاب مفاتیح الجنان آن را ذکر نکرده است و همینطور سید ابن طاووس در اقبال و شیخ طوسی در مصباح المتهجد به آن اشاره ای ننموده اند و فقط مرحوم مجلسی در زاد المعاد آورده است که در کتب غیر مشهوره این دعا را برای تحویل سال ذکر نموده اند و ظاهر آن است که در همان کتب هم به معصوم (ع) نسبت داده نشده است. در هر صورت نمی توان آن را معتبر و نیز نمی توان به معصومین نسبت داد.

آری اساساً در دعا نیازی به این که از معصوم (علیه السلام) وارد شود نیست ولو اينکه دعاهای وارده از اهل بیت عصمت و طهارت ویژگی های خاصی و مضامین بسیار بلندی دارد اما چنانچه مضامین دعا مطابق با سایر منابع حدیثی و روایی باشد و یا لااقل مخالف نباشد می توان از آن استفاده نمود و به عبارت دیگر این تعابیر از مصادیق آیه ی شریفه ادعونی استجب لکم می باشد و دلیل خاصی بر اینکه مصادیق این ايه شریفه باید از ناحیه وحی و یا معصومین باشد نداریم و هر تعبیر و الفاظی که عنوان دعا داشته باشد کفایت می کند.

طبیعی است الفاظ دعا باید مطابق با شرایط زمان و خصوصیات مکان و انسان ها باشد که در این تعابیر وجود دارد بنابراین مومنین مناسب است از این دعا استفاده نمایند و مانند گذشتگان بر خواندن آن استمرار داشته باشند.

به عنوان نتيجه بحث چند نكته را ياد‌آور می شوم.
1- چنانچه مشاهده گرديد، مراسم نوروز و تقويم رسمي دو كشور افغانستان و ايران ، قدمت چند صد ساله دارد. در ابتداي ورود اسلام ، تقويم رسمي هر دو كشور هجری قمری بوده است اما براساس نياز محاسبات مالياتی ساليانه و ساير نيازها، اين تقويم به خورشيدی كه ريشه مذهبی نيز دارد و مبداء آن هجرت نبي اكرم (ص) از مكه به مدينه است ، تغيير يافته است. بنابراين اصلا اين سخن كه مراسم نوروز و تقويم افغانستان تقليد از ايران است ، صحت ندارد. هر چند در سرمشق و الگو گيری شخص ياجامعه ی در امور نيک نه منع عقلی وجود دارد و نه منع شرعی.

2- قرار دادن سال جديد، و ادامه كار و زندگي و تلاش بخصوص در عرصه های اقتصادی با شروع تازه ی، كار بسيار خوبی است كه‌ می تواند در سنجش و محاسبات موفقيت ها و نا كامی ها و كاستی ها موثر باشد.

3- يكي از فوايد معقولانه و مشروع نوروز، اين است كه پس از يك سال زحمت و تلاش و تحمل سختی ها و خستگی يک ساله از كار ، می توان چند روزی از زندگی را بعنوان روزهای تفريح قرار داد كه با اين كار، می توان با قرار گرفتن در كنار دوستان و خانواده و ديد و بازديدهای برنامه ريزی شده و انجام تفريحات سالم در بهترين فصل سال، تفريحات سالم داشت.

4- هر چند كه دعای لحظه تحويل سال ماثور نيست اما با توضيحاتي كه عرض شد، دعای تحويل سال مضمون عالی دارد و بعنوان دعا، بهترين عملی است كه هر گاه خواسته باشيم و از جمله در آغاز تقويم زندگي خود، می توان آن را قرائت نمود.

