تدویراجلاس کابل یک ابتکار نیکی است که از طرف افغانستان برگزار می شود و نشانگر این است که افغانستان می خواهد خود ابتکار صلح و امنیت در کشور خود را بدست گیرد و از دیگران بخواهد تا از این ابتکار حمایت کنند.

اجلاس بر دوموضوع اساسی تمرکز خواهد داشت ۱- نحوه مبارزه با دهشت افگنی وتروریزم بدون تفریق میان تروریزم خوب و بد ۲ - نحوه ایجاد صلح و امنیت در کشور و حمایت منطقوی و بین المللی از ان. زیرا تا حالا دیگران بودند که می خواستند ابتکار صلح در افغانستان را بدست گیرند که ایجاب می کند در قدم اول افغانستان خود برای انسجام و وحدت نیروهای خودی توجه بیشتری داشته و با صدای واحدی وارد عرصه سیاسی و بین المللی گردد.

طوریکه مشاهده می شود براکندگی و اختلافات داخلی نه تنها سبب افزایش مشکلات در داخل کشور می گردد بلکه مشکلات را در سطح بین الملل نیز می تواند برای افغانستان سبب گردد اگر دوسه کشور (باکستان روسیه فدراتیف و جمهوری چین) در گذشته در غیاب افغانستان می خواستند راجع به مساپل افغانستان در مسکو جلسه و کنفرانس دایر کنند که کردند علت اصلی آن براکندگی داخلی خود ما در داخل کشور بوده است که کمتر توانستیم توجه خود را به مسایل بیرونی کشور معطوف سازیم.

حتی کشورهایی که خود را به افغانستان نزدیک تلقی می کردند و دم از مشارکت در بازسازی افغانستان می زدند در غیاب افغانستان می خواستند بزعم خود قبای مناسب به تن افغانستان برای افغانستان بدوزند بدون اینکه از خود مردم افغانستان پرسان هم کنند و بنام تب و تلاش های صلح جویانه بدون حضور داشت دولت افغانستان اقدام به چنین کاری کردند که ایجاب می کرد تا افغانستان هر چه زودتر متوجه چنین مسایل گردد و دست به اقدامات عملی جهت انسجام و اتحاد داخلی میان جناح های داخلی خود زده و با یک صدا موضع واحد و روشن خویش را بگوش جهانیان برساند و از دوست ها و همبیمانان استراتژیک خود و ملل متحد بخواهد تا از این خواسته بر حق افغانستان حمایت کنند و موضع روشنی در بیش گیرند و در میان جریانات تروریستی فرقی قایل نگردند و هر کسیکه به بروسه صلح جواب رد می دهد و در صف تروریزم قرار داشته و بر طبل جنگ می کوبد چه داعش و چه طالب باشد فرقی میان شان وجود نداشته و گذاشته نشود و همه جریانات سیاسی داخل کشور که قایل بمشارکت ملی و دموکراسی و اجتناب از انحصار گراپی هستند باید در قبال چنین جریانات ملی صف واحدی داشته و انتقادها و اعتراض های داخلی خود را در زمان و در جایش مطرح نمایند و در مسایل ملی یک دست و یک صدا باشند.

والسلام
سید محمد خیر خواه

>>>   مردم افغانستان خواهان خروج اشغالگران امریکایی هستند ناامنی این ۱۶ سال فقط از طریق امریکا در کشور ایجاد شده است و امروز اشغالگران در نشست و کنفرانس صلح حضور دارند و این موضع قابل درک نیست برای مردم افغانستان. برگزار کردن نشست و کنفرانس صلح هیچ نوع کمکی نخواهد کرد چرا که هیچ نماینده امارت اسلامی در این نشست حضور ندارد که بخواهد نظریه ما را در بین کشور های جهانی مطرح کند . صلح با کسانی که دشمن هستند و مردمان ما را قتل عام کردن و خانه های ما را ویران کردن اشتباه است و هیچ نتیجه جزء تسلیم شدن و غلامی و ذلت نخواهد داشت .
حبیب الله یوسف زی

>>>   هرزمانیکه دست خارجیها از کشورما کوتاه شود ودولت ازطرف خودافغانهاانتخاب شود البته کسانیکه درطول همین مدت باجنگها وبدبختیها بامردم رنجدیده شهیدپروری کشور،گذرانده وازدل مردم بیاید وانتخاب شود صلح بپایه خود استوار نمیشود.
میرویس

>>>   گفته ميشود ارقام تشكيلات ریاست محافظت از امنیت ریاست جمهوری(pps) از اين قرار است:
چهارهزار از یک قوم پشتون
نه تن تاجیک
چهار تن هزاره

شرم باد بر تو رییس جمهور که میگفتی قوگرایی در وزارت خارجه داد میزند البته از دفتر خود خبر نداری.
ايا جز يك ادم شديداً مريض فكرى و روحى كى ميتواند چنين بينديشد ؟
اين انسان هاى مريض در كشورى كه بيش از هفتاد در صد اقوام ديگر زندگى ميكنند ايا ميتوانند براى أبد با اين شيوه هاى ازموده شده، فاشيستى و سركوب گرايانه حكومت كنند؟!
كور خوانده ايد!

