حکمتیار بیش از آنکه مشکلی برای غیر پشتون ها باشد خطری برای پشتون های تکنوکرات، شهری، تحصیلکرده و قوم درانی خواهد بود.

حکمتیار که در میدان جنگ، دین و سیاست از دست طالبان پشتون و مسعود بزرگ شکست سختی خورده است، حالا می خواهد که با چاق تر کردن مساله قومی یکبار دیگر خودش را در راس پشتون ها (بخصوص غلزایی ها) قرار دهد.

محاسبه او این است که با وخیم تر شدن وضعیت کشور تکنوکرات های بی ریشه پشتون راه فرار پیشه خواهند کرد و میدان دوباره برای او خالی خواهد شد. اینکه به این آرزو می رسد یا خیر حرف دیگریست، ولی تمام سخنان و سکنات اخیر او حکایت از همین داعیه دارند.

حامد کرزی که خود خواب رهبری پشتون ها در سر داشت، حالا از این ناحیه و هم از ناحیه قدرتمندتر شدن حوزه غیلزایی ها خیلی نگران است. چون در 15 سال اخیر بیشتر کادرهای اطراف کرزی را غلزایی هایی که سابقه حزب اسلامی داشته اند، تشکیل می داده است.

در آینده اکثر اینها و سایر اطرافیان غلزایی کرزی، در حوزه حکمتیار و جبهه ضد درانی قرار خواهند گرفت و جبهه درانی ها را بیشتر ضعیف و منزوی خواهند ساخت. در بعد خارجی کشورهای عربستان، انگلیس و پاکستان هم بر حوزه غلزایی تکیه خواهند کرد؛ البته هرکدام با تفاوت هایی.

به همین سبب کرزی حالا در تلاش است که حداقل رهبری درانی ها را در دست داشته و از تضعیف بیشترشان جلوگیری کند. دلیل نزدیکی او با طالبان که رهبری آنها اکثرا به دست درانی هاست نیز همین است و نزدیکی او با ایران و روسیه نیز بیشتر از همینجا ناشی می شود. من حدس می زنم که کرزی در نزدیکی این دو کشور با طالبان نقش قابل ملاحظه ای بازی کرده است.

تاریخ پشتون ها گواه همینگونه رقابت های خیلی ناسالم قبیلوی بوده است و این روند در قرن 21 هم ادامه دارد و این فکتور سبب شده که هر قبیله برای بقای خود آله دست کشورهای مختلف گیرند.

روزنامه واشنگن تایمز با اشاره به تاریخ رقابت های قبیلوی نوشته است که برای پشتون ها منافع قبیله همیشه بر منافع ملی و کشوری در اولویت قرار داشته و اینها زمانی نسبتا متحد می شوند که مورد هجوم نیروی خارجی قرار گیرند. این روزنامه به همین سبب از آمریکا می خواهد که از خیر افغانستان بگذرد چون تاریخ اینجا بار بار تکرار می شود.

در حالیکه اینها کشور را جولانگاه رقبات های کشورهای مختلف ساخته اند، اقوام غیر پشتون، بخاطر رهبران فاسدشان در این میدان خواهند سوخت. ولی اگر غیر پشتون ها اتحاد واقعی و رهبری سالم ایجاد کرده بتوانند، از این کشمکش پیروز بدر خواهند شد. در غیر آن بسوزید و بسازید.

منان ناصح

>>>   بله به شرطی که تاجیکها دیگر اقوام رو دور نزند؟!!!!!!!!

>>>   حکمتیار کسی است که نزد خداوند درین دنیا و در آن دنیا هزاران هزار دوسیه قتل دارد اگر درین دنیا غنی از او نپرسد در آن دنیا خداوند از او پرسان کردنی است شما ری نزنید...

>>>   حکمت بی یار یک شخص بی موقف و مهره سوخته است

>>>   از همین خاطر بود که تیمورشاه پایتخت را از قندهار به کابل انتقال داد تا از اختلافات قبیله یی پشتون ها در امان باشد. اما بعد از مرگ او، اختلافات بین پسران او سبب ایجاد ملوک الطوایفی شد و در نتیجه قدرت از درانی ها و یا سدوزایی ها به محمد زایی ها انتقال کرد.
حالا نوبت غلزایی ها است که ببینیم تا چه وقت دوام خواهند آورد؟
اما مشکل عمده این است که اگر یک غیر پشتون به قدرت برسد، در آنصورت همه قبایل پشتون یکجا شده برضد او مبارزه میکنندو اگر یکنفر از خود شان باشد، قبیله دیگر برضد اش مبارزه میکند.
این بدان معنی است که مردم افغانستان از جنگ و کشمکش ها خلاصی ندارند.

>>>   یک ضرب المثل است میګوید زاغ رفتار کبک را میکرد از خودش فراموش شد حالا یک پنچرمین در باره سیاست. کرزی و حکمتیار سخن میګوید نشود که. پنچرمینی. را از دست بدهید.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است