همانند نشست های قبلی یک سری اقدامات نمایشی را در این نشست بردند و از آنجایی که جامعه بین المللی نیاز دارد در افغانستان بماند با افغانستان مدارا می کند و آن را می پذیرد و به حضور خود را دوام می بخشد | ||||
تاریخ انتشار: ۲۲:۲۳ ۱۳۹۶/۷/۱۳ | کد خبر: 139587 | منبع: | پرینت |
یکسال پس از نشست بروکسل تعهدات حکومت افغانستان و جامعه جهانی در نشست سام در کابل به بررسی گرفته می شود مبارزه جدی و فراگیر با فساد اداری، اصلاحات در حکومتداری، ایجاد شفافیت و حسابدهی در مصرف کمک های جهانی اصلاح نظام انتخاباتی و تقویت حاکمیت قانون از تعهدات حکومت به جامعه جهانی در بدل کمک های مالی کشورهای بیرونی است. هر چند مقام های حکومت باور دارند که در این نشست با دست پر شرکت کرده اند اما نهادهای ناظر از احتمال بی اعتمادی جهان نسبت به حکومت وحدت ملی نگران هستند. حکومت وحدت ملی با چه دستاوردی در نشست سام شرکت خواهند کرد؟
به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان(afghanpaper)، امین فرهنگ وزیر پیشین اقتصاد در برنامه «فراخبر» گفت: متاسفانه حکومت وحدت ملی برای مردم افغانستان اطلاعات زیادی نداده است که از یک سال به این سو به آن تعهداتی که کرده بود چه چیزهایی از آن برآورده شده است. در بسیاری از مسایل متاسفانه حکومت افغانستان از اجرای تعهداتی که کرده بود در بروکسل عقب مانده است و این را جامعه جهانی هم می فهمد. از یک طرف هم یک سال برای آن تعهداتی که داد بود بسیار کوتاه است. اما مردم افغانستان انتظار داشتند که امروز کار یک ساله روی میز گذاشته شود که در آن جامعه بین المللی یک سلسله حرکات را به طرف اصلاحات و حرکت مثبت نشان دهند. امید بود که حکومت افغانستان اصلاحات اساسی و واقعی را در دست می داشتند و در این نشست می بردند اما واقعیت این است که همانند نشست های قبلی رییس جمهور یک سری اقدامات از قبل کار شده و یک سری اقدامات نمایشی را در این نشست می برد و از آنجایی که جامعه بین المللی هم برای حضور خود در افغانستان نیاز دارد تا با افغانستان مدارا کند آن را می پذیرد و به کمک های خود ادامه می دهد و خود حضور خود را دوام می بخشد.
وی افزود: جامعه بین المللی با حکومت افغانستان مدارا می کند اما مردم افغانستان و ما رسانه ها حق داریم که سوال کنیم که چه کاری کرده اند. مثلا در بخش مبارزه با فساد ادرای. هر روز یک نهاد تازه در افغانستان ساخته می شود و گفته می شود ما با فساد ادری مبارزه می کنیم. اما از زبان همان کسانی که در راس نهادهای مختلف قرار دارند می شنویم که قاطعیتی در مبارزه وجود ندارد. این نهادها هر کدام یکدیگر را پس می زنند و مانع کار یکدیگر می شوند و همین موضوع هم باعث می شود که آنهایی که فساد می کنند آنها بیش از پیش فساد کنند.
فرهنگ، در ارتباط با وظیفه نهادهای ناظر بین المللی برای کمک ها به افغاستان اظهار داشت: این وظیفه حکومت است که در این نشست یک بالانس مثبت از کارکردش به جامعه بین المللی و مردم تقدیم کند اما این را فراموش نکنیم که نماینده های جامعه بین المللی هم در این مدت ناظر بر کار افغانستان و کمک هایی که به افغانستان می آمده است بوده اند، ناظر بر قراردادها بوده اند، ناظر بر شفافیت کار بوده اند. پس آنها هم باید جوابگوی کار یا عدم کار یا درستی و عدم درستی کار با کمک های جامعه جهانی در افغانستان باید باشند. اگر کاستی های زیادی در این رابطه از جانب حکومت افغانستان وجود داشته است به همان اندازه این ناظران بین المللی هم شماتت هستند.
وزیر پیشین اقتصاد معتقد است تعهدات افغانستان هیچ کدام اجرایی نشده است و گفت: در حال حاضر فساد بیداد می کند و حکومت داری درستی وجود ندارد حتی در مسایل حقوق بشر و این مسایل هم هیچ اصولی رعایت نمی شود. حکومت افغانستان باید روش و منابعش را تعویض کند و منابع خارجی را به منابع نو تعویض کند. سالانه میلیارد ها پول که حق دولت افغانستان و بیت المال مردم افغانستان است. توسط زورمندان خورده می شود. زورمندان پول برق و مالیات خود را نمی دهند یک چیز بزرگی هم از دولت می خورند و ما دستمان به طرف خارجی ها دراز است که از آنها کمک بگیریم. بر روی این مسایل است که باید کار شود نه اینکه پیوسته نهاد سازی کنیم و به دنبال فسادهای کوچک باشیم. آنها مهم هستند اما تا زمانی که لانه های اصلی فساد و رشوه خوری از بالا و فسادهای بزرگ حل نشود هیچ اقدامی فایده ای ندارد.
کد (30)
>>> مهم کار های پشت پرده بود که انجام شده .
کارهای روی پرده بیشتر مصرف خبری دارد و مهم نیست.
>>> آقای امین امین فرهنگ نمیدانم کدام کار نیک را شما در وقت وزارت تان اجرا کردید به جز خیانت ، خودت باید. در زندان باشی نه در نقش اوپو زیسسیون دولت ،که به شکلی از اشکال بخواهی دولت را تغریب نمایی ،تو. خودت را اصلاع کن تا دیگران از تو یاد گیرد .
عبدالله ریحان
>>> آقای م.امین فرهنگ آگاه بر مسایل است . تحلیل و انتقاد وی را وارد میدانم
من از شرح زیاد به خاطر اجتناب از پر حرفی میگزرم و فقط دو نمونه را
از ناکامی حکومت ذکر میکنم .
الف : در مورد ادعای حکومت داری خوب .
تماس با مردم و دادرسی به شکایت انها جزء اