مراسم تجلیل از سالروز ترور احمدشاه مسعود و هفته شهید امروز شنبه 25 سنبله 96 با حضور والی بلخ، رییس اجرایی حکومت وحدت ملی، احمدضیا مسعود معاون جمعیت و اعضای شورای رهبری جمعیت، رییس بنیاد احمد شاه مسعود، وزیر امور مهاجرین، وکلای پارلمان، دیپلمات های مقیم مزارشریف، روسای شورای ولایتی بلخ و ولایت های مشرقی، روسای اقوام، رییس حقوق بشر، احزاب سیاسی، بسم الله خان وزیر پشین وزارت دفاع و داخله و سایر مقام های دولتی و غیر دولتی در مزار شریف برگزار شد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpapper)، امروز 25 سنبله 1396 احمدضیا مسعود نماینده پیشین رییس جمهور در حکومت داری خوب در این مراسم گفت: حس آزاد منشی و آزادی خواهی آمر شهید و همچنان سجایای اخلاقی شان، مبارزات سیاسی شان، عقاید مذهبی شان و روابط اجتماعی شان در همه آنها زیبایی هایی نهفته است که واقعا می توانند نسل جوان ما را کمک کنند تا نسل جوان ما راه خود را در مبارزات آزادی بخش همه اش با خود داشته باشد.

وی افزود: استاد شهید ما عمر عزیز خود را در مبارزه سیاسی سپری کرد و کلان ترین افتخار استاد شهیدمان همین بود که یک انقلاب بسیار بزرگ مردمی را توانست با همکاری قهرمان ملی و سایر قهرمانان افغانستان بر ضد یک ابر قدرت جهانی و همچنان بر ضد تروریزم بین المللی به موفقیت برساند. شخصیتی که واقعا توانست یک حزب فراگیر سیاسی را در افغانستان بوجود بیاورد برای اتحاد و اتفاق همه اقوام شریف افغانستان و توانست حزب جمعیت اسلامی افغانستان را سرتاسری بسازد.
مسعود در خصوص تلاش های آمر شهید در کشور می گوید: همچنان برای اولین مرتبه در طول سالیان متمادی برای اولین مرتبه ما رهبر سیاسی را می بینیم که توانست با برخوردهای مسالمت آمیز خود و انعطاف پذیری سیاسی خود قدرت سیاسی را از حکومت مجاهدین به حکومت موقت انتقال دهد و این استاد شهید بود که برای اولین بار یک فرهنگ سیاسی جدید را در تمام مناسبات در کشور ما معرفی کند.

وی در خصوص آرمان این این شهید بیان داشت: کلان ترین آرزوی استاد شهید این بود که چطور بتواند یک حکومت ملی در کشور شکل دهد. چطور می تواند نهادهای سیاسی را در کشور هدفمند کند و چطور می تواند از حقوق سیاسی مردم افغانستان دفاع کند. به همین ترتیب وقتی قهرمان ملی کشور را می بینیم هم یک شخصیت ملی و هم مذهبی بود. به همین دلیل هم بود که دیدگاه های آمر شهید هم در مسایل مختلف زندگی اش از جمله اقتصادی، سیاسی، همه اش از زاویه دین به همه این موضوعات نگاه می کرد. آمرصاحب واقعا از لحاظ اجتماعی معتقد به این بود که چطور یک جامعه ای که در آن عدالت اجتماعی تامین شود بوجود بیاید. چطور ما بتوانیم یک جامعه شهروندی را در افغانستان بوجود بیاوریم. چطور بتوانیم که از همه مردم افغانستان از همه آزادی های سیاسی و مدنی خود برخودار شویم. چطور بتوانیم که حاکمیت قانون را در افغانستان تطبیق کنیم. همه این ارزش های اجتماعی در آمر صاحب شهید ارزش هایی بود که آن را یک مسوولیت دینی خود فکر می کرد و جامعه ای که در آن عدالت نباشد اصلا برایش قابل قبول نبود و در برابرش مبارزه می کرد. اگر یک جامعه ای که متاثر از مسایل قومی، تباری و قبیله ای بود و اینکه رقابت های قومی در آن می بود یا اینکه تبعیض نژادی در آن می بود، سخت در برابرش مبارزه می کرد و برایش قابل قبول نبود و می خواست همه روابط افراد جامعه مبتنی بر قانون باشد.

