مراسم یادبود از هفته شهید مانند سال های گذشته در خیمه لوی جرگه برگزار گردید.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، بشیر احمد ته ینج عضو مجلس نمایندگان در این مراسم گفت: در گیر و دار مبارزات و مقاومت های ایثار گرانه و پرافتخار دوران جهاد، مردان مبارزی در این کشور عرض اندام نمودند که حضورشان با تحولات و مبارزه های آزادی خواهانه پیوند ناگسستنی دارد. شهید احمد شاه مسعود قهرمان ملی کشور زندگی پر از فراز و فرود خویش را برای نجات وطن و مردم در راه بیرون راندن اجانب و سرکوب تروریزم و دهشت افکنی سپری کرد. او در دوره جهاد و بعد در دوره مقاومت ملی مردم ما با حضور فعال در سنگرهای مبارزه و مقاومت که جنبش ضد ترور و دهشت را رهبری می کرد و طلایه دار مقاومت ملی مردم ما بود.

وی افزود: به یاد دارم که وی چگونه وضعیت را در آن موقعیت دشوار تحلیل و تجزیه می کرد و برای واقعیت های اجتماعی و جغرافیایی در کشور تصمیم می گرفت. وی مردی با تقوا، درست کار و دوراندیشی بود که با بیگانه ستیزی هایش برای مردم ما همیشه مانند یک الگو خواهند ماند و همیاری و همکاری ما در دوران سده اخیر همیشه کارساز و تحول آفرین بوده است. او به عنوان یک همکار و دوست صمیمی همواره چون کوهی تکیه گاه برای همسنگران و فرماندهان مقاومت بود.


کد (30)

>>>   Raheel
اگر ما آرمان مسعود را باز می شناختیم و بر اهداف آن پافشاری می کردیم، امروز بازاری برای شیادان نمی ماند. شیادان معامله گر و مفتخوار که سنگر مسعود را فروختند، تنهادر غبار همین ابهام استت که توان فریب دادن مردم را دارند.

مسعود همیشه مرکز اقتدار بود. هرجا او می بود، دیگران به دربارش می رفتند. از روم و از لندن و از واشنگتن یا به پنجشیر سر می کشیدند یا به خواجه بهاءالدین. اما بادرد و دریغ امروز آنهایی که خود را میراثخوار مسعود ساخته اند، همه گدایان بیعزتی اند که گاه به دروازۀ یک دلال قدرت ایستاده اند و گاه به دروازۀ دیگری.

بلی، "هندوکش" اقتدارش را باخته است. اقتدار هندوکش را حذف کردند و ابهت آن اقتدار را در تجلیل های سالانۀ تجارتی خلاصه کرده اند. در راههایی که مسعود رفته بود، سبزه دمیده است. دیگر آن راهها راهرو ندارد. راه مسعود در شعارهایی که در تالار روی جرگه سردادد می شود، محدود مانده است. آغاز و انجام سیاست برای آنهایی که از مسعود مانده اند هژدهم سنبله است. باقی همه سال در ذلت و خواری و حقارت به دروازۀ بیگانگان سرگردان اند. گرد چرکین حقارت یک ساله را به جمع شدن در هژدهم سنبله و در شکوه نام شهدا می خواهند از خود بشویند. اما دیگر گندگی اینها به حدیست که حتی قدسیت و شکوه یاد شهدا را مکدر ساخته اند.

یاد شهدا و قهرمانان زیر سایۀ مشتی مزدور و حقیر و خودفروخته هرگز مباد!
به امید روزی که سالگرد شهیدان را وارثین با افتخار و باعزتی برگزار کنند که اقتدار سیاسی ارمان شهدا را به دست آورده باشند!

>>>   Abdul Hai Khurasani
زنده باد؛ جوانان غيور، متهور و سربداران كابل!
هرچند شايد منظم نبود، فير هاى نموده اند كه طبعيت جوانى است و اقتضاى زمان ، اما نماد اقتداراست و شكوه آزادى!
قدرت سياسى ما در نيروى جوان ما متبلور است نه در سخنرانى هاى بى رو و رمق و تكرارى و خسته كننده!
ايكاش بنياد بصورت رسمى و منظم به اين رژه مقاومت سر و سامان مى داد و اميدوارم در سال آينده به اين امر مهم بپردازند.
در ميان اين همه بى نظمى ها و فروپاشيدگى هاى سياسى از اين كاروان بوى عشق و طنين شهامت مى آيد و اين خود نظم قدرت است.
شنيدم جاده دارالامان را بسته اند تا جوانان ما خواب از چشم قصاب كابل نبرند!
زنده و پاينده باد جوانان سر بكف ما !

>>>   این ها جوانان کابل وکابلیان نبودند. بلکه کسان بودند. که راه وروش کابلیان عزیز را مکدر وبیرنک ساختنند کابل مهد. علم ودانش است نه ستیزه جویی وبدماشی ،در کابل سابق بدماشانی بودند. که آواز شان هیچ وقت بلندنمی شد و. خدمتگزار مردم خویش بودندوخداوند را نیایش مینمودند واما با بدماشان واوباشان که حدعه ونیرنکباز بودند رفتار مردانکی میکردند واجازه شان نمیداد به حریم وطن وکاشانه شان کسی دستدرازی کند وسخی وبردبار بودند به بیچاره ها حرمت میگزاشتند ،این است شیوه مردانکی نه تفکچه در دست مردم آزاری کنید وباز برف بام تان به دیکران اندازید .
عبدالله ریحان

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است