پرچم، یک نشانه است، یک سیمبول است.
داستان ها، ویژگی ها، باور ها و وجود یک پدیده، گروه و یا مجموعه را به صورت فشرده و سریع برای دیگران اعلان و بازگو می کند. طبیعی است که شما چنین پدیده ی موثر متعلق به دشمن تان را تحقیر کنید، توهین کنید، به آتش بکشید، زیر پا کنید و به صورت سیمبولیک، خوار و بی ارزشش نشان بدهید.

حالا، توهین به پرچم طالبان در افغانستان تقریبا ناممکن است. هیچ کس، داخلی و یا خارجی نمی تواند به این پرچم توهین کند مگر اینکه آماده ی واکنش منفی مردم و حتی دشمنان طالبان به این کار باشد. همین واقعیت به ما می گوید که طالبان، ایدیولوژی و فکر طالبان در فرهنگ و جامعه ی ما ریشه های محکم دارد. همین واقعیت به ما می گوید که چرا شکست دادن طالبان برای هر نیروی خارجی و یا داخلی اگر نه ناممکن، فوق العاده سخت است.

وقتی شما نمی توانید به مهم ترین نشانه ی وجود و حضور دشمن حتی در حوزه های ضد طالب توهین کنید، باید درک کنید که این دشمن، سخت جان تر و روابطش با محیط پیرامون، پیچیده تر از آن است که فکر می کنید. طالبان جای پای محکم در فرهنگ و جامعه ی افغانی دارند. جای پای بسیار محکم.

عبدالله وطندار

>>>   نوشته نام های مقدس دربیرق طالبان صرفا یک نوشته است، اما درسایه همین بیرق هزاران نفربیگناه کشته میشود، که طبق آیه قرآن شریف، اگرانسانی بیگناه کشته شود مانند این است که تمام انسان روزمین کشته شده است، وباهمین کلمه طیبه انتحار ومردم ملکی را بخاک وخون میکشاند، وقتی درنگاه طالبان وداعش مسجد به عنوان خانه منسوب به خدا ارزشی نداشته باشد، چگونه نوشته که صورت کتبی محض می باشد ارزش داشته باشد؟
نجیب الله

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است