5- تنها نكته ي كه وجود دارد، اين است كه سعی شود، ‌برداشت عاميانه از سال جديد و نيز دعاي تحويل سال، با توضيحات متوليان امر اصلاح گردد، مبادا اين گونه تصور شود كه تقدير يک ساله ما آنچنان كه براي شب قدر اعتقاد داريم ، در يک سال شمسی و در روز نوروز و هنگام تحويل سال رقم می خورد. زيرا تحويل سال يك امر قرار دادی و اعتباری است. نكته ی ديگر اين كه، مبادا به بهانه ی آغاز سال جديد و تفريحات، ريخت و پاش ها و اسراف صورت گيرد و يا در تفريحات زياده روی و تخطی از قوانين شرعی صورت گيرد.

با آرزوي سال خوش و خرم براي همه عزيزان، و خاصه شما خواننده گرامی.
والسلام عليكم و رحمه الله وبركاته.

محمديونس افضلي

>>>   از خداوند ج یک آرامی اتحاد اتفاق یکپارچه گی سراتاسری را برای این ملت کشور آرزو میکنیم
فضلی

>>>   مردم افغانستان کم جنجال خرید دو عید را که شامل کالا و میوه و گوسفند قربانی و عیدی بردن و غیره است، را دارند که خودت باز مصارف زیادتر و کمرشکن تر را به آنها یاد میدهید.
این کشور های شرقی بغیر از مصرف دیگر هیچ کاری ندارند.
در کشور های غربی صبح وقت میخیزند و سپورت میکنند و شاور میگیرند و در یک قوطی پلاستیکی دو توته نان را همراه یک توته پنیر و بادنجان رومی میگذارند و بطرف کار میروند و چاشت همان را در هنگام چاشت میخورند و تا شب کار میکنند و شب به خانه می آیند و شاور میگیرند و خواب میشوند.
شما بیست و چهارصد در شهر هستید و میبینید که چه آمده است که بخرید، کی چی پوشیده است که شما نیز بخرید و غیره.
همه اش از پول خیرات جامعه بین المللی.

>>>   Shafiqullah Shafiq
استقبال حکیم سنائی و مولوی بلخی از نوروز!
حالا پرسش این‌جا است، آیا میزان فهم دینی این تازه به دوران رسیده‌گی‌ها بیشتر از حکیم سنایی، مولانا بلخی و سایر اهل معرفت اسلامی است؟
نه همه می‌دانیم که مولوی شدن و سنایی شدن کار آسانی نیست. ولی بایست اذعان کرد، ما در رقابت میان اعراب و ایران، آگاه و ناخودآگاه به نفع اعراب وهابی شرکت می‌کنیم و با روایت‌های تندروانه از دین بسترهای اجتماعی را برای تفکر طالبانی و داعشی هموار می‌سازیم که آن‌ها بیایند، هم به فرق ما بکوبند وهم به‌صورت فرهنگ و تاریخ ما.
گرنه دین خداوند رحیم و رحمان چرا این‌قدر نا مهربان شود که از خوشی‌های آدمیان انتقام بگیرد، و با جشنواره‌ی که منشاء طبیعی دارد و پیش از ظهور و بعد از ظهور اسلام در منطقه‌ی ما بزرگداشت شده است، و اکنون گرامی‌داشت آن به‌عنوان روز اول سال، جشن طبیعت و یک ارزش تاریخی و جهانی هیچ‌ صدمه‌ی به ایمان ما نمی‌زند، ما همه مسلمانیم!
مفهوم این سخن را تنها مغزهای درک می‌تواند که حاضر نیستند سرباز رضا کار برای پروژه طالبانی و داعشی شوند.
حضرت حکیم سنایی غزنوی
با تابش زلف و رخت ای ماه دل افروز
از شام تو قدر آید از صبح تو نوروز
از جنبش موی تو برآید دو گل از مشک
و ز تابش روی تو برآید دو شب از روز

حضرت مولانای بلخ
اندر دل من مها دل‌ افروز تویی
یاران هستند و لیک دلسوز تویی
شادند جهانیان به نوروز و به عید
عید من و نوروز من امروز تویی

حضرت سعدی
برآمد باد صبح و بوی نوروز
به کام دوستان و بخت پیروز
مبارک بادت این سال و همه سال
همایون بادت این روز و همه روز

حضرت حافظ
ز کوی یار میآید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی
به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی
به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی
نوروز تان خجسته و گرامی باد، هموطن عزیز!

