کابل در میان اوج تنش های سیاسی و بی امنی، نشست صلح را برگزار کرد. نشستی که حکومت افغانستان در جهت شکل دادن اجماع منطقه ای و جهانی در باب صلح و کشاندن طالبان به میز گفتگوهای صلح میزبانی می کند. رییس جمهور غنی در این نشست که نمایندگان بیست کشور و سازمان های بین المللی در آن حضور دارند خطاب به طالبان می گوید که پس از ترسیم نقشه راه صلح که این گروه می تواند یک دفتر نمایندگی برای خودشان بگشایند. رییس جمهور می گوید که این نشست آخرین فرصت برای طالبان خواهد بود. رییس جمهور غنی همچنان از پاکستان می خواهد که خواست هایش را به کابل مطرح سازد؟ آیا نشست کابل در کشاندن طالبان به میز مذاکره های صلح، تاثیرگزار خواهد بود؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، داکتر داوود مرادیان، رییس مرکز مطالعات استراتژیک افغانستان، در برنامه «فراخبر» گفت: تمام جنگ ها مبارزه مسلحانه نیست و ابزارهای دیگری هم در اختیار طرفین بوده است که جنگ افغانستان هم از این اصل مستثنا نیست. بنابراین ما باید دروازه گفتگو را همیشه باز نگه داریم و نباید از گفتگو هراس داشته باشیم. به این ترتیب که همزمان که با دشمن گفتگو می کنیم، با آنها مبارزه هم کنیم. ما نباید از گفتگو هراس داشته باشیم بلکه باید در گفتگو پیش قدم باشیم. اما این گفتگو باید در کنار سایر مولفه ها باشد که مهم ترین مولفه موفقیت گفتگوهای صلح، ثبات سیاسی و مشروعیت سیاسی طرفین می باشد.

وی، ادامه داد: در مورد افغانستان، سوالی که برای من به عنوان یک شهروند وجود دارد این است که آیا چنین حکومتی جای دل گرمی و امیدواری دارد؟ حکومتی که بسیار در نشست خوب سخنرانی می کند اما حداقل در این روزها واقعیت های بیرون ارگش چیزهای دیگری را نشان می دهد. بنابراین برای موفقیت در مذاکره با طالبان پیش شرط هایی وجود دارد، مهم ترین پیش شرط آن ثبات سیاسی، دولت افغانستان است.اقتدار دموکراتیک است و مشروعیت سیاسی، که متاسفانه حکومت افغانستان در هر سه این مساله، با کمبودهای بسیار چشم گیری مواجه است.

مرادیان، معتقد است، برای حل بحران های افغانستان، نشست های چنینی چاره کار نیست، بلکه اجماع داخلی در اولویت می باشد و افزود: مهم ترین کار برای ما اجماع داخلی می باشد. یعنی شکاف های رو به گسترشی که در سطح سیاسیون بوجود آمده است، بسیار مهم تر از این است که ما نگران باشیم که پاکستان چه فکر می کند، ایران به چه می اندیشد و یا روسیه و آمریکا به دنبال چه چیزی است. در حکومت افغانستان چهره های بسیار خوب و مسوول وجود دارد اما مشکلی که وجود دارد، رییس جمهور است. وقتی من صحبت های رییس جمهور در نشست کابل را می شنیدم، به نظرم می آمد که وی رییس جمهور کشوری به نام افغانستان نیست، چرا که دیدگاه و تصویری که در این کنفرانس از افغانستان ارایه داد و آمده بود مساله وزارت داخله را مطرح کرده بود، متفاوت با افغانستان بود. جای این توضیحات مربوط به وزیر داخله و یا معین اداری وزارت داخله است که بیاید برای مردم افغانستان توضیح دهد نه رییس جمهور افغانستان، در کنفرانس مهم بین المللی.

