هنوز رویداد چهارصد بستر شفافیت کامل را برای شهروندان و خبرنگاران در افغانستان نداشت و هنوز زخمیان این حادثه درمان نشده اند که سینه سربازان را در ولایت بلخ شکافتند و کشتار گروهی از سوی افراد مسلح طالبان صورت گرفت. بر بنیاد گزارش ها ده مهاجم مسلح با لباس نظامی از چندین ایست بازرسی عبور می کند و پس از درگیری با سربازان امنیتی آماری تکان دهنده از تلفات سربازان برجا می گذارد.

به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان (afghanpaper) میاگل خالد، آگاه مسایل سیاسی در گفتگوبا «آریانا» گفت: در یک ماه اخیر، حوادث بسیار جانکاهی در کشور و در پایگاه های نظامی کشور ما صورت گرفته است، یکی در چهارصدبستر وزارت دفاع، شفاخانه سردار محمدداوودخان و دیگری در پایگاه نظامی شاهین، در واقع پایگاهی که امنیت مردم افغانستان را می تراشد و مردم افغانستان آرزو و امیدشان را به اردوی افغانستان و بسته اند، به نظام های امنیتی افغانستان و بخش امنیتی افغانستان، بسته اند. وقتی آنها از خود نمی توانند دفاع کنند، در واقع مردم چه گله کنند و از که دفاع بخواهند، این حادثه، حادثه ای خطرناک بوده است، حوادث گوناگون دیگری هم رخ داده بود اما دشمن یک سلسله پروژه ها را تنظیم کرده که قدم به قدم یک دفعه با مردم در مقابل مردم بی دفاع عمل کن مثلا در ترانسپورت و موتر و دیگر جای. حالا برای نظامی ها و پایگاه های نظامی شروع کرده است.

وی، در خصوص استعفای وزیر دفاع و رییس ستاد ارتش می گوید: می گویند کسی که نیاموزد از دور روزگار، هیچ نیاموزد از هیچ آموزگار. تقریبا نزدیک چهارده پانزده سال جنگ های بسیار خطرناکی در افغانستان صورت گرفته است. نظامی های ما همین آسیب ها و محل های آسیب را توسط دشمن هنوز درک نکرده و از جنگ های قبلی درسی نگرفته اند. مردم افغانستان هر روز فرزندان خود را از دست می دهند و حکومت در هر بار فقط مضطرب می شود که این حادثه حادثه ای خطرناک بوده است، در خود پایگاه نظامی، یک کشور که امنیت کشور را تامین می کند آیا وقتی این اعمال صورت بگیرد قابل بخشش است؟ رییس جمهور ما طبعا این موضوع را مورد بررسی قرار داده است و تشخیص داده است که باید با استعفای وزیر دفاع ورییس ستاد ارتش موافقت کند. چرا که آنها بیشتر از این نمی توانستند در این پست باقی بمانند. دیگر عدم شایستگی خود را به طور کامل نشان داده بودند. پست دولتی تا ابد برای آدم باقی نمی مانند. ما انسانهای تربیت شده و متخصص بهتری داریم که می تواند آنها را در این وظیفه ها توظیف کند و این کار بر اساس اصل شایستگی باید انجام بگیرد.

خالد معتقد است، انفجارها و حمله های چنینی از داخل بخش های امنیتی صورت می گیرد و مقصر این وضع مسوولان بی لیاقت و ضعیف امنیتی است و گفت: همین حالا هم عده ای افراد در وزارت دفاع و بخش های امنیتی ما وجود دارند که نفوذی دشمن هستند. چه طور است که اینها شناسایی نمی شوند، بر موتر سوار می شوند و افسران ما را انفجار می دهند چطور شناسایی نمی شوند؟ حتما کسانی هستند که این کارها را پلانیزه می کنند و این را طرح ریزی می کنند، برای انتحارگر وظیفه می دهد که کجا و چه وقت و به چه ترتیب باید پیش رود. تمام سوژه ها و تمام مسایل را برای آن بررسی می کند. در این جای شکی نیست که افغانستان امروز یک جایگاه مرکز استخباراتی دنیا هم هست و امکان دارد بسیاری از کشورهای خارجی در این حمله ها بنا بر مناقع خود نقش داشته باشند. با تاسف چند سالی که از جنگ گذشته است، ما مشکلات زیادی را در بخش استخبارات پیدا کردیم یکی از این افراد و اشخاص با تاسف وطن فروش شدند و یقینا از این افراد در داخل نظام و بخصوص در بخش امنیتی فراوان است.