>>>   چرا ایمان ما را صدمه بزند؟
شما به یاد دارید با همین رویکرد بت های بامیان را نابود کردند و گفتند حالا ما مسلمان هستیم این میراث بودایی ها است، ما نمی خواهیم در سرزمین ما آثار بودایی وجود داشته باشد.
ازاین‌روی مخالفت با نوروز نیز خیلی شبیه درهم کوبیدن بت های بامیان است، اینها فرادی دیگر زبان‌های ما را حرام می پندارند و عربی سخن گفتن را اجباری می کنند.
در این شک نداشته باشید که این همه پروژه های عجم ستیزی به منظور هموار سازی بسترهای اجتماعی برای خلافت داعشی و طالبانی است .

>>>   نوروز به دین ارتباطی ندارد اما آنطوریکه اعراب بی فرهنگ ادعا میکنند حرام هم نیست. هرمناسبتی که نتیجه اش سرور ، شادمانی وانسانیت باشد مبارک است ونوروزهم ازبهترین مناسبت هایی است که تجلیل آن حس عشق وانسانیت ودوست داشتن را دروجود انسان زنده میکند. نوروز را تجلیل کنید وگرامی بدارید! سیطره کمونیست های شوروی نتوانست جشن نوروزوتجلیل سال را درکشورهای حوزه نوروز ازمیان بردارد ومطمین باشید که موج جدید سلفیزم واخوانی گری هم نخواهد توانست این جشن باستانی را متاثربسارد. درهیچ یک ازمتون دینی ندیده ایم که پیامبراسلام با این پدیده مخالف بوده باشد زیرا میدانست که نوروز با روح دین تضاد ندارد.

>>>   این روز نوروز، نام خداوند است، ظاهراً آیه «کلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ»در قرآن درباره این روز است، خداوند در هر روز در مواهب و بخشش‌های جدید و تازه ای به بندگان خود می‌بخشد، از امیرمؤمنان(ع) در تفسیر این آیه نقل شده که خداوند هر روز چیزهای تازه‌ای می‌آفریند که وجود نداشته است، «... و من احداث بدیع لم یکن...»؛ یعنی خداوند متعال نوآوری‌های فراوان از نعمت‌ها و موجودات دارد، علاوه بر اینکه آفریدگان در استمرار وجود به قدرت لایزال او وابسته‌اند، علاوه بر آن آفرینش‌های جدیدی در حال آفرینش هستند، نیز در تفسیر این آیه فرموده، منظور درخواست آسمانیان و زمینیان از خداوند است که نیازهای خود را به زبان و غیر زبان از خداوند می‌گیرند، از جمله وابستگی وجودی از حضرت حق دارند، یعنی پایدار بودن وجودشان از خداوند است، از این تفاسیر می‌توان یافت که حدیث مذکور درست است که نوروز را از نام خداوند و از اوصاف جل جلاله گرفته‌اند، چون خداوند هر لحظه نوآفرین است و هر روزی که پروردگار متعال به آفرینش نو می‌پردازد، علاوه بر اینکه حیات نو به هستی و موجودات می‌دهد.
عبدالله - کابل

>>>   اصل نوروز به قبل از مهاجرت اریاییها به این سرزمین ( افغانستان کنونی) بر میگردد و ساکنان اصلی این کشورکه ترکها بودند ان را جشن میگرفتند.بعد ها بعد از ورود اریاییها این مراسم گرامی داشته شد .وتا این زمان ادامه دارد.

>>>   آقای افضلی، خوب درست که این همه زحمت کشیده نوشته های نسبتا تاریخ رو با مذهب قاتی نموده اید و سال نو رو که از سر زمین آریای ها بزرگ می آید با رویداد مذهب یکجا نوشته اید، در عربستان سال نو ندارند و تجليل از ان صورت نمی گیرد و سال نو رو با به گفته جناب عالی ریخت و پاش است، آیا در عید ریخت . پاش نیست؟ شما خیلی ؟؟نظر تشریف دارید که سنت های تاریخی سر زمین رو قاتی مسایل مذهبی که جنبه تاریخی هم ندارد می سازید .