مسعود نظر آمر شهید را در حکومت داری چنین بیان کرد: مخالف حکومت های دیکتاتوری بود و هیچ وقت نمی خواست که قدرت در انحصار چند نفر باشد و هیچ وقت نمی خواست که از قدرت سیاسی سوءاستفاده کند و همه شعارش این بود که کسانی که معتقد به سیستم های دیکتاتوری هستند و می خواهند از طریق رژیم های خودکامه بر ملت اعمال نفوذ کنند برای یک لحظه هم برایش قابل قبول نیست و می خواست این سیستم از کشور ریشه کن شود. به همین دلیل هم در زمانی که بسیار جوان بود حتی بر ضد رژیم های دیکتاتوری مبارزه کرد و این مبارزه را جزو پرنسیوهای دینی خود می دانست و همه حرفش این بود که چطور بتواند یک حکومت ملی را بوجود بیاورد و برای دیکتاتور ها و کسانی که خودکامه وخودمحور هستند و می خواهند که از اعتماد مردم سوء استفاده کنند را سرجایشان بنشاند. کلان ترین شعار وی این بود که می گفت هر وقت که رهبران سیاسی یک حکومت با کمپاین ها و طبقات تاجر و سرمایه دار بخواهد که یک تبانی و یک نزدیکی پیدا کنند یک مسایل بزرگ اداری در کشور بوجود می آید.

وی ادامه داد: متاسفانه ما امروز می بینیم که رهبران سیاسی ما در تبانی با کمپانی های بسیار بزرگ می خواهند که در تمام قراردادهایی که مربوط نهادهای حکومت است اعمال نفوذ کنند. این آرزوهای آمر شهید بود. آیا ما تابحال توانسته ایم آرمان های وی را تعقیب کنیم؟ آیا ما واقعا می خواهیم که بر ضد کسانی که قدرت سیاسی را در انحصار خود گرفته اند و یک نوع دیکتاتوری را به بهانه دموکراسی بر مردم افغانستان اعمال می کنند آیا قدرت مبارزه سیاسی را در مقابلشان داریم؟ چرا برای پیروان مسعود کسانی که خود را در خط مسعود می گیرند مانند قهرمان ملی عمل نمی کنند؟ چرا کسانی که در خط مسعود هستند در مقابل ظلم عکس العمل نشان نمی دهند؟ چرا در سکوت هستند؟ آیا آمرهم در مقابل ظلم سکوت اختیار می کرد؟ آیا برای آمر، یک حکومت دیکتاتوری قابل قبول بود؟

نماینده پیشین رییس جمهور در حکومت داری خوب در خصوص مشکلات حکومت کنونی می گوید: حکومت فعلی فعلا در یک نوع عدم مشروعیت سیاسی به سر می برد. حکومت وحدت ملی یک نوع حکومت توافقی است. یک حکومت مبتنی بر قانون اساسی افغانستان نیست. تا چه وقت مردم افغانستان باید انتظار این را بکشند که یک ساختار سیاسی ریاستی اقتدارگرا مبتنی بر تمایلات قبیله ای بر ملت افغانستان حکومت کند؟*** در طول چهار دهه گذشته این مجاهدین افغانستان بودند که قربانی دادند و این جمعیت اسلامی بود که قربانی داد و ما در این راه بیشترین فرزندان خود را از دست دادیم. برای اینکه ما بتوانیم حکومت های دیکتاتوری را مهار کنیم و زمینه را برای احراز قدرت سیاسی یا رسیدن به حقوق سیاسی بتوانیم مساعد بسازیم. آیا نتیجه چهار دهه مبارزه سیاسی و این همه شهید دادن ها همین است که یک حکومت اقتدارگرا بر مردم افغانستان حاکمیت داشته باشد؟ یک حکومت انحصارگری که می خواهد تمام مسایل زندگی را چهار نفر در کشور در دست باشد. بنابراین ضرورت است که حتما بحران مشروعیت سیاسی که هم اکنون حکومت دارد رفع شود. بحران دیگر این است که حکومت وحدت ملی هیچ نوع اراده ای برای سرکوب گروه های تروریستی ندارد و حتی دیده می شود که در یک نوع تبانی با تمام گروه های تروریستی قرار دارد و در بسیاری از جبهات، افرادی از نهادهای امنیتی و حکومت کشور پشتیبان آنها می باشد. این یک بحران بزرگ امنیتی را در کشور بوجود آورده است. موضوع دیگر این است که تمام نهادهای امنیتی را اینها قومی ساخته اند و تمام نهادهای امنیتی را اینها سیاسی ساخته اند.

وی ادامه داد: مشکل دیگر بحران اقتصادی است و نرخ تورم در بالاترین حد خود قرار دارد. بیکاری بیداد می کند و تمام فشار بر قشر فقیر و بیچاره مردم افغانستان است و حکومت هم هیچ پروژه انکشافی را در این راستا تطبیق نکرده است. بحران دیگر، بحران قوم گرایی است که کشور را با خطر مواجه می کند و شیرازه اتفاق را از هم می پاشد همین قومیت گرایی است.

مسعود در اخیر برای حل انحصار گرایی در کشور می گوید: انتخاب ما این است که همه ما برای انتخابات ریاست جمهوری آمادگی های خود را در این یک و نیم سال باقی مانده بگیریم و دیگر به گروه های قوم گرا و کسانی که در جهت خلاف منافع ملت افغانستان می خواهند حرکت کنند اجازه ندهیم دیگر زعامت افغانستان را بر عهده داشته باشند و اجازه ندهیم انحصارگرایان و دیکتاتورها دوباره به قدرت بیایند.

