پیام خانوادۀ علامه شهید سید اسماعیل بلخی(ره)
به مناسبت چهل و نهمین سالگرد شهادت ایشان

بسم رب الشهدا و الصدیقین
بیست و چهارم سرطان، چهل و نه سال گذشت از عروج آزادمردی که خود و زندگی اش را نثار مردم کشورش کرد. مردی که فریاد دلنشین او بر بلندای تاریخ افغانستان به گوش می رسد:
بلند در رۀ آزادگی است نعرۀ«بلخی»
اگر به تیغ، و یا قید حبس و چاه بمیرد
او که درد وطن و مصایب هموطنانش بزرگترین دغدغۀ عمر کوتاهش بود.
«بلخیا»! سوختی به درد وطن
غم عالم کشیده را مانی

بلخی عالم دردآشنای مردمش بود او علم و فضلش را در چهارچوب گفتار، محصور نکرد بلکه در عمل برای آزادی و هوشیاری هموطنانش کوشید و بیش از چهارده سال، تلخی محبس را تحمل کرد و از تک سلولهای تنگ و تاریک محبس دهمزنگ و ولایت کابل چون شیر در بند افتاده فریاد عدالت‌خواهی و ظلم ستیزی اش را بلند کرد.
«بلخی» ز زندان هر نفس تلقین همّت می کند
هان ای جوانان همّتی، این است پیغام جوان

بلخی جوان، شیرمرد جوانی که شیرین ترین روزگار جوانی اش را در محبس می‌گذراند باز هم فکر و اندیشه اش جز اصلاح وطن و پایان یافتن مشکلات مردم نبود او جوانان را خطاب قرار داده می‌گفت:
با کثرت دعوی ها مقصد نشود حاصل
گفتار، یکی کافی است؛ کردار فزون باید
بر نسل جوان شرم است، چون شیخ تظاهر ها
اصلاح وطن خواهی، اصلاح بطون باید

بلخی جوان سخت معتقد به وحدت مردم کشورش بود او بارها در سخنرانی‌ها و در آثار بجا مانده خود از وحدت مردم دم می زند:
در باغ وطن میوۀ یک شاخ به یک رنگ
در مزرع او ما همه یک قسم نباتیم
یک مقصد و یک فکر و یک آمال بباید
گر کابلی و بلخی و یا اهل هراتیم

او چنان در راه وحدت مردم تلاش می‌کند که بعد آزادی از محبس به عنوان آشتی دهندۀ ملی به جای جای افغانستان رفته و با رفع اختلافات قومی و مذهبی در خاطر مردم پکتیا، قندهار، کابل، گردیز و جاهای دیگر قرار می‌گیرد زیرا بلخی آزاد اندیش یک لحظه از فکر وحدت و همدلی مردم خود غافل نبود چنانکه معتقد بود که :
در بسملۀ وحدت با نقطۀ خون باید
نامحرم این معنی از خانه برون باید

بلخی متفکر و نابغه ای بود که آیندۀ سیاه و موهوم مردم افغانستان را با تمام وجود درک کرده بود در زمان سخنرانی های بلخی هزاران نفر از وکیل و وزیر گرفته تا علمای دین، اساتید دانشگاه، اهالی معارف، کسبه کاران و مردم عوام زن و مرد، بر پای منبر او گرد می‌آمدند و او ملتمسانه مردم را به وحدت فکر و عمل تشویق می‌کرد و سرنوشت بد مردم در آینده را گوشزد می‌کرد و در آخر به این نتیجه می‌رسید که:
فاش بگو، «بلخیا»! فکرت یک نان شام
از سر ملّت ربود فکرت و هوش وطن

اما تلاش او تا آخرین لحظات عمر شریفش ادامه داشت و با خود هر دم این پیام را زمزمه می کرد که:
« بلخی»! دمی به فکرت حاجات خلق باش
حاجات نفس، جمله بر آورده تا به کی؟

بلخی جوان سالهای سال به فکر کشورش بود او جوانی و زندگی دنیوی خود را فدا کرد تا مردمش را از آیندۀ پر خطر برهاند به زنان و جوانان ارج نهاد و آنها را بزرگ شمرد به اقوام و مذاهب احترام گذاشت و آنها را به احترام باورهای همدیگر فرا خواند او بارها و بارها بر وحدت و همدلی مردم تاکید داشت و در عمل خود با اقوام مختلف دم خور بود چنانکه در آن زمان اولین کسی بود که بر جنازه اش شیعه و سنی، یهود و نصاری و اهل هنود همگی جمع شده بودند و بر رحلتش اشک ماتم می‌ریختند. خان عبدالغفار خان زعیم بزرگ پشتونستان، رحلت او را بزرگترین مصایب افغانستان اعلام کرد و علما، وزراء، بزرگان اقوام از مناطق مختلف، همراه با صدها نفر دوستدار علامه بلخی در کنار هم بر جنازۀ بلخی جوان که هنوز 48 سال از بهار عمرش به اتمام نرسیده بود، نماز خواندند.

بلخی رفت اما فریاد آزادخواهی، عدالت خواهی، صلح طلبی اش هنوز هم باقی است اشعار بلخی همه درس است درسی که نسل به نسل مردم افغانستان بدان احتیاج دارند و بالاتر از همه درس وحدتی است که علامه بلخی بدان تاکید دارد. وحدتی که نجات بخش مردم شریف افغانستان است.
حدود نیم قرن از شهادت بلخی گذشت و آیندۀ تلخی که او متصور بود به حقیقت پیوست و در تمام این مدت جای خالی بلخی و آزادگان و آزاد اندیشانی چون او خالی است.
«بلخی»! به همه عصر همین مزد کمال است
گویند پس از مرگ؛ فلان! جای تو خالی

اکنون که چهل و نه سال از شهادت بلخی بزرگ می‌گذرد بر خود وظیفه می‌دانیم از تمام کسانی که در طول این سالهای پر مرارت چه با آگاهی خانواده و چه بدون آگاهی ما، هر ساله در افغانستان و اقصی نقاط دنیا به یادبود علامه بلخی مراسم گرفته و می‌گیرند و اهداف و آرمان های والای او را تجلیل و یادآوری می‌کنند مراتب سپاس و قدردانی خود را ابراز کنیم.

در ضمن یادآور می‌شویم بلخی متعلق به قوم، حزب و مذهب خاصی نیست. فرزندان افغانستان از هر قشری که باشند فرزند و دوستدار بلخی و اهداف او هستند. ما چون سایر فرزندان و دوستداران بلخی در راه وحدت ملی کوشیده ایم شهید علامه بلخی و فرزند رشیدش شهید استاد سید علی آقا بلخی(استاد دانشگاه اقتصاد کابل) و دیگر شهدا را در راه اهداف وطن تقدیم کرده ایم. و باز هم در راه آزادی، آرامش و وحدت مردم خود خواهیم کوشید. زیرا آبادی و عزت کشور ما در یگانگی و وحدت تمام اقوام، ادیان و مذاهب افغانستان است.
تا نباشد وحدتی، سر رشته کی آید به دست؟

سرفراز و برقرار باشید
اکبرزاده

>>>   با سلام
ضمن عرض تسليت خدمت ازادي خواهان و علاقه مندان انديشه هاي اين عارف و علامه فقيد
از محققين عزيز دعوت ميشود تا
از كتاب( علامه شهيد سيد اسماعيل بلخي و انديشه هاي او )
اثر ماندگار عارف بالله علامه سعادت ملوك تابش هروي
مطالعه فرمايند
لينك كتاب گذاشته ميشود

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است