اگر کمیسیون نتواند در تاریخ اعلام شده انتخابات را برگزار کند احتمالا با انتخابات ریاست جمهوری همزمان می شود و چنین تصادفی فرایند انتخابات را با چالش بزرگتری مواجه می کند که حل آن در توان کمیسیون نخواهد بود | ||||
تاریخ انتشار: ۱۳:۲۳ ۱۳۹۶/۴/۳ | کد خبر: 134974 | منبع: | پرینت |
انتخابات پارلمانی باید درماه ثور یا جوزای ۱۳۹۴ برگزار میشد اما این کار به علت تاخیر در تعیین اعضای کمیسیونهای انتخاباتی و اصلاحات در نظام انتخاباتی، به تاخیر افتاد و سرانجام نجیب الله احمدزی، رییس کمیسیون انتخابات با شرکت در یک کنفرانس خبری، ۱۶ سرطان ۱۳۹۷ بعنوان روز برگزاری انتخابات پارلمانی و شوراهای تعیین کرد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، هادی میران، آگاه مسایل سیاسی در گفتگو با "همگام" در خصوص اعلام تاریخ انتخابات از سوی کمیسیون انتخابات گفت: انتخابات و برگزاری آن یکی از وظایف بسیار مهم دولت است که باید در تاریخ مقرر زمینه برگزاری شفاف و دمکراتیک آن را فراهم کند. اینکه این تاریخ به تعویق بیافتد نگرانی جدی برای تمام مردم است.
میران، درخصوص چالش های فرا روی برگزاری انتخابات می گوید: نبود امکانات، وضعیت ناامنی ها که گراف آن بشدت بالا رفته و جغرافیای عظیمی را درگیر خود کرده و از همه مهمتر فقدان ظرفیت مدیریتی لازم در فرآینده برگزاری انتخابات و بسیاری مشکلات خرد و کلان دیگر بر سر راه برگزاری انتخابات در کشور وجود دارد.
این آگاه سیاسی می افزاید: بهتر این بود که تاریخ انتخابات زمانی اعلام می شد که بودجه و مصارف انتخابات فراهم شده باشد و این پول در اختیار کمیسیون قرار می گرفت و سپس با تکیه بر امکانات این خبر نشر می شد. اینکه بدون منابع مالی مورد اطمینان این خبر نشر شود، این یک تصمیم شتاب زده است. وقتی امکانات لازم وجود ندارد هرگونه ابراز نظر در مورد اجرای چنین مساله ای بدون تردید یک خبر بدون پشتوانه است.
وی بیان کرد: امید می رود که شرکای بین المللی و تمویل کنندگان مالی این بودجه را در اختیار کمیسیون انتخابات قرار دهند تا تاریخ اعلام شده دستخوش تغییر نشود.
میران، درباره اینکه کمک کشورهای تمویل کننده انتخابات منوط به ایجاد اصلاحات است اظهار می کند: بحث تذکره الکترونیک یکی از مواردی است که در جلوگیری از اعمال تقلب و دستبرد به آرای مردم بسیار مهم است اما چنین روندی هنوز آغاز نشده است و اگر آغاز هم بشود چندین سال طول می کشد.
این آگاه سیاسی درخصوص برقی ساختن روند برگزاری انتخابات نیز می گوید: این روش در بسیاری از کشورهای منطقه انجام شده است اما چنین امکانی در اختیار کمیسیون قرار نگرفته است. از سوی دیگر چنین بحثی زیاد مورد اطمینان نیست و امکان زیادی وجود دارد که این شیوه هم مورد دستبرد قرار بگیرد اما امیدواریم که کمیسیون بتواند حداقل اعتماد لازم را برای مردم فراهم کند تا انتخابات به پیمانه وسیع مورد تقلب قرار نگیرد.
