هر ایتلافی که بتواند وطن را از تسلیمی به داعش و پاکستان نجات بدهد، قابل حمایت است.

از آنجایی که تقویت طالبان، داعش و زمینه سازی مداخله پاکستان کار ارگ است، موضعگیری ادعاگران مخالف ارگ باید در مقابل ارگ روشن باشد، نه اینکه مهمترین فیصله های شان تحت تاثیر ارگ یا اهداف تنظیمی و کیش شخصیتی قرار بگیرد. من اعلامیه ایتلاف ترکیه را خواندم. مسایلی مهمی در آن مطرح شده است که ابعاد گسترده دارد.

طراحان این اعلامیه به 2 علت از جنایت بسیار بزرگ دهمزنگ طفره رفته اند که می تواند همه مواد مندرج در این اعلامیه بسیار مهم را زیر سوال ببرد.

علت اول اینکه نخواسته اند ارگ را به انتحار متهم کنند، علت دوم اینکه جنایات دهمزنگ هویت جنایات افشار را بخود گرفته است یعنی جنایات "مقدس" که قربانیان "نامقدس" داشته باشد، قابل بررسی نیست. این برخورد به این مفهوم است که قربانی های جنایات، قبل از قربانی شدن باید متعلق به گروهی، تنظیمی یا قوم خاص باشند که قربانی حساب شوند. چنین یک موضع گیری را شرم و ننگ می دانم.

من هیچوقت عضو جنبش روشنایی نبودم و نیستم. ولی جنایاتی را که از اعضای این جنبش قربانی گرفته به مثابه جنایات خطرناک ضدبشری می شناسم که باید در سطح ملی و بین المللی بررسی شود و جنایتکاران آن مجازات کردند.

ثنا متين يار

>>>   مقالۀ آقای نجیب بارور را در همین سایت بخوانید، مهم است : "اعلامیه ایتلاف، نشانه نگرش ضعیف سیاسی است".
بعد می دانید که اینها برای چی و برای کی ائتلاف کرده اند.

>>>   اینها ادم نمیشوند ، کم خونریزی کردند؟ اینها را کوتک بزنند ، تا ادم شوند واز خودخواهی دست برارند

>>>   چتیات

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است