تغییر یکباره فضای مجلس نمایندگان به نفع مسوولان امنیتی خشم و انزجار کاربران شبکه های اجتماعی را برانگیخته است. بسیاری از این کاربران نمایندگان مجلس را متهم می سازند که در بدل پول رای شان را به سه مقام امنیتی فروختند و برای شان حاشیه های امن ایجاد کردند. هرچند برخی از نمایندگان می گویند که پاسخ های مسوولان امنیتی برای شان قناعت کننده نبود، اما برخی دیگر استدلال دارند که در یک چنین وضعیتی بحرانی ایجاب نمی کرد تا این مقام ها از کارهای شان برکنار شوند. اما در مجموع نمایندگان به این اتهام های شهروندان چه پاسخی خواهند داد؟

به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان(afghanpaper)، عزیز رفیعی، فعال جامعه مدنی، در برنامه «فراخبر» گفت: توقعات مردم نسبت به بن بست کنونی امنیت، بسیار بالاتر از مسایلی بوده است که چند روز قبل در پارلمان اتفاق افتاده است و یکی از بحث های بسیار جدی، بحث چهارصد بستر است و از آن هم فراتر بحث ناامنی روزمره در افغانستان است که متاسفانه ما ولسوالی های خود و تمامی مناطقی را که در خط اول جنگی قرار دارند زیر ضربه بسیار شدید دشمن داریم و متاسفانه در این مورد راهکارهای نظامی و سیاسی افغانستان کارا نیفتاده و ما تقریبا در یک وضعیت آسیب پذیری بیشتر نسبت به سال های گذشته و بخصوص نسبت به یک سال و نیم گذشته قرار داریم.

وی افزود: به آن لحاظ مردم افغانستان توقع داشتند که عکس العمل پارلمان افغانستان بسیار جدی باشد و خیلی هم محسوس باشد و مردم بفهمند که پارلمانشان از آنها حمایت می کند. اینکه در پشت پرده چه ملاحظاتی بوده، جای خود ولی باور مردم این بوده است که برخورد مجلس نمایندگان، برخوردی غیر مسوولانه و نادیده گرفتن خون شهدای چهارصد بستر است که متاسفانه یک مرجع بسیار بزرگ افغانستان و یک محل مصون برای بیماران و زخمی های امنیتی افغانستان است که حمله به آن در تاریخ افغانستان و در تاریخ جنگ های پارتیزانی حتی سابقه نداشته است و افغانستان متاسفانه اولین بار چنین قضیه ای را تجربه می کند.

رفیعی، در خصوص انتظار مردم افغانستان از مجلس نمایندگان اظهار داشت: مردم افغانستان انتظار داشتند که تمامی اسنادی را که در چگونگی اغفال اراکن بلند پایه دولتی در اتفاقات امنیتی گذشته صورت گرفته، روشنی انداخته می شد و مسایل افشا می شد و متهمین آن آشکار می شدند و مردم به اطلاعات دسترسی پیدا می کردند تا اعتماد مردم نسبت به حکومت بالا می رفت. یعنی اگر دولت نتواندبه چگونگی زد و بندهای امنیتی یا استخباراتی که در پشت پرده در قضیه چهارصد بستر اتفاق افتاده پاسخ بگویند، اعتماد مردم نسبت به ارگان های امنیتی افغانستان پایین می آید. دولت افغانستان مکلف است که نوعی از اطلاعات را که برای مردم و افکار عامه لازم است را با مردم در جریان بگذارد و مردم را قانع بسازد که عملکرد دولت و بخصوص نیروهای امنیتی افغانستان و ارگان های امنیتی افغانستان یک عملکرد درست چه در جریان این حادثه و پس از این حادثه و حتی پیش از این حادثه بوده است. مردم انتظار داشتند که حتی یک نفر از آنها که در قضیه بیشتر مقصر بوده است رای اعتماد نگیرند، اما وقتی هر سه نفر آنها رای اعتماد می گیرند، مردم متوجه می شوند که چیزی وجود دارد که به مردم گفته نمی شود و معامله هایی در پشت پرده جریان دارد.

این فعال جامعه مدنی، ابقای وزیران امنیتی را رفتن به بحرانی تازه می داند و می گوید: متاسفانه ما همیشه قربانی وضعیت و بحران های موجودی می شویم که به خاطر یک بحران بحران دیگر ایجاد می کنیم. به طورمثال ما برای بیرون آمدن از بحران انتخابات گذشته به بحران دیگری رفتیم که حکومت وحدت ملی نام دارد. درست است که دادن رای اعتماد به سه مسوول امنیتی به گفته برخی اعضای مجلس، در راستای منافع ملی صورت گرفته، اما آیا این وضعیتی که ما ایجاد می کنیم و این رای اعتماد می تواند راه حل برای نجات افغانستان باشد؟ یک وزیر را برای اینکه یک قرارداد را از دست ندهیم، ابقا می کنیم، در حالیکه آن وزیر کفایت کار را ندارد. این یک اشتباه بر اشتباه دیگر است. متاسفانه کسانی هستند که وضعیت کشور ما را همیشه در یک وضعیت ناگوار سیاسی و اجتماعی می گذارند و متاسفانه چیزهایی تحمیل می شود که پیامدهای آن خیلی خطرناکتر است.