وی، درخصوص اینکه اصلاحات انتخاباتی باید فنی باشد یا سیاسی تصریح می کند: اصلاحات بیشتر مدیریتی و تاحدودی سیاسی است. شکل نظارت بر انتخابات، مدیریت آن و کسانیکه که در راس امور انتخابات قرار می گیرند مورد توجه قرار گرفته است اما چیزی که بسیار مهم است نظارت دقیق و وسایطی است که می تواند از دستبرد آرا مردم و اعمال تقلب جلوگیری کند، است که این مساله تا هنوز در اختیار نیست و امید چندانی هم وجود ندارد که این وسایط در اختیار کمیسیون قرار بگیرد.
میران، درباره تفاوت کمیسیون فعلی انتخابات با کمیسیون گذشته می گوید: آنچه که در کشور تجربه می کنیم، درواقع بازتاب ظرفیت دانش، فهم و فرهنگ مسلط بر مناسبات اجتماعی است. هرچند که تلاش هایی برای اصلاح کمیسیون صورت گرفته است اما هنوز هم کارگزاران کمیسیون برخاسته از متن همین فرهنگ هستند و تصور نمی شود که تفاوت چندانی با کمیسیون قبلی داشته باشند.
این آگاه سیاسی می گوید: کمیسیون انتخابات به یک سری تکانه های بسیار جدی چه در ایجاد ظرفیت ها و چه در ساختار مدیریتی کلان و خرد نیازمند است و چنین تکانه ای تاحال بوجود نیامده است.
وی، معتقد است که اگر کمیسیون نتواند در تاریخ اعلام شده انتخابات را برگزار کند و به تعویق بیافتد احتمالا با انتخابات ریاست جمهوری همزمان می شود که چنین تصادفی فرایند انتخابات را با چالش بزرگتری مواجه می کند و سبب مشکلاتی می شود که حل آن در توان کمیسیون انتخابات نخواهد بود.
میران، درخصوص احتمال به تعویق افتادن انتخابات ریاست جمهوری می گوید: در وضعیتی زندگی می کنیم که بسیاری از تصامیمی که گرفته می شود از دایره صلاحیت و تصمیم گیری مدیریت سیاسی کلان کشور بیرون است. عوامل بیرونی و تحولات منطقه بر کشور بسیار تاثیرگذار است و هیچ اعتمادی و جود ندارد که انتخابات ریاست جمهوری نیز به سرنوشت انتخابات پارلمانی دچار نشود.
این آگاه سیاسی افزود: اکنون در شرایط بسیار بحران زده زندگی می کنیم و اگر در این شرایط انتخابات ریاست جمهوری نیز در تاریخ خود برگزار نشود، مطمینا این موضوع به ادامه بحران ها کمک خواهد کرد.
کد (26)
>>> Haseeb Motaref
كدام عید؟
در کشوریکه شمار (75) هزار نفر طی دوسال و نیم به شهادت رسیده باشد و روزانه صدها جنازه شهدای نیروهای امنیتی را خانوادههای شان تسلیم بگیرند، دشمن با سلاح خودمان، ما را بکشند، در خطه ی که بجای ارزش های انسان دوستانه و احترام به کرامت ذاتی نوع بشر، تعصب و تبعیض مذهبی و قومی حکمروایی داشته باشد، در ملک که جاسوسی به بیگانگان و تطبیق پروژه هایی جنگی و منطقه یی آنها که ویرانی یک ملت را در پی دارد، افتخار تلقی گردد، در سرزمینی که پولهای کمکی دنیا شکم چاق مسئولین را چاقتر و بلندمنزلهای شان را بلندتر بسازد و آنسوتر بیوه زن و یتیمان سرباز جوانمرگ ارتش ملی، از فرط گرسنگی بمیرد و میزان فقر بالاتر از 70 درصد باشد، در قلمرویکه با عدالت به مثابه ارزانترین متاع برخورد صورت بگیرد و در جادههای آن خون دادخواهان را با خوی ددمنشانه چه آسان میریزند و صداهای شان را در گلو خفه میسازند، در جغرافیای که انسانهای فرزانه آن، بخاطر زنده ماندن و در امان ماندن فرار ملک های اجانب میگردند که یا غرق دریاها میگردند و یا زندگی را به خواری و هزار منت و حسرت دوری از دیار از سر میگیرند، در میهنی که مرگ شهروندان آن بی بهاست و همه روزه گوشت و استخوان و پوست انسانها در خیابانها، شفاخانه ها، بانکها، پیاده روها، دفاتر و...... به هوا پرتاب میشود، در چنین جایی چه عیدی خواهند بود؟
ما که جز غم و اندوه چیزی دیگری نصیب مان نیست از کدام عید باید حرف بزنیم؟ واژه عید درین ماتمکده سخت بیگانه است.
