نقش رسانه در نشر تصاویر حمله بر خیمه های تحصن
 
تاریخ انتشار:   ۰۹:۴۸    ۱۳۹۶/۳/۳۱ کد خبر: 134851 منبع: پرینت

عرض شود كه من نمی خواهم درباره چگونگی تظاهرات اظهارنظر كنم و اين رويداد را از ذره بين خودم داوری كنم اما موضوعی را با هم مسلكانم مطرح می كنم.

متاسفانه كه نيروهای امنيتی مان برای بار دوم برخی از جوانان معترض را به خاک و خون كشانيدند. كاری كه نبايد می شد اما اينبار زرنگ تر بازی كردند. اين بار سرپرست فرماندهي پوليس كابل كسی را موظف كرده است تا حرف های ساخته شده وی را برای دقايقی تصويربرداری كند كه در آن وی با "سخاوت" كامل به افراد زير امرش استفاده از سلاح را كاملا منع قرار می دهد. شماری از رسانه ها هم متاسفانه همين تصوير را اسناد و مدرک پنداشته به دست نشر می سپارند و همين تصوير دسته چاقوی دوستان مخالف اين تظاهرات نيز شده است.

با دوستان مخالف اين تظاهرات حرفی ندارم چون ديدگاه هر شهروند بايد احترام شود و داشتن اين انديشه كه "ديگران هم بايد مثل من فكر كند" نيز كاملا دور از انصاف و دور از ديدگاه شهروندی است اما فكر می كنم به رسانه ها لازم است كه با اينگونه موضوع ها برخورد ژرفی داشته باشند تا از رسالت اصلی شان كه همانا حقيقت نفس اطلاع رسانی دقيق و درست است منحرف نشوند.

چند پرسش بايد مطرح می شد:
1. آن تصوير را چه کسی گرفته است؟
2. چرا همين شخص از تمام جريان برخورد با اعتراض كنندگان تصوير نگرفته است؟
3. آيا اين همه آتش باری چندين دقيقه ای و پی هم كه خواب ما را كه نزديک تر به محل رويداد زندگی می كنيم پرت و پريشان كرد از سوی چه کسی بود؟
4. آيا نوار تصويری دال بر حمل سلاح از سوي خيمه نشينان وجود دارد؟
5. در نهايت آيا به عنوان خبرنگار و مسوول رسانه قضاوت مان درباره نشر همين تصوير و تهيه خبر روی آن درست است؟
و چندين پرسش ديگر...

برای نهادينه سازی دمكراسی، پرده برداری از رويدادهای پوشيده و صيقل بيشتر آزادي بيان، ما به رسانه های پژوهشگر و ژرف نگر پر قدرت نياز داريم.

راتب نوری


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
خیمه تحصن
اعتراضات
کابل
نظرات بینندگان:

>>>   ملت را به دنبال عبث وجنگ نابرابر وظالمانه نبرید! یک طرف انگلیس وامریکا وهمه اروپا و... ودر پهلوی انها کار کشته ترین مزدور ها وغلام های حلقه بگوش اتمر وستانکزی وکرزی وغنی وعبدالله وحکمتیار و خلیلی ودانش و....ودر سوی دیگر چند عنصر خاین ومعامله گر وخود فروخته چون قانونی وصالح وصلاح الدین واسماعیل و... فقط چند جوان احساساتی حال دارای احساسات پاک ویا مغرضانه در میدان جانهای خودرا در مقابل تفنگ وتانک وتوپ سپر نموده اندببین تفاوت از کجا تا به کجاست گرچه میشود گفت این اغاز انقلاب است وملت به پا خواسته ومقاومت در برابر ظلم ونابرابری شروع شده واین ابتدای راه است وانشا الله خون بر شمشیر غالب خواهد امد واین خونها باعث بارور شدن این حرکت خود جوش ومردمی میگردد ولی نشوددر اثنای راه خفاش
صفتان ثمره این این همه رنج ومحنت وخونهای ریخته شده را به معامله بگیرند وعمر مقاومت ومبارزه ای برحق طولانی شود وتا مزاری دیگری ومسعود دیگری وربانی دیگری بمیان ایند وبخاطر خدا وملت جان بکف در پهلوی مردم استاد شده وبه دادخواهی وخونخواهی انها برایند
تبنگ چی


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است