وی، در ادامه گفت: با وضعیتی که پیش آمده و با رایی که سه وزیر امنیتی گرفته، نوعی از مصونیت قضایی وزرا در آینده مطرح خواهد شد که دیگر آنها در برابر ملت افغانستان و پارلمان افغانستان نسبت به هیچ قضیه ای، حتی خطرناک تر از چهارصد بستر، هم پاسخگو نخواهند بود. حتی اگر تمام مردم هم قتل عام شوند برای اینکه ما یک قرارداد را از دست ندهیم یا چیزی دیگر را از دست ندهیم، باید خود را آرام بگیریم و بگوییم خوب است خیر باشد و خدا مهربان است و سر ما خدا فضل خواهد کرد. ما به مثابه یک ملت مسوول به قضایای خود کمتر فکر می کنیم. ما منافع ملی خود را همیشه قربانی برنامه های کوتاه مدت خود می کنیم. اگر ما قانون اساسی افغانستان را نقض نکردیم به این مصیبت دچار نمی شدیم. اگر ما انتخابات پارلمانی را به وقت اجرا می کردیم احتمالا ما نماینده های پارلمان خیلی تازه نفس تر و بسیار متعهدتر می داشتیم. ناخن افگار پارلمان برای حکومت یک وسیله است و ناخن افگار حکومت برای پارلمان یک وسیله شده است تا از این موضوع از همدیگر برای امتیاز گیری استفاده کنند که متاسفانه در این بازی ملت افغانستان بازیچه شده است و به همین دلیل هم پیوسته در حال قربانی دادنیم.

کد (30)

>>>   شوخی وفکاهه:
#شوهر و خانم میخواستند پسر خود را امتحان کنند:
بالای سفره کتاب ، پول و یک گیلاس شراب گذاشتند و گفتند اگر پسر کتاب را گرفت در آینده عالم میشود، اگر پول را گرفت تاجر میشود و اگر گیلاس شراب را برداشت باید از پسر دست بشوییم، وقتیکه پسر آمد اول کتاب را زیر بغل کرد بعد پول را در جیب گذاشت و بعد پیاله شراب را نوش کرد و به اطاق خود رفت، خانم به گریه شروع کرد . شوهر برایش گفت خانم گریه نکو پسرت در آینده وکیل پارلمان است.
از برگ احمد ذکی ذاهد

>>>   خبر هاى رسيده حاكيست كه كشور هاى ايالات متحده امريكا و بريتانيا حمايت مالى خود را از بنياد غير قانونى و فاقد مشروعيت حقوقى و ملى شوراى عالى صلح قطع نموده اند .
اين اقدام مبارك است و اميدوارم درب اين تبنل خانه سلطان محمود بزودى بسته شود و ميزان مصارف نجومى انها و فساد حاكم در اين نهاد به اطلاع شهروندان كشور برسد.
بهتر است حكومت افغانستان از طريق نهاد هاى قانونى عمل نمايد و درب اين استراحتگاه ستون پنجم را بسته كند .
اگر درب اين نهاد بسته شود من از اقاى حكمتيار به سبب تأثير منفى قدم مباركش در بسته شدن اين نهاد فاسد و شرور تشكر مى كنم .

>>>   دزدان طلب كار بى حيأ!
شكريه باركزى سفير افغانستان در كشور ناروى بيش از ١٥ روز مي شود كه بدون رخصتی و اجازه وزارت امور خارجه به كابل آمده است و همه روزه از ساعت ٨:٣٠ صبح تا به ١٢ ظهر در دادستانى كل كشور نشسته و از ﻫﺮ طریق بالاى دادستان كل فشار وارد مي كند تا شوهرش ( غفار داوى ) را كه متهم به اختلاس ده ها مليون افغانيست از بند رها كند.

>>>   هردو طرف جنگ را خود دولت وحشت ملی اداره میکند حالا که مردم وزیر های جنگ را به مجلس کشاندند آتش جنگ فروکش کرده و کم شده فکر میکنی که دیگر جنگ تمام شده باشد حالا خوب فهمیده میشود که طالب بادولت وحشت ملی دستشان
یکی است جنگ ساختگی است تا که بادارانشان غرب
و امیریکایها برای ماندن در افغانستان بهانه داشته باشند تا بتوانند هماهنگ کشور را چپاول و چور کنند
..فرید جمال

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است