وحيد عمر و وزارت خارجه عمل غير ديپلماتيك و بدعت مذموم سياسى را بنيان نهاده اند.

ساختمان سفارتخانه هاى هر كشور نماد اقتدار ملى، معرف هويت، مظهر سياست خارجى و روابط بين المللى آن كشور مى باشد. اينكه هر كسى به دليل عشق، احساسات و عواطف شخصى خود هم طراز لوحه سفارت نام هر شخصيت سياسى دلخواه خود را نصب نمايد، تا يک دهه اى ديگر تمام سفارتخانه ها به ويلاهاى سياستمداران فاسد، سران مافيا و دروغگويان تاريخ نامگذارى خواهد شد.

وحيد عمر در توجيه عمل غير ديپلماتيک و معاشقه آميز خود در تغيير نام ساختمان، عذر بدتر از گناه آورده و يک عرف معمول قديمى داخلي كشور ميزبان را كه نه الزامى است نه شان حقوقى دارد و نه تعهدآور مى باشد بهانه كرده است.

بدتر از آن اينكه نصب مجسمه خداوندگار بلخ و صاحب قرایت دينی كل بلاد خراسان و فلات ايران، مولانا را در پارک ملى روم به عنوان يك عمل متوازن براى تبریه خود و جهت فرونشاندن موج انتقادات سالم مطرح نموده است، اين كجا و آن كجا؟ اين عمل هيچ توجيه سياسى، حقوقى و قانونى ندارد بجز اينكه در شرايط بحراني افغانستان شكاف سياسى را عميق تر مى سازد و باعث اختلافات قومى در كشور مى گردد.

بهر حال بايد وزارت خارجه دستور بدهد تا اين لوحه از نام ساختمان برداشته شود و اما براى رعايت احساسات و عواطف عاشقانه آقاى وحيد عمر نام سالن اجتماعات يا كتابخانه سفارت را به نام امان الله خان نامگذارى نمايند.

عبدالحی خراسانی

>>>   خداوند هر چه زودتر ما را از شر اين حكومت شر وفساد نجات دهد

>>>   دیپلماسی افغانستان به اطفال سپرده شده هست وحید عمر ازدیپلماسی چی میداند که درکشور مانند ایتالیا سفیر مقرر شده هست
اریامهر ازکابل

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است