متن کامل سخنراني صلاح الدين رباني در محفلي به مناسب هفته شهيد در وزارت خارجه که روز چهارشنبه 22 سنبله 96 برگزار شد به شرح زیر می باشد.

بسم الله الرحمن الرحیم
نحمده و نصلی علی رسوله الکریم و علی آله و اصحابه اجمعین
جناب داکتر عبدالله عبدالله رییس اجراییه جمهوری اسلامی افغانستان، محترم احمد ولی مسعود، سفرا، نمایندگان و دیپلمات های محترم و سایر مهمانان گرامی! حضورتان را در محفل امروزی خیر مقدم می گویم. در آغاز به روح همه قهرمان هایی که به خاطر آزادی، عدالت و ارزش های والای انسانی مبارزه کرده و در این راه جان های خود را از دست داده اند، اتحاف دعا می کنیم.

دوستان عزیز! ما به خاطر بزرگداشت از یک و نیم میلیون قربانی در برابر کمونیزم و صدها هزار قربانی در برابر تروریزم و به مناسبت سالگشت شهادت قهرمان ملی کشور شهید احمدشاه مسعود، این هفته را به نام هفته شهید، نامگذاری کرده ایم. پیوست این هفته، سالروز شهادت رهبر جهاد و مقاومت و شهید صلح افغانستان استاد برهان الدین ربانی است که همه ساله بزرگداشت می شود. به همین دلیل محفل امروزی را به مناسبت سالروز شهادت این شخصیت های پر افتخار تاریخ معاصر افغانستان یکجا برگزار کرده ایم، تا یاد و خاطرات همه قربانیان مبارزه علیه کمونیزم و تروریزم را گرامی بداریم.

حضار گرامی! مبارزارت سیاسی پروفیسور استاد برهان الدین ربانی و همراهان شان در اوج جنگ سرد و زمان قدرت نمایی کمونیزم آغاز گردید که در آن زمان افغانستان دارای نظام سیاسی سلطنت مشروطه بود. برخی ها برای بر اندازی آن نظام و برپایی یک نظام کمونیستی فکر مبارزه و کودتا داشتند و برخی های دیگر خواهان یک نظام جمهوری و مبتنی بر رای مردم بودند. البته تعدادی هم که نگاه محافظه کارانه داشتند، برای تداوم نظام سلطنتی کار می کردند.

فلسفه اصلی مبارزه سیاسی استاد شهید و همراهان اش در آن زمان، اصلاحات در نظام سیاسی و حکومتی افغانستان بود. به همین دلیل همه تلاش خویش را در این راستا متمرکز کرده بودند. بعد از کودتای سردار داوود خان، دست چپی های مارکسیست در نظام سیاسی بالاتر شد و به همین دلیل، شهید استاد برهان الدین ربانی، با نوشتن نامه های متعدد به سردار محمد داوود خان از او خواست تا با آوردن اصلاحات لازم سیاسی در حکومت نقش مردم را در تصمیم گیری های کلان ملی برجسته ساخته و برای مردمی سازی حکومت و نظام سیاسی کار نماید.

دیری نگذشت که کودتای کمونیستی صورت گرفت و ارتش شوروی نیز بدون هیچ مجوز ملی و بین المللی به افغانستان حمله نظامی کرد و مردم افغانستان به خاطر حفظ استقلال و آزادی کشور خویش، دست به جهاد مسلحانه زدند. با آغاز جهاد، شخصیت هایی مثل شهید استاد شهید و قهرمان ملی کشور شهید احمدشاه مسعود، بخش زیادی از این جهاد را رهبری و فرماندهی کردند. آنها از همان آغاز نگاهی عملگرایانه و منطقی در مناسبات و روابط خارجی خویش داشتند. هر دو روابط خوبی با دنیا و مجامع بین المللی برقرار کردند و به همین دلیل، دنیا از آنها و دیگر مجاهدین افغانستان در برابر خطر کمونیزم حمایت کرد.

جامعه جهانی و دوستان امروز افغانستان که اکثرا از جهاد مردم افغانستان علیه کمونیزم نیز حمایت قاطع کرده بودند، پس از سال 1992 این همکاری های خویش را محدود ساخته و حتی افغانستان را به فراموشی سپردند. نتیجه آن فراموشی این شد که افغانستان مورد هجوم تروریست ها قرار گیرد و بار دیگر کشوری که یک و نیم دهه در آتش کمونیزم سوخته بود این بار با تروریسمی مواجه شود که تمام منطقه و جهان را تهدید می کرد.