>>>   سال نو مبارگ سالی برای همکان وسال باشد که
ظالیم سرنگوشود مانند واهبی آل سعود وصهیونیست
نجیس طالبان شیطان آمریکائ شیطان انکلیس مکارمرتد
وهزاران ظالیمان از خدا بی خبر هزاران خود خواهان
نژاد پرست در ظاهرانسان آما در باطین گرگ درنده
وسلام انسانم آرزوست هم ومهاجر

>>>   رسول خدا حضرت محمد (ص) فرموده است:
مَنْ سَنَّ سُنَةً حَسَنَةً عُمِلَ بِها مِنْ بَعْدِهِ، کانَ لَهُ أجُرهُ وَ مِثْلُ اُجورهِم مِنْ غَیْرِ أنْ یَنْقُصَ مِنْ اُجورِهِمْ شَیْئاً وَمَنْ سَنَّ سُنَّةً سَیِئَةً فَعُمِلَ بِها بَعْدَهُ، کانَ عَلَیْهِ وِزْرهُ وَ مِثْلُ أوزارِهِمْ مِنْ غَیرِ أنْ یَنْقُصَ مِنْ أوزارِهِمْ شَیْئا؛
آن که سنّتی خوب را پایه گذاری کند و بدان عمل شود، پاداش عمل خودش به اندازه پاداش دیگر عاملان، به وی داده می شود، بدون آن که از پاداش عاملان کم شود؛ و آن که سنّتی بد را پایه گذارَد و بدان عمل شود، وَبال عمل خودش و دیگران برعهده اوست، بدون آن که از وِزْر و وَبال دیگران کاسته شود.
امیدواریم در سال جدید مراسم اسلام به نحوه احسنت برگزار شود و همچنان نماز و قرآن خواندن فراموش نشود .
محمود - بامیان

>>>   تشکر آقای افضلی کاملا درست

>>>   نوروز نخستین روز سال هجری شمسی است جشن آغاز سال نوی خورشیدی و یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از روزگار قدیم است.
اما طبق اسناد و مدارک معتبر مورخان از سومر (اولین تمدن بشری) در برگزاری نخستین نوروز یاد کنیم. نوروز از سومر، از یکسو به اکد، و از اکد به بابل و آسور رسید و از سوی دیگر به آغازگران تمدن در اقوام هندو و آریایی ، یعنی به هخامنشیان و اشکانیان و ساسانیان و غیره به باور کُردها قیام کاوه آهنگر و پیروزی او بر ضحاک را جشن نوروز نامیده‌اند. در هنگام نوروز، کردها با گردهمایی در بیرونِ شهرها، به استقبال بهار می‌روند
زمان برگزاری نوروز، در آغاز فصل بهار است که امروزه به آن برابری بهاری یا اکیونوس می‌گویند.
نوروز در ایران , پاکستان , هند , افغانستان , تاجیکستان، قرقیزستان، قزاقستان، سوریه، کردستان عراق ، گرجستان، جمهوری آذربایجان، آلبانی، چین (مناطق ایغور نشین) ترکیه، ترکمنستان، هندو ازبکستان مردمان آن جشن را برپا می‌کنند.
جغرافیای نوروز با نام نوروز یا مشابه آن، سراسر خاورمیانه، بالکان، قزاقستان، تاتارستان، در آسیای میانه چین غربی (ترکستان چین)، سودان، زنگبار، در آسیای کوچک سراسر قفقاز تا آستراخان و نیز آمریکای شمالی، هندوستان، پاکستان، بنگلادش، بوتان، نپال و تبت را شامل می‌شود.
داکتر محمود وردکی - بلخ

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است