مسوولان وزارت داخله از عدم پلان گذاری درست نیروهای امنیتی در میدان های نبرد ابراز نگرانی می کنند مسوولان وزارت داخله می گویند که نبود پلان دقیق و تجزیه تحلیل دشمن در میدان های جنگ در بسیاری از موارد باعث افزایش تلفات نیروهای امنیتی شده است آنان تاکید می ورزند تا زمانی که جلو فساد در نهادهای امنیتی بویژه پولیس ملی گرفته نشود و تحول بنیادی در مدیریت آنان بوجود نیاید، مشکلات نیروهای امنیتی همچنان پابرجا خواهد ماند.

به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان(afghanpaper)، زلمی وردک آگاه مسایل سیاسی در برنامه «بازنگاه» گفت: سلسله حکومت داری که در افغانستان بنیان گذاری شده، براساس ضوابط و بر اساس چوکات و اصول حکومت داری بنیاد گذاری نشده است. اساس این است که در آن روابط بر ضوابط حکم فرما است و زمانی که روابط بر ضوابط بچربد، یعنی کار به اهل کار سپرده نشود و تخصص و موجودیتش بسیار کم باشد، این مسایل به وجود می آید. در حال حاضر پلان دقیق و درستی برای آوردن امنیت خصوصا در میدان نبرد جنگ، نداریم و مشخص نیست که جنگ به کدام طریق و به کدام سیستم و به کدام تاکتیک پیش می رود.

وی افزود: متاسفانه در این دوره، از حکومت، حکومتی به نام حکومت وحدت ملی به وجود آمده است که در آن قدرت تقسیم شده است، بنابراین تقسیم قدرت خودش یک نوع، تصادم و مخالفت را بوجود می آورد. به طور مثال وزارت داخله حالا مربوط به وزارت دفاع است، وزارت دفاع، مربوط به رییس جمهور است. اینها کسانی را در آنجا می گمارند که به خودشان نزدیک باشد و با آنها روابط داشته باشند و بله قربان گوی آنها باشند و بر اساس شایستگی و لیاقت نمی آیند.

وردک، در خصوص علت افزایش ناامنی ها گفت: افراد مسلکی در افغانستان بسیار زیاد هستند اما متاسفانه کسانی که در اینجا مسلکی هستند و روابط ندارند، در انزوا قرار داده شده اند و در هیچ جایگاهی قرار ندارند. در گذشته رسیدن به درجه جنرالی، بسیار سخت بود ومراحل و شرایط خود را داشت، رسیدن به مرحله جنرالی، فردی آبدیده و با تجربه می خواست. این جنرال هایی که امروز در افغانستان کار می کنند، هیچگونه تخصصی در این زمینه ندارند. تا جایی که امکان دارد یک ملای مسجد هم جنرال شود و همین امر موجب عدم کنترل ناامنی ها می شود.

وی، ادامه داد:به این ترتیب است که فساد در تمام بخش های امنیتی گشترس پیدا کرده است و همین هم باعث شده است که ناامنی ها هم در افغانستان گسترش پیدا کند. همچنین مجموعه کسانی که حکومت وحدت ملی را تشکیل داده اند کسانی هستند که در فساد ماهر هستند و دست بالایی دارند و دست هایشان آغشته به فساد است. زمانی که حلقه بزرگی آغشته به فساد باشد، یک حلقه کوچک نمی تواند کاری از پیش ببرد و جلو فساد را بگیرد. اکثر جنرال های ما هستند که صادق هستند، رشوه نمی خورند، تجربه کاری دارند اما این خصوصیاتشان آنها را به انزوا کشانده است. چرا که در جایی که آنها می روند و وظیفه انجام می دهند چون حلقه آنها آغشته به فساد هستند، برای این شخص پلان هایی را ترتیب می کنند که وی را به پایین بکشانند و به هر وسیله ای که باشد وی را به حاشیه می کشانند.

وردک، ریشه های فساد را از دورن حکومت دانسته و گفت: اگر ما حکومتی پاک و دور از فساد می داشتیم برداشتن فساد از حلقه های کوچک تر بسیار آسان می بود، اما حالا می بینیم که اینطور نیست و فساد از همان بالا است. در نهادهای امنیتی هم این فساد رخنه کرده است.و به همین دلیل است که هم ملکی ها و هم نیروهای امنیتی تلفات می دهند بدون اینکه به نتیجه خاصی برسیم.

کد (30)

>>>   Soraya Baha
به باور من یک راه حل نسبی موجود است که در میان سربازان کار و نفوذ کرد و سربازانی را که جنرال های پشتون در جبهات ساختگی طالبان برای کشتت شدن می فرستند آگاهی و درک عمیق از دشمن اصلی که در ارگ نشسته پیدا و یک کودتای علیه شان صورت گیرد و بعد کمیته مسوول در یک میزبا امریکایی ها نشسته وارد مذاکره شوند.

>>>   دانشگاه ابن سینا، دانشگاه کاتب، دانشگاه رابعه بلخی و ... در لوحه‌ و در تبلیغات‌شان، در کنار واژه "دانشگاه" لغت "پوهنتون" را نیز نوشته‌اند. شاید اگر دانش‌جویان این‌‌ دانشگاه‌ها در سیمینارها و پایان‌نامه‌های تحصیلی‌شان لغت "پوهنتون" را به کار ببرند، هیچ استاد و دانشجویی واکنش نشان ندهد.
در حالی که پوهنتون کاردان، پوهنتون دعوت، پوهنتون رنا و ... واژه "دانشگاه" را در لوحه و تبلیغات‌شان ننوشنه‌اند. (یا من متوجه نشده‌ام) شاید محصلین این پوهنتون‌ها با گفتن و نوشتن واژه دانشگاه، با واکنش روبه‌رو شوند.
آیا از این مقایسه می‌توان چنین نتیجه گرفت که فارسی‌زبانان افغانستان انعطاف‌پذیر، نرم‌خو و اهل مصالحه‌ استند و حس خودخواهی را سرکوب کرده‌اند؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است