نشست وزرای دفاع عضو ناتو پنجشنبه در بروکسل پایتخت بلجیم برگزار شد. یکی از محورهای اصلی این نشست، ماموریت پشتیبانی ناتو از نیروهای امنیتی افغانستان بود.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)،عباس فراسو آگاه روابط بین الملل، در برنامه «نگرش» گفت: برگردیم به نکات برجسته ای که در سخنان دبیر کل ناتو که در پیش جلسه این نشست مطرح کرد، بود. یک، حمایت از حکومت وحدت ملی، دوم، حمایت از گفتگوهای صلح و سوم، دوام حمایت کمک های ناتو به نیروهای امنیتی افغانستان را مطرح کرد. اما نکته بسیار قابل بحث در اینجا این بود که گفت، افغان ها باید خودشان مشکلات شان را حل کنند. بنابراین، این گفته به معنای شانه خالی کردن از یک مسوولیت است. این مسوولیت را ناتو، خود به گردن نگرفته است و گفته است مشکل کلی افغانستان، مشکل قدرت است. جنگ میان نیروها و گروه های سیاسی است. ما در اینجا اگر طالبان را به عنوان یک گروه سیاسی و نظامی، بدانیم، در واقع این مشکل به مشکل داخلی ما بر می گردد که در اینجا ممکن است اعضای ناتو دولت افغانستان را حمایت نکند و همین پندار باعث این می شود که جنگ افغانستان دوام پیدا کند و در اینجا ممکن است گروه های تروریستی مورد هدف ناتو نباشد. مشکل در تعریف دشمن در اینجا است که دولت افغانستان با ناتو یک تعریف مشخص و مشترک از دشمن نمی تواند ارایه کند. بنابراین یک زبان همکاری مشترک در تقابل با تروریزم و گروه های تروریستی اگر بوجود نیاید، من فکر نمی کنم که تلاش ها برای آوردن صلح و برای تامین امنیت افغانستان کارساز واقع شود.

وی، ادامه داد: ناتو و اعضای ناتو در واقع همه می دانند که دشمن اصلی افغانستان کیست و کدام گروه ها بیرون از خاک افغانستان تجهیز می شود و به افغانستان فرستاده می شود. این برای همه آشکار و واضح است. بنابراین آنها در خلا اطلاعاتی قرار ندارند که دولت افغانستان گروه های تروریستی را لیست کنند و برای آنها بدهد. بلکه مشکل اینجا است که آنها طالبان را که دشمنان افغانستان هستند، دشمن خود نمی دانند. در صورتیکه این تعریف وجود نداشته باشد ما به صلح و امینت نمی توانیم دست پیدا کنیم.

فراسو، نتیجه دادن نشست ها را منوط به خواست آمریکا می داند و می گوید: امیدوار هستیم که کشورهای عضو ناتو و در راس آن آمریکا، در آوردن صلح و ثبات در افغانستان گام های عملی تر بردارند. و یکی از گام های عملی در این راستا، در فشار قرار دادن پاکستان است. باید فشارهای بیشتر و لازم بر پاکستان آورده شود تا اینکه پاکستان و آی اس آی، از حمایت گروه های تروریستی در افغانستان دست بردارد. در صورتیکه چنین اقداماتی صورت نگیرد، فکر نمی کنم که به زودی ما به صلح و ثبات دایمی در افغانستان دست پیدا کنیم و اینگونه نشست ها کارساز باشد.

این آگاه سیاسی، در خصوص کشورهایی که برای افغانستان ناامنی ایجاد می کند بیان داشت: این تنها پاکستان نیست که عامل بی ثباتی و بدبختی در افغانستان شده است، برخی کشورهای همسایه دیگر نیز در ناامنی های افغانستان نقش دارند. چین و روسیه و ایران از کشورهایی هستند که با برقراری ارتباط با مخالفان افغانستان باعث ناامنی در افغانستان شده اند. در واقع این کشورها، نگران این هستند که منافع شان در افغانستان و در منطقه آسیب ببیند. بنابراین ناتو این کشورها را در افغانستان یک تهدید تلقی می کند، همانطور که چین و ایران و روسیه حضور ناتو را در افغانستان یک تهدید برای خود تلقی می کنند.