>>>   اين سخن پدرام جدى است و هشدارِ يك فاجعه ؛

بسمه تعالی
اشرف غنی احمدزی، حرکت طالبان،حکمتیار با حمایت مدافعان خارجی شان می خواهند یک دولت متمرکز و مستبد بسازند.
جزییات و تحلیل و اطلاعاتم را به زودی با هموطنانم شریک می سازم. در عین حال اعلام می کنم کنگره ی ملی مبارزه ی خود را علیه شوونیزم تمرکزگرایی و تمامیت خواهی قاطعانه و دلیرانه ادامه می دهد هیچ قدرتی و توطیه ای نمی تواند عزم راسخ کنگره ی ملی را در هم بشکند.

لطیف پدرام

>>>   این دولت را «قبیله غلزی» به گروگان گرفته است...
حتی ترمپ نیز تا کنون پالیسی خود را اعلان نکرده است...
اینکه نیرو های خارجی نمی گذارند دولت «سرنگون» شود، به هیچوجه به معنای این نخواهد بود که نگذارند «دگرگون» شود...
این دولت باید دگرگون شود، نه سرنگون!

>>>   مردم هر روز بم باران مى شوند و انفجار داده مى شوند ، مردم را از غرش هواپيما هاى تان نترسانيد ، ديگر زمان ترساندن با بم هاى صوتى گذشته است ، مادر بم ها هم ديگر مانع عدالتخواهى نمى شود.

>>>   این در حقیقت یک قدم نیک است که مذاکرات صلح تحت رهبری دولت افغانستان صورت میگیرد.
اولاً ما امید وار هستیم که این پروسه به موفقعیت بیانجامد.
ثانیاً اگر این پروسه به موفقعیت نیانجامید،ما حاضر و آماده هستیم ،طی جلسات بعدی مان،با هریک ازین کشور های اشتراک کننده،بطور دو بدو، جلسات جداگانه را تشکیل دهیم و پروبلم های اساسی را که باعث عدم تامین صلح در افغانستان میباشند،مورد بررسی همه جانبه قرار دهیم و در راه رفع ابن پروبلم ها،کوشش های همه جانبه را به خرج دهیم.
ناگفته نباید گذاشت که کشور هایی که نظر به مشکلاتی نتوانستند درین جلسه شرکت کنند،نا امید نباشند،ما با آنها نیز جلسات جداگانه را تشکیل خواهیم داد.
هیأت رهبری دولت

>>>   از روزیکه مردم زیر خیمه عدالتخواهی جمع شده اند از فعالیت طالبان برای گرفتن ولایات و ولسوالی ها هیچ خبری نیست چون رهبرشان اتمر و غنی احمدزی مصروف ما هستند .

>>>   Muheddin
در طول پانزده سال کمک های جهانی چه شد کجا مصرف شد این هم فکر کنید یک بخش کمک باشد بخاطر تقویه طالبان داعش و حزب اسلامی بخاطر سرکوب افوام غیرپشتون

>>>   راست گفت خیرخواه!

>>>   مقاومت، مقاومت، مقاومت تا پیروزی!
دشمن به کمتر از نابودی نام و نشان تان راضی نمیشود.
مقاومت یگانه گزینه!

>>>   خواست صلح از بيگانه ها در غيابت خودى ها؟
دوستم، ربانى، دانش و مسعود كجايند؟
#مسلم_شيرزاد

>>>   عامل بوجود صلح به افغانستان خود مردم افغانستان است ....
چی زمان صلح میآید
زمانیکه مردم افغانستان تعصبات را کنار بگذارند.
عدالت بوجود بیاید.
و مردم دلسوز و مهین دوست شوند....

>>>   Abdul Lalzad
به «قبیله غلزای» خوش آمدید!
=================

فکر می شود، دیگر اصل قومیت یا «پشتون» بودن هم در درجه دوم قرار گرفته و همان شعار اصلی قبیله در حال عملی شدن است که می گوید:

«از ما نیست، هر کی از قبیله ما نیست»!

قرار معلوم، رهبران «قبیله غلزای» از چپ و راست تا دموکرات و تکنوکرات یکجا شده اند که از یکطرف انتقام تاریخی خود را از «ابدالی ها» گرفته، روح میرویس را شاد سازند و از طرف دیگر یک حاکمیت تک قبیلوی از «غلزایی ها» تشکیل دهند...

گسترش آشکار جنگ به شمال و عدم سرکوب طالبان، نشانه های واضح و غیرقابل انکار از همین «برنامه» است...

+ + +

غافل از اینکه حالا سده ۲۱ است و مردم حتی حاکمیت های تک قومی را نمی پذیرند، چه رسد به حاکمیت تک قبیلوی...

این موضوع باید وسیعا به آگاهی مردم و جهانیان رسانیده شود که «برنامه تیم غنی - اتمر» چه است و در کدام مسیر روان است...

>>>   خیرخواه صاحب!!!
بیشک همرای این "اختراعت"!!!!!!!!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است