این آگاه سیاسی، دلیل این وطن فروشی از داخل نیروهای امنیتی را چنین بیان می کند: چیزی که بسیار مهم است فساد در کشورو نبود افراد متعهد در وطن است. فساد مالی، اداری و اخلاقی مانند زهری است که انسان را و تمام مردم افغانستان را تلف می کند. پول می دهد و از دروزه ها بدون بازرسی رد می شود وگرنه رد شدن از این دروازه ها کار آسانی نیست. این نقیصه ای بسیار بزرگ در بخش استخباراتی ما است. در زمان حکومت داکتر نجیب الله زمانی که یک نفر در پشاور یا در پاکستان در طرح انتحاری می کرد و حرکت می کرد در اینجا حکومت افغانستان خبردار می شد. چرا که یک فرماندهی واحد و متمرکز وجود داشت و این فرماندهی فورا در هر طرف تنظیم می شد و این اطلاعات حالا جامعه عمل می پوشید اما حالا می بینیم این اوضاع حتی به اندازه درصد کمی تطبیق نمی شود و مقصر اصلی آن هم می تواند ضعف حکومت و سپس نهادهای امنیتی باشد.

وی، در خصوص جلوگیری و رفع وطن فروشی ها بیش از این بیان داشت: در این میان باید به معاش سربازان چنان رسیدگی شود که آنها به خاطر پول دست به وطن فروشی نزنند، استخبارات ما چنان قوی شود که بتواند پلان های دشمن را خنثی کند. محاکم ما چنان باید عادلانه عمل کند که فرهنگ مکافات و مجازات عادلانه در کشورمان تطبیق شود. حکومت افغانستان هم باید جدی به این فکر باشد که کسانی که شایستگی کار ندارند را برکنار کند و آنها را خانه نشین نماید. پولیس ما بسیار قوی باشد تا بتواند به وقایع رسیدگی کند. حکومت باید در خدمت مردم افغانستان باشد یعنی باید از نیروهای امنیتی خود دفاع کند نه اینکه اینگونه عمل کند و در طی یک ماه بگذارد چندین بار چنین اتفاق هایی افتد.

کد (30)

>>>   محمد اکرام اندیشمند
چرا امریکا، طالبا را گروه تروریستی تلقی نمی کند؟
و چرا برای امریکایی ها، حمایت پاکستان از طالبان قابل پذیرش و حمایت روسیه از طالبان بسیار نگران کننده و غیر قابل تحمل است؟
در حالی که هفده سال می شود امریکایی ها درگیر جنگ با طالبان به نام جنگ با تروریزم هستند و هزاران نیروی شان در این جنگ کشته و زخمی شده اند، اما واشنگتن، طالبان را به عنوان گروه تروریستی نمی شناسد و حاضر نیست تا این تروریستان را شامل لیست گروه های تروریستی کند.
به همین گونه، امریکایی ها در این هفده سال چشم خود را در واقع بر حمایت پاکستان از طالبان بستند و به هیچ واکنش جدی و بازدارنده در برابر پاکستان متوسل نشدند تا مانع حمایت زمام پاکستانی ها از تروریستان طالب شود.
اما حالا امریکایی ها به شدت بر سر رابطه و حمایت روس ها با طالبان، حساسیت و بی صبری نشان می دهند و سیاست روس ها را در این مورد مغایر قوانین بین المللی و غیر قابل پذیرش تلقی می کنند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است