قهرمان ملی کشور شهید احمد شاه مسعود در زمان مقاومت به صراحت از تهدید منطقه ای و جهانی شدن تروریسم به دنیا هشدار داد. وی از کشورهای که فکر می کردند طالبان و گروهای تروریستی مثل القاعده تنها مشکل افغانستان هستند انتقاد نمود و خواستار همگرایی منطقه ای و جهانی جهت مبارزه با تروریسم بود. دو روز بعد از شهادت قهرمانی ملی کشور حادثه یازده سپتامبر اتفاق افتاد که هزاران انسان در آن قربانی شدند و این همان خطری بود که قهرمان ملی کشور در مقاومت از آن یادآوری می کرد.

خواهران و برادران! سیاست خارجی استاد شهید و قهرمان ملی کشور در دولت اسلامی مبتنی بر توسعه روابط نیک و حسنه با جهان در پرتوی احترام متقابل و عدم مداخله در امور یکدیگر استوار بود. آنها بر روابط برادرانه و مبتنی بر همسایگی خوب با همه همسایه ها به ویژه پاکستان و ایران که میزبان میلیون ها مهاجرین بودند، تاکید داشتند. نمونه روابط منطقه اي مبتني بر همسايگي خوب، صلح تاجیکستان است. افغانستان در اوج جنگ علیه گروه طالبان و دیگر شبکه ها و گروه ها تروریستی بود که جنگ داخلی تاجیکستان آغاز شد. دولت اسلامی در زمان مقاومت، با وجود مشکلات داخلی، ضمن پذیرایی از مهاجرین تاجیکستان با همه توان در راستای خاموش کردن آتش جنگ در تاجیکستان کوشید و کار کرد.

حضار گرامي! دولت اسلامی افغانستان از جامعه جهانی در آن زمان دو خواست واضح و روشن داشت.
1. همکاری دولت افغانستان برای مبارزه با گروه های تروریستی مثل طالبان و القاعده که تنها برای افغانستان تهدید نیستند، بلکه تهدید جهانی شمرده می شوند.
2. فشار جهانی بر حامیان گروه هایی که در افغانستان دست به خشونت و ویرانی می زدند اما دنیا وقتی این خطر را درک کرد که حادثه یازدهم سپتامبر رخداد و همه متوجه عمق فاجعه شدند و دیدند که بی توجهی به خواست های دولت افغانستان، چقدر برای جهان زیانبار تمام شده است.

دیدگاه اصلی شهید صلح و قهرمان ملی کشور در مسایل داخلی معطوف به وحدت و انسجام بود،‌ مقاومت در برابر طالبان نمونه بسیار خوب از وحدت میان اقوام افغانستان را به نمایش گذاشت. به هر حال، اکنون که مدت بیشتر از یک و نیم دهه از شهادت قهرمان ملی و شش سال از شهادت شهید صلح می گذرد مردم ما هرگز پیام های ایشان را در راستای وحدت و وفاق در کشور فراموش نکرده اند. این چهره های ماندگان تاریخ کشور ما برای نسل های آینده پیام هم زیستی، انسجام و عدالت را به جا گذاشته اند.

دوستان گرامی! در شرایط کنونی نیز مردم و دولت افغانستان ضمن سپاسگزاری از کمک های جامعه جهانی در یک ونیم دهه گذشته، می خواهند که در مبارزه با تروریزم توجه اصلی به منابع اصلی تروریسم شود. اینگونه، هم افغانستان به صلح و امنیت پایدار دست می یابد و هم امنیت ملی دیگر کشورهای منطقه و حتی فرامنطقه تضمین خواهد شد زیرا یک افغانستان امن و با ثبات، نقش موثری در صلح و امنیت جهانی می تواند ایفا کند.

به هر حال، به امید امروز و فردای بهتر و آرامش همیشگی برای مردم مجاهد و صلح دوست افغانستان از خداوند بزرگ استعانت می جوییم و یکبار دیگر به روح و روان همه شهدای راه جهاد، مقاومت و شهدای نیروهای امنیتی کشور اتحاف دعا می نماییم. بازهم از حضور گرم شما اظهار سپاس و تشکر می کنم.
السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

کد(10)

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است