رییس دفتر مطالعات استراتژیک افغانستان، اشرف غنی را بی خبر از مشکلات کشور می داند و می گوید: بنابراین من مشکل را در این می بینم که اشرف غنی با واقعیت هایی که امروز در افغانستان می گذرد، بیگانه است و اصلا در دنیای دیگری است و تصور غلطی هم که وجود دارد این است که عده ای در ارگ فکر می کنند بقای ما در ارگ مساوی است با بقای افغانستان و اگر ما نباشیم، افغانستان سقوط می کند. اینچنین نیست. خوشبختانه برخی اعضای دولت افغانستان، نهادهای امنیتی افغانستان، مردم افغانستان به آن رشد و بلوغ رسیده اند که بتوانند در برابر چالش ها مقاومت کنند. بنابراین آن تک روی و ها تک سری هایی که امروز در ارگ وجود دارد و تصور غلطی که اینها از واقعیت ها دارند مشکل آنجا می باشد. در افغانستان خوشبختانه اکثر قریب به اتفاق مردم افغانستان طرفدار دولت هستند. همه ما می خواهیم این دولت کامیاب باشد. جناح های سیاسی، چه در داخل حکومت چه در بیرون حکومت، آنها جریان های ضد دولتی نیستند و خواهان کامیابی دولت هستند. جوان هایی که امروزه در خیابان های کابل تظاهرات می کنند، آنها ضد دولت نیستند آنها خواهان موفقیت دولت هستند. بنابراین مشکل اصلی وجود جریان های ضد دولتی نیست بلکه دولتی است که مردمی و دولتی عمل نمی کند. مشکل ما دشمنان ما نیست بلکه دولت ما است.

وی گفت: در همه کشورهایی که قدرت، ایتلافی وجود دارد، این اختلافات، این قهر کردن ها این تحریم ها، وجود دارد و ما نباید نگران باشیم، اما برای حل مذاکره، قدم های عملی وجود دارد، وقتی نیاز به مذاکره تشخیص داده می شود، باید برای آن گام های عملی هم برداشته شود. فقط با موضع اخلاقی و توصیه های سیاسی و اینها نمی توانیم گره را باز کنیم. نیاز به درایت سیاسی و هنر سیاسی دارد که این گره ها عملاً و خوشبختانه بازکردنی است. این هنر نیست که شما یک جناح را از دست بدهید که جناح دیگر را به دست آورید. در واقع باوری به نتیجه چنین نشست هایی ندارم چرا که حکومت افغانستان نخست باید به مسایل داخلی و اختلافات درونی می پرداخت و سپس به دنبال چنین نشست هایی می رفت. متاسفانه رییس جمهور غنی از واقعیت های عینی جامعه تصور غلط دارد.

کد (30)

>>>   اظهارنظری خیلی عالی وبجااست.
متاسفانه درافغانستان همیشه زعیم کشورو رییس جمهورخودرا قدرت مافوق جامعه فکرمیکندوبقیه را قدرت دوم وهمینطور تا آخر.ظاهرشاه خودرا ظل الله میگفت وبا دیکتاتوری حکومت کرد.داود هم خودرارهبرخردمند ووطن دوست میگفت درحالیکه چنان دیکتاتوروفاشیست بود که مثل اودرگذشته خیلی کم زعیم دیکتاتور بوده است.
نورمحمد ترکی خودرا نابغه شرق وتمامی رهبران خلق وپرچم خودهارا زعیم بلاشک وبرحق مردم افغانستان میدانستند.
برهان الدین ربانی وطرفدارانش اگر طالب نمیامد تاحال درراس قدرت بودند.طالبان هم خودرا ملائکه جامعه دانستندهرچه ازدست شان آمدند در حق مردم مظلوم افغانستان وخصوصا ملیت های محروم ازکشتارمسافرین گرفته تا تحریم موادغذایی واجناس دریغ نکردندکه برهمگان روشن هستند.
کرزی هم فاتح دیموکراسی خودرا میگفتند درحالیکه تمامی جناح های سیاسی درانتخاب او درجلسه بن نقش عمده داشت اگراز رییس جمهوری وفشاربین المللی مجبور نمیشد تاحال رییس جمهور برحق مردم افغانستان میبود.
حالا که اشرف غنی درراس قدرت است پایین کشیدن او ازراس قدرت به اصطلاح کارحضرت فیل است.
امکان دارد که اوچنددهه زعیم بلامنازعه افغانستان باشد.
اینست قدرت طلبی وشخصیت منشی زمامداران طراز اول مردم مومن وزجرکشیده افغانستان که به اختصاربرای شما یان تقدیم شد.العاقل فلاشاره کفایت میکند.

