تشابه خصايل فردى و ويژگى هاى روان شناختى و همانندى فكرى و راهبرد تماميت خواهانه واحد ميان حكمتيار و غنى، اين دو را در يك رابطه معنادار به سوى القاى رياست اجرايي و تحكيم و تقويت نظام متمركز كنونى خواهد كشاند.

اينها دير يا زود گام بعدى استراتژى خود را در جهت حذف داكتر عبدالله و يكسان سازى قدرت سياسى خواهند برداشت. هر دو بدين باور اند كه داكتر عبدالله پل هاى عقبى خود را به كلى تخريب كرده و در صورت كنار زدن وى از قدرت، حزب جمعيت و ساير متحدين او كوچک ترين واكنشى بروز نخواهند داد.

از سويى داكتر عبدالله و مشاوران او بدون اينكه سازوكار مناسبى را براى ايجاد ارتباط با طيف هاى مختلف سياسى حوزه مقاومت و اقناع آنها روى دست گيرند، فريب توافقنامه دولت وحدت ملى و حضور ضمانتگر آمريكايى ها را در اين توافقنامه خورده اند. آنها متوجه اين اصل در سياست آمريكا در اصل روابط جهانى نيستند كه هر گاه سياست هاى كلان و استراتژيک آمريكا تحت تاثير متغيرهاى جديد تغيير كند، سياست هاى كوچك و تابع و ثانوى آن به طريق اُولٰى دستخوش تحول خواهد شد.

عبدالله پیمان

>>>   الغای ریاست اجرایی؟؟!! هر چه زودتر بهتر!!!!

>>>   استاد عطا با مذاکرات ودست آورد هایش چی شد؟؟

>>>   از رور اول انتخابات دور جدید، سیاست کرزی چنین بود که اتحاد شمال را که شامل تاجک و ازبک و هزاره بود، تحت نام آن که وحدت ملی را حفظ کنیم، از بین ببرد و آنها را در گروپ های مختلف کاندیداد ها تقسیم کند و برای هرکدام آنها محافل تبلیغاتی انتخاباتی با مصرف خود دولت، فراهم کند.
در نتیجه دوستم و ضیا مسعود را با اشرف غنی یکجا کرد و محقق و عطا را با داکتر عبدالله.
در مرحله بعدی حذف دوستم از قدرت بود که توسط توطیه صورت گرفت.
مرحله بعدی ایجاد اختلافات بین عطا و داکتر عبدالله بود.
مرحله فعلی حذف احمد ضیا مسعود.
حالا نه تنها اتحاد تاجک و ازبک و هزاره را از بین بردند، بلکه در میان خود تاجک ها نیز با ایجاد اختلافات، آنها را به سه گروه، یعنی گروه داکتر عبدالله و گروه استاد عطا و گروه احمد ضیا مسعود تقسیم کرده اند.
در عوض گلبدین را با افراد مسلح اش در بدنه دولت آورده اند تا آخرین بقایای تاجک ها را، یعنی داکتر عبدالله و استاد عطا را از دولت خارج سازند.
این که دوباره تاجک ها و ازبک ها و هزاره ها، اتحاد قبلی خویش را ،یعنی اتحاد شمال را بدست می آورند و این که آیا آنها سلاح کافی در مبارزه با دولت و نفر های گلبدین دارند و یا این که روسیه و ایران آنها را تمویل و تجهیز خواهند کرد، چیز هایی است که آینده نشان خواهد داد و مسیر انتخاب سیاست خارجی روسیه و ایران، در زمینه افغانستان نشان خواهد داد.
هرچند بخاطر رقابت های هند و پاکستان، کشور هند نیز از موقف اتحاد شمال دفاع میکند، اما ازین که هند سرحد مشترک با افغانستان ندارد، شاید اکمالات مالی و نظامی و لوژیستیکی خویش را از طریق ایران و روسیه انجام دهد.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است