وی، در خصوص اقدامات آمریکا در منطقه و اینکه چرا ناتو از اشتباهات نظامی آمریکا انتقاد نمی کند بیان داشت: مشکل اساسی در تامین هزینه های نظامی ناتو است، دولت آمریکا بیشترین هزینه را در سازمان ناتو پرداخت می کند. طوریکه بیشترین هزینه را در سازمان ملل متقبل شده است. هر کسی که بیشترین هزینه را پرداخت می کند، قطعا توقعاتی هم دارد و این یک واقعیت است که ناتو در حال حاضر ابزار سیاست خارجی آمریکا است. چراکه بیشترین هزینه را پرداخت کرده است و تقاضای بیشتری هم دارد. فکر می کنم که مشکل آمریکا با دیگر اعضای ناتو این است که اولویت هایشان کاملاً متفاوت هستند. مثلا اولویت سیاست خارجی آمریکا، تامین امنیت در سطح جهان است و مبارزه با قدرت های چالش گر در منطقه است. برای اینکه این کشور نظم هژمونی قدرت در جهان است. آمریکا می خواهد که قدرت نظامی بیشتر استفاده شود و از ابزار نظامی در کشورهای جهان سومی مانند افغانستان بیشتر استفاده شود. چون افغانستان می تواند کمک کننده قدرت های منطقه را خاموش بسازد. همینطور در خاورمیانه، و خود آمریکا در سیاست خارجی اش مطرح است که منطقه ای باید بوجود بیاید و وجود داشته باشد تا اینکه نظم جهانی را در سطح جهان حفظ کند. همانطور که در عراق و افغانستان و در خاورمیانه هجوم نظامی آورد و می بینیم که زد و خورد ها میان دو قدرت نیست بلکه میان دو نظم جهانی است. در واقع اینجا چین و روسیه ادعا می کند که ما دیگر، توانایی تحمل نفوذ آمریکا را در منطقه نداریم. از یک طرف آمریکا به دنبال حفظ وضعیت موجود در سطح جهان است.

فراسو در ارتباط با مشکلات میان روسیه و چین در مقابل آمریکا و ناتو گفت: در حال حاضر کشورهایی مانند چین و روسیه در تلاش هستند که ناتو را وادار کنند که از اهداف جهانی خود در منطقه دست بردارد ولی برای تامین امنیت منطقه حضور داشته باشد و کمک کند. چرا که گروه های هراس افکنی که در منطقه وجود دارند هم تهدید علیه منافع ناتو است و هم تهدید علیه منافع کشورهای شرقی مثل روسیه و چین است. روسیه و چین همواره به دنبال این است که ناتو را از اهداف جهانی اش بازدارد و به دنبال این هستند که حداقل در منطقه یک تعریف مشترک از ترویزم ارایه دهند و همکاری مشترک در بعضی موارد داشته باشند. مخصوصا در قسمت مبارزه با تروریزم. در حالی که هیچ کدام از این کشورهای در مبارزه با تروریزم صادقانه برخورد نمی کنند.

کد (30)

>>>   دلیل شکست ائتلاف.
اگر بلفرض ائتلاف موفق شوند رقیب راشکست دهند ودر راس ان یک تاجیک قرار گیرد بعد از ان قدرت را قبضه کرده ودو قوم دیگر را نادیده میگیرند.
ونمونه اش انتخاب دکتر عبدالله بود که با اتحاد تاجیکها وهزاره ها وبرخی از ازبکها به ریاست اجرائیه رسید بعداز ان تاجیکها طوری توهم زده شدند که گویا به تنهایی موفق به کسب این مقام شدند .وهزاره را به حاشیه راندند .
واین باعث شد که رقیب از ضعف موجود نهایت سوء استفاده را بکند.

>>>   عبدا لله در رابطه به افزایش نیرو های ناتو در افغانستان گفت: خدا با ماست و این کمک خداوندی است که ما را تنها نمی گذارد".
از این گفتار معلوم می شود، که خدای عبدالله کیست و چطور به او کمک می کند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است