به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان((afghanpaper،دهه ها هرج و مرج، فرصت آموزش نظامی به نیروهای جبهه های جنگ را از میان برد و با توجه به نبود آمار دقیق نمی توان به عمق کشتارهای جنگ پی برد اما در دورانی که افغانستان دارای نظامی مشروع با یک لشکر کشور خارجی از کمک گرفته تا مشورت و آموزش نظامی به نیروهای امنیتی، تلفات چنان افزایش چشمگیری دارد که می توان گفت کشته ها سدی در برابر پیشروی گروه های تروریستی در چند ولایت نسبتا آرام است تا استراتژی ها و مدیریت جنگی.

پس از سال 2014 و همزمان با حکومت وحدت ملی، ناتو با خروج بخش اعظم نظامیان خود از افغانستان، تمرکز را بر مشورت و آموزش نیروهای امنیتی افغانستان قرار داد که با توجه به گسترش میدان نبرد از جنوب به شمال و وسیع شدن جنگ، این برنامه با شکست مواجه شده است.

سیگار در تازه ترین گزارش از کشته شدن 2531 نیروی امنیتی کشور در چهار ماه نخست سال جاری میلادی می گوید، تلفاتی بالا که مدت هاست سبب هراس مردم از به خطر افتادن همین نیم بند ثبات باقی مانده شده در کنار خودداری جوانان از ملحق شدن به صفوف نظامی.

همچنان که افغانستان در میدان های نبرد شکست های متعدد را تجربه می کند، نیروهای امنیتی نیز مورد آماج حمله تروریستان بخصوص گروه طالبان قرار می گیرد، حمله به بیمارستان داوود خان کابل، پایگاه نظامی قول اردوی شاهین بلخ و اردوی خاکریز قندهار که دهه ها کشته و زخمی بر جای گذاشت به همراه حمله های به تکرار نفوذی طالبان به نیروهای امنیتی.

اینکه چرا با وجود کمک ها و تجهیزات بسیار، همچنان سربازان با کمترین آموزش های نظامی در سنگرها تبدیل به قربانی های همیشگی می شوند و یا ماه ها در انتظار تجهیزات و آذوغه به سر می برند مربوط به هسته اصلی حکومت است.

اشرف غنی که در جنجال انتخابات ریاست جمهوری مجبور به پذیریش شریک در قدرت شد از ابتدا، بنای حکومت را بر نفاق و حذف مقام های جز قوم پشتون گذاشت و برهمین اساس چنان در کشمش درون حکومتی به سر می برد که پست های مهم دولتی و دفاعی را در اختیار مقام های هم تبار گذاشته و افراد با صلاحیت یا برکنار شده اند و یا در رده های پایین محفوظ.

مدیریت ضعیف و ناکارآمد جنگ دلیل اصلی شکست های مدام در میدان های جنگ می باشد، سیگار خبر از فرماندهان و جنرالانی می دهد وابسته به فساد که حتی از هزینه غذا و لباس سربازان دزدی می کنند.

فساد و نگاه قومی راس حکومت سبب شده است که ناکارآمدترین مقام ها با مدارک و درجه های جعلی به بالاترین پست های امنیتی برقرار شوند و تحصیل کردگان نظامی به دلیل عدم برخورداری از واسطه و رشوه از دایره خارج.

از سوی دیگر، سربازان از آموزش کافی برای شرکت در جنگ ها محروم هستند و این محرومیت تا آنجا پیش رفته که حتی اصول نبرد با دشمنان، عقب نشینی و کمک به مجروحان را به درستی فرا نگرفته اند و به همین دلیل بیش از صد تن از سربازان قول اردوی شاهین بلخ در حمله انتحاری کنندگان طالب به یکباره و بدون مقاومت کشته می شود و بماند از تعداد زخمی های که هرروزه در جای جای افغانستان بر جای می ماند.

اشرف غنی با یدک کشیدن لقبِ فرمانده کل قوای نظامی افغانستان بیشترین آسیب را به امنیت وارد کرد و بزرگترین دلیل آن نیز سیطره بر تمامی بخش های دولتی و کنترل میدان نبرد به وسیله چند تن از بی صلاحیت ترین رهبران دفاعی است.

خشم مردمی که بی محابا به خیابان های کابل آمدند و خواستار برکناری بلندپایه ترین مقام های امنیتی ارگ شدند نه برای سقوط نظام بلکه عمق نارضایتی جامعه از معامله گری حکومت بوده که تنها در پی اصلاحات ، کاهش مرگ و میر غیرنظامیان و آمار کشته های نیروهای امنیتی هستند.

اگر دولتمردان حکومت وحدت ملی بارها با نارضایتی از عملکرد ارگ انتقاد کردند و در دوران انزوا راهی جز تشکیل ایتلاف و مقابله با حکومت نیافتند از اختلاف های قومیتی می گوید که بارها سبب به آشوب کشاندن افغانستان شده است، مردم بیش از هرزمانی نسبت به حکومت بی اعتماد و همواره در هراس انتحاری و حمله گروه های تروریستی به سر می برند.

مبنای گروه های تروریستی چون طالبان و داعش بر کشتار استوار است و ایدیولوژی و پایبندی به دین و مذهب تنها برای توجیه کشتارهای دسته جمعی می باشد اما نظامی که به وسیله مردم دارای مشروعیت شده و قدرت را از آنان کسب می کند چرا باید زمینه به خاک و خون کشاندن غیرنظامیان را فراهم کند؟

جنگ مدام همانگونه که دلیل بقای تروریستان است برای حکومتی که از دل تقلب و معامله برخاسته، کسب زمان در جهت رسیدن به اهداف سلطه جویانه و تحقق رویای کشوری پشتونیزم می باشد.

کد (18)

>>>   رهبر بي وجدان،
داكتر بي وجدان،
ريس بي وجدان،
تجار بي وجدان،
مستري بي وجدان،
قصاب بي وجدان،
نجار بي وجدان،
مامور بي وجدان،
نانوايي بي وجدان،
دوكان دار بي وجدان،
پس كجا ببرم اي غم ملت را؟

با حرمت،
جگرن

>>>   غنی درارگ دائم مشغول عزل ونصب وکشمکش های قومی ونژادی است، اگر حال رئیس جمهور اینگونه هست وکشورغرق درخون مردمی می یاشد که به ایشان رٱی داده است، اگرصدای دادخواهی مردم به گوش غنی نمیرسد ویا نمیخواهد بشنود، چرا عبدالله ودانش وعده ی دیگر درکنار غنی مانده اند؟ آیا آنها ازوضع امنیتی و عملکردهای قومی غنی بیخبرند ویا خبردارند ولی به این وضع راضی و آنان نیز بی تفاوتند؟ چراعبدالله ودانش وسائرارگ نشینان بامردم شفاف وصادقانه سخن نمیگویند؟ ماندن وبقاء آنان درارگ بمعنی تٱیید عملکردهای غنی نیست؟ آیا اینها شریک جرم غنی نیست؟ این آقایان روی چه مبنا وتوجیه ویامصلحتی درکنارغنی مانده اند؟ مدیرمحترم سایت لطف کند خبرنگار افتخاری خودرا برای یک مصاحبه جدی وچالشی با سوالهای فوق از آقایان مذکور، بفرستد که این سوالات در ذهن میلیونها نفر درکشور وخارج ازکشور درخلجان است. امید وارم که بااین مصاحبه ذهن ملت شریف را روشن وحجت را برآقایان تمام وبه وبه وظیفه رسانه ی خود جامع وکامل عمل کرده باشید، بامید پیروزی تان.
جاغوری

>>>   غنی درارگ دائم مشغول عزل ونصب وکشمکش های قومی ونژادی است، اگر حال رئیس جمهور اینگونه هست وکشورغرق درخون مردمی می یاشد که به ایشان رٱی داده است، اگرصدای دادخواهی مردم به گوش غنی نمیرسد ویا نمیخواهد بشنود، چرا عبدالله ودانش وعده ی دیگر درکنار غنی مانده اند؟ آیا آنها ازوضع امنیتی و عملکردهای قومی غنی بیخبرند ویا خبردارند ولی به این وضع راضی و آنان نیز بی تفاوتند؟ چراعبدالله ودانش وسائرارگ نشینان بامردم شفاف وصادقانه سخن نمیگویند؟ ماندن وبقاء آنان درارگ بمعنی تٱیید عملکردهای غنی نیست؟ آیا اینها شریک جرم غنی نیست؟ این آقایان روی چه مبنا وتوجیه ویامصلحتی درکنارغنی مانده اند؟ مدیرمحترم سایت لطف کند خبرنگار افتخاری خودرا برای یک مصاحبه جدی وچالشی با سوالهای فوق از آقایان مذکور، بفرستد که این سوالات در ذهن میلیونها نفر درکشور وخارج ازکشور درخلجان است. امید وارم که بااین مصاحبه ذهن ملت شریف را روشن وحجت را برآقایان تمام وبه وبه وظیفه رسانه ی خود جامع وکامل عمل کرده باشید، بامید پیروزی تان.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است