کد (30)

>>>   خداوند مردم را از شر فساد هم نجات بدهد مردم از یکی آنها روز خوش ندیده است نه کل باند ونه کدو

>>>   جه دروغها مضحک مسعود خلاف انحصارګری بود افشار راکی ویران ومردم شان قتل عام کردند با حکمت یار بامزاری با دوستم با محقق وسایر رهبران شر وفساد جنګید به خاط چه جنګید این تاجیک منفور به جز خود وقوم تاجیک کسی دیګر راکار نه داشت اګر امکانات داریدبروید لست سربازان وافسران زمان مسعود را بیبند یک نقز هم از اقوام دیګری نه بوده تاجیکهای پنجشیر تخار وبدخشان بوده این سردسته شروفساد شیرازه وحدت ملی افغانستان را ازبین برد مردم را به اقوام مختلف تقسیم کردند بزرګترین خیانت را در حق این کشور کرده این اقایان تحت عواطف قومی از جاسوسان پاکستان وشوروی وقت بتها تراشیده اند بک دیګری خود را قهرمان ورهبر می ګویند تاریخ زوایای تاریک وروشن زمانه را به نمایش میګذارد سردستهای شر وفساد یک روز به دادګاه خلق کشانیده میشود انروز نزدیک است که جسدهای این دذدان بیرون کشیده ومحکمه شود انشاالله
ضبد دذدان

>>>   عجیب است که از" قدرت انحصاری " صحبت میکند، از سال 1992 تا حال قدرت در انحصار شما بود ولی هیچ نکردید و بعد از این از شما خیری نیست، جز انحصار قدرت

>>>   عبدالله جنایتکار باز هم بخواطر انتخابات ریاست جمهوری اینده خود را به استاد عطا نزدیک کرده تا رای تاجیکان را بدست بیاورد. اما مردم تاجیک تو را شناخته .

>>>   چنین حرکتی در زمان جبهۀ ملی نیز صورت گرفت. جبهۀ ملی دوستم-محقق- احمدضیا نیز با همین شیوه از بین رفت. نکتۀ بسی جالب و مهمی را جناب خرمی انگشت گذاشته اند!

>>>   يك سياستمدار تاجيك حتى به همسرش هم جرئت نمى كند، بگويد: كه سمرقند و بخارا و تمام تاجيكستان و مرو و پنجده، جغرافياى طبيعى و آينده مشترك اوست !؟ اما يك سياستمدار پشتون در فضاى عمومى و خصوصى با جرئت و جسارت اعلام مى كند؛ كه جغرافيايى او تا رود اتك است

>>>   پنچرمین از کدام انحصار سخن میګوید از انحصاریکه از سقاو باغ بالا ګرفته تا تمام دریوران کاماز به رتبه جنرالی رسیدن کابل را چور کردن و یا کدام انحصار دیګر انحصار ګری بز ګوش بریده برای همه معلوم است لطف. نموده دیګر لقب شهید را به او ندهید شهید یک درجه خاص دارد ولی مسعود همرایی روسها هم کاسه بود دیګر کمی شرم کنید لقب قهرمان به او ندهید تمام عمر خود را در زیر زمینی های قطعه سیصد وپانزده ګذراند و تا جبل سراج پای لچ دوید نمیدانیم که او قهرمان چی بود.

>>>   پشتون یعنی کوکنار، انتحاری، بمب کنار جاده، راکت های کور، لاف و پتاق، گرفتن همایت از آی اس آی و هر بیگانه دیگر، سر بریدن، دست بریدن، قومپرستی، لجاجت و انتقامجوئی٬ ملا عمر، گوبیدین، شاه شجاع و کرزی، تریاک، قاچاق، انحصار قدرت و تمامیت خواهی و غیره و غیره۰۰۰
حالا تمام رهبران غیر پشتون باید هرگونه تفاوت های گذشته را کنار بگذارند و علیه این بدوی ها باید متحد شوند، ورنه تک تک شان بدست این وحشی ها نابود میشوند و اولاد اولاد شان زیر پوشش نام دروغین وحدت ملی غلام و زبون این اوغان های وحشی و تمامیت خواه خواهند شد۰

>>>   هنوز سیب در هوا است
تا زمین آید زمانی میبرد

>>>   شما هم تما دنیارا مانند زن تان به یک چشم میبنید. و سخن از انحصار میزنید در این پانزده سال حکومت در دست شما دزدان انحصارګران است حالا کوشش دارید که مردم را طرف دیګر متوحه کنید.
مردم مانند شما بیسواد نیست که به دو سخن یک پنچرمین بازی بخورد. ایا مطلب انحصار را میدانید و یا خداوکیلی به زبان تان امده است

>>>   ۲۷۰ سال که حکومت در دست تو بود چه کمال کردی که حالا از پانزده سالی که آنهم دروغ میگوئی شکایت داری؟ بیفرهنگ هائی قبیله پرست و خائن۰

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است