افغانستان متشکل از اقلیت های قومی است و می توانیم در جمله کثیرالاقوام محسوب اش کرد. پس برای وفاق ملی باید نظر به تعدد اقوام ساکن در کشور تعریف جامع داشته باشیم و مولفه هایی را که در استحکامیت وحدت ملی و وفاق ملی موثریت به سزایی را بازی می کند شناخت و از آنها استفاده نمود.

وفاق در لغت همکاری، همزیستی و همدیگرپذیری معنی می دهد. در اصطلاح توافق اقوام مختلف یک جامعه را در ترقی و با هم زیستی وفاق گویند و ملی همان کثرت جامعه را می توان گفت. برای رسیدن به وفاق ملی نیاز اساسی است که مولفه هایی را که عبارتند از: ملت، قوم، قبیله، زبان، دین، مذاهب، فرهنگ و نژاد دانسته و برای دیگران فهماند و بعد از فهم این همه را قدم به قدم به هدف مطلوب پیاده کرد. اینجا است که بعد از پیاده و یا عملی شدن مولفه های بالا خود به خود شاهد وفاق ملی خواهیم بود.

بدون شک و تردید هستند تعدادی که از این کلمه می خواهند سوءاستفاده سیاسی نمایند. پیشنهاد من منحیث یک از اعضای کوچک از جناب سفیر صاحب احمد ولی مسعود این است که خیلی محتاطانه برای عملی شدن همچو پروسه ای گام برداشته تا استفاده جویان که چهره هایشان نشانی شده است به ملت را از محور این برنامه کاملا ملی دور کرده چون تجربه حکومت وحدت ملی درسی است فراموش ناشدنی که حکومت فعلی زیر نام وحدت ملی به میان آمد و مولفه های حکومت وحدت ملی که از طرف احمد ولی مسعود در کتابی زیر نام "اجندای ملی" پیشنهاد گردیده بود نادیده گرفته شد و نتیجه اش را امروز همه می بینیم. بدون شک اگر مواظب نباشید می تواند این سناریو دوباره تکرار شود.

عثمانی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است