عید را برای کسانی باید تبریک گفت که از جاری ساختن خون انسانهای این دیار فلاکت زده از خوشی به وجد میآیند و هر روز از خون انسانیت، باده مستی سرمیکشند.
بنابرین من عید ندارم.
>>> هیچ عقل شما کار میکند که دوسال پشت ده پشت در افغانستان انتخابات شود.یکی پارلمانی و دیگری ریاست جمهوری؟
کس دیوانه نیست که در عوض آن که هردو انتخابات را یکجا دایر کند و مصرف آن را کم کند،دو انتخابات با مصارف ریاد برگزار کند.نه دولت افغانستان ابن کار را میکند و نه هم جامعه جهانی.
سال دیگر باز کمیسیون انتخابات یک بهانه مبتراشد و انتخابات را به سال بعد موکول میکند و هردو انتخابات یکجا دابر میشود.
>>> Ariaie
امروز محقق ظاهراً به نفع مردم حرف زد، ايا انتخابات دارد نزديك ميشود؟
>>> Bakhshi Zafari
آژير خطر فروپاشي نظام از درون حكومت به صدا درآمد!
دو اوج بحران و شكنندگي اوضاع سياسي،امنيتي و اجتماعي كشور، محمد محقق معاون دوم كاخ سپيدار در گفتگو با تلويزون ١ از خطر فروپاشي نظام هشدار مي دهد.
محقق به تلويزون ١ گفته است: عمق فاصله ميان مردم و حكومت بطور بي پيشينه اي افزايش يافته است و در حال حاضر یک چور اسلامی در افغانستان ادامه دارد. محقق ارگ رياست جمهوري را متهم به دزدي هاي ميليوني نموده و مي گويد اين نهاد افراد خود را در راس نهادهای پُر درآمد به هدف جمع آوري پول تعیین كرده است.
او همچنان با اعتراف از ناكارامدي و به انزوا كشانيدن كاخ سپيدار مي گويد: وزیران ریاست اجرایيه فاقد صلاحیت كاري اند و تنها وزراي ارگ بعنوان ابر وزیر در حکومت نقش اجرامي كنند. همچنان اشرف غني به تطبيق توافق نامه حكومت وحدت ملي باور ندارد و رياست اجراييه را به انزوا برده است.
ميزان بلند ظلم، فساد، بي عدالتي، خودكامگي، انحصار طلبي و دشمن پروري ارگ، ظاهرن حوصله آقاي محقق را لبريز نموده و با ابراز نگراني جدي هشدار ميدهد : "اگر وضعیت اینگونه ادامه یابد، حکومت وحدت ملی با خطر ازهم پاشی روبرو است".
>>> محترم بخشی ظفری در نظر چارم از زبان محقق چنین نقل قول نموده اند:
"عمق فاصله ميان مردم و حكومت بطور بي پيشينه اي افزايش يافته است و در حال حاضر یک چور اسلامی در افغانستان ادامه دارد."
محقق نمیخواهد به جنایات مجاهدین که روز تا روز افزایش می یابد اعتراف کند!! در حالیکه خودش خوب میداند که "چور اسلامی در افغانستان" از سال 1371 وقتی "شبشی ها" به کابل آمدند، شروع شد و تا وقتی یک نفر آنها در "حکومت" "شریک" باشند "چور اسلامی" همچنان ادامه خواهد داشت!!!!
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است