بنظر مى رسد اين مولفه استراتژى جديد دونالد ترامپ كه مى گويد آمريكا بعد از اين به موضوع دولت_ملت سازى در افغانستان كارى نخواهد داشت، براى ما هم يك فرصت است و هم يك تهديد. فرصت از اين جهت كه مدل تحميل شده ليبرال دمكراسى كه سنخيت چندانى با شرايط اجتماعى، ويژگي هاى فرهنگى و اقتضاهات سياسى جامعه ما ندارد، عملا شكست خورده و از دور خارج شده است.

اين تحول تجربى خود به خود راه را به مدل دمكراسى توافقى باز نموده و فرصت مناسبى را در اختيار بازيگران حوزه مقاومت گذاشته تا با بهره گيرى از وضعيت جديد بين المللى و بسيج پتانسيل بومى، مطالبات مربوط به تغيير ساخت قدرت و غير متمركز سازى نظام را پى گرفته و در چارچوب الگوى فدرال محقق نمايند اما تهديد از اين زاويه است كه تيم تماميت خواه ارگ با اعمال روش تطميع و "ديپلماسى فريب" همانند گذشته داكتر عبدالله و بقيه كنشگران را به حاشيه روابط قدرت براند و فرصت هاى تازه پديد آمده را به نفع خويش مصادره نمايد.

عبدالله پیمان

>>>   دولتمردان ما بایداز فرصت هااستفاده اعظمی نمایند.درراستای ملت سازی وزدودن تفرقه ونفاق ملی گام های استواربردارند.به ادامه وضعیت فعلی منتظرنتایج مثبت نباشند.

>>>   مسافرجبرى. اين حكومت يحكومت خاين ووطنفروش است

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است