>>>   الحاج انجنیر عبدالرشید ناصری

>>>   TZ Bakhshi Bakhshi Zafari
فوری:
بنده راهی افغان فلم استم، پلیس، راه های منتهی به شیر پور و وزیر اکبر خان راقصدن بسته کرده؛ در حالیکه خیمه اعتراضی یک کیلومتر از این جاها فاصله دارد؛ ده ها وصد ها موتر در کوچه های فرعی شهر نو و وزیر اکبر خان سرگردان اند؛ این راه بندان پولیس هیچ توجیهی نمی تواند داشته باشد؛ به جز اینکه، خیمه نشینان معترض را، به غلط عامل این مساله نشان دهند...
همایون پاییز

>>>   همين چهره هاي ظاهراً علمي و اكادمي مانند خودت، چرا از ملت حمايت قاطع نميكنيد، تا كي شفشف ميگوئيد، مردم را بفهمانيد كه اين دستگاه فعلي با عث ضياء وقت و پول است، حتي منابع خارجي تمويل كننده را وادريد، كه اين دستگاه فاسد را إصلاح و يا تبديل نمايد. شما اقدام نمائيد ملت پشتي باني ميكند.

>>>   Espanteman
دموکراسیِ منهای توسعه، دیکتاتوری ملوک‌الطوایفی است. بدون توسعه‌ای که جز با رابطه‌ی گسترده‌ی با آمریکا و غرب هرگز ممکن نیست، سرانجام منطقی آن دموکراسی که اصلاحات‌طلبان هواخواه آن هستند، چیزی نیست جز قدرت‌گیری ملوکان طوایف، از نظامیان گرفته تا ...
به هر کشوری در ستمگاره‌ای
پدید آید و زشت پتیاره‌ای

>>>   عبداللطیف پدرام!
اگر گفتم دانشگاه گفتند ایرانی است"
اگر گفتم عدالت گفتندجاسوس است
اگرگفتم.نام کشور.چرا پرچم ملی
چرا سرود ملی: پشتو؟ گفتند فاشیست است
چرا واحد پولی: افغانی؟ گفتند فرانسوی است
وچرا اکثر مکان مهم به نام یک قوم شده،یا به طور نمونه چرا فرودگاه کابل به نام "کرزی"طالب پرور است؟
گفتند قوم پرست است

حال می گویم مشکل دیورند می گویند تو پاکستانی هستی برو تاجیکستان خارجی هستی....

شما صبرکنید ،تا چند سال دیگرتمام طالبان قدرت شان کامل شود،ویکی مثل اصولی یا مسلمیار وزیر دفاع یا داخله یا امنیت شود،آنگاه خواهید گفت کاش این وطن فدرال بود تا قدرت قبیله ای محددوتر می بود.

>>>   دل هرکس لاکن من باور دارم

>>>   Salam
براى دفاع از عقب جبهه يى عدالتخواهان بايد گزينه هاى تشكيل نيرو هاى دفاعى نظامى خودى را جدن مد نظر بگيريد تا غافل گير نشويد. غنى و اتمر دو گزينه بيش ندارند . ١. به صداى مردم لبيك بگويند و استعفأ دهند و زمينه را براى تغير صادقانه مهيا سازند .
٢. و يا رو آورند به روياروى قومى و تشكيل ائنلاف از فاشيست هاى قبيله يى و طالبان و تسليم كردن شمال به طالبان و در اختيار گرفتن مانور در شمال و در محاصره كشاندن كابل و در نهايت سقوط كابل به نفع ائنلاف هم سوى خودش .
شناخت كه ما از اين تيم شوونيستى داريم گزينه يى اولى امكان ندارد ، آنچه مى ماند گزينه يى دوم است . براى مقابله به اين احتمال بايد در همه جا آماده بود ، تخيل و شعار ها را كنار بگذاريد و براى يك مبارزه يى هدف مند عليه فاشيزم آماده شويد ، ما نه ملت داريم و نه دولت ، آن چه داريم يك حكومت قومى و يك سرزمين در حال افت و قهقرا.

>>>   حالا که آمريكا در شرف تعین راهکار برخورد با طالبان است و قرار است از اين میان گزینه برخورد نظامی را با طالبان انتخاب کند چین به اشاره متحد استراتیژیک اش پاکستان طرح مذاکره سه جانبه را میان اين سه کشور داده است تا بتواند از نابودی یا حد اقل از تضعیف طالبان جلوگیری کند. ملاقات دیروز غنی با نواز شریف در حاشیه کنفرانس روز گزشته خود همسويی این دو شیاد را در حمايت از طالبان و تروریستان نشان ميدهد.
"نصير احمد تمكين"

>>>   اقای مرادیان وقتی صحبت های شما را یک مناضره تلویزیونی شنیدم باورم شد شما در برداشت از مسایل وبیان حقایق وطرز استدلال در ارتباطات شرایط فعلی وتاریخی کشور دچار لغزش های فکری هستید.باعرض معذرت چون گنجایش تشریح این ادعا از توان این صفحه خارج است در غیر ان به ان میپرداختم.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است