دقیقا در افغانستان گزینش سفرا و... چگونه است و معیار برای این گزینش چیست؟ انتقادهای زیادی مبنی بر اینکه این گزینش ها قومی و رابطه ای می باشد وجود دارد. انتقادها حاکی از آن است که این معیار گزینش افغانستان را به قهقرا برده است و باعث شده است ما در بین کشورهای جهان جایگاهی نداشته باشیم چرا که سفرا نمی توانند نمایندگی درستی از افغانستان کنند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، سید جواد حسینی، سخنگوی جبهه ملی نوین افغانستان در برنامه «نگرش» گفت: ما متاسفانه چند مشکل بنیادی در قسمت پیشبرد سیاست خارجی خود در بیرون از کشور داریم. دیدیم که در هفده سال اخیر فرصت های بسیار کلان بین المللی در افغانستان رخ داد اما متاسفانه دیپلماسی خارجی ما نتوانست که از این فرصت های کلانی که برای افغانستان مهیا شده بود استفاده کند. ما چند تا مشکل اساسی داریم که بخشی از آن مربوط به دیپلمات ها است.

وی، معتقد است داشتن سیاست خارجی مدون می تواند راهنما و راهگشای سفیران کشور ما در کشورهای خارجی باشد و افزود: ما یک سیاست مدون خارجی، نداریم. ما باید یک دکترای سیاست خارجی، در سطح عموم می داشتیم و برای هر کشوری که با ما بیشترین ارتباطات را دارد یک استراتژی مشخص می داشتیم. اما متاسفانه ما آن را نداریم. وقتی ما یک سیاست خارجی مدون نداریم، سفیر ما در یک کشور خارجی بدون برنامه است. نماینده ما به یک کشور خارجی می رود و برنامه ندارد چرا که استراتژی سیاست خارجی نداریم. بدین ترتیب است که سفیران در کشورهای خارجی ناکام می مانند.

سخنگوی جبهه ملی نوین افغانستان، بر این باور است که سفیران ما اندیشه ملی ندارند و گفت: دیپلمات های ما قبل از اینکه یک دانش دیپلماتی داشته باشند. باید تفکر ملی داشته باشد اما گزینش های دیپلمات های ما که به خارج از کشور رفته اند به صورت رابطه ای و قومی بوده است. این دیپلمات ها در آنجا هم با همین دید کار می کند و دیدگاه قوم و گروه خود را پیش می برند. این اوضاع صرف فقط متعلق به حکومت وحدت ملی نیست. اوضاع حکومت های قبل از آن هم همینطور بوده است.

وی، ادامه داد: دوم اینکه سفرایی که ما در بیرون از کشور داشتیم یا حتی یک دیپلمات ساده ما از فهم و درک بین المللی باید برخوردار باشد که در جهان چه می گذرد. سیاست های کلان بین المللی چیست؟ این را ندارد. دیگر اینکه یک سفیر ما که در یک کشور می رود باید از تمام ظرفیت های موجود در آن کشور آگاهی داشته باشد. مثلا یک سفیر ما که به آمریکا می رود باید از ظرفیت هایی که در آمریکا وجود دارد آگاهی داشته باشد. یک سفیر ما که به پاکستان و ایران می رود باید از ظرفیت های این کشورها آگاهی داشته باشد. اگر این آگاهی را نداشته باشد هیچ نتیجه مطلوبی نخواهیم گرفت.

حسینی، با انتقاد از سفیران گماشته شده در حکومت بیان داشت:سفیر کشور الزاما باید ترسیم کننده منافع ملی و تحت امر دولت ملی باشد. اما در چند ماه قبل موردها داشتیم که سفیر ما در پاکستان دیدگاهش با دیدگاه حکومت متفاوت بود، سفیر ما در روسیه با دیدگاه حکومت متفاوت حرف می زند. این موضوع می تواند در دیگر کشورها هم موجود باشد اما رسانه ای نشده باشد.لیستی در پنج سال قبل داشتم که یازده سفیر افغانستان بالای هشتاد سال عمر داشت. این فرد خودش نیاز به پرستاری دارد چطور می تواند از امور مملکت در کشوری خارجی برآید. اما بر اساس روابطی که دارد گماشته شده است.

استاد دانشگاه، مشکلات افغانستان را فقط در عرصه سفیران و جایگاه ها نمی داند، بلکه معتقد است حکومت در همه عرصه ها با چالش های عمیق روبرو است و افزود: متاسفانه فعلا همه به این نتیجه رسیده اند که ما در یک بحران عمیق قرار داریم ما حدود یک و نیم سال قبل اعلام کردیم که مشکلاتی که این سیستم دارد و با مشکلاتی که این دو نفر که در راس هستند، دارند و توانمندی های این دو نفر نمی توانند کشور را مدیریت و رهبری کنند و باید انتخابات زود هنگام برگزار شود. اگر انتخابات زود هنگام پذیرفته می شد، این روزها ما شاهد برگزاری آن بودیم. در حال حاضر که این حکومت مانده است، هیچ توان و ظرفیتی برایش باقی نمانده است. پیوسته اشتباه می کند و بر مشکلات می افزاید.

وی، در اخیر گفت: پیشنهاد ما این است که با این اوضاعی که این حکومت دارد، باید به کار خود پایان دهد. حکومت به بن بست رسیده است و ادامه دادن آن منطق ندارد. با نبودن اشرف غنی و عبدالله افغانستان عمرش تمام نمی شود که ما همچنان بر روی ماندن آنها اصرار داشته باشیم.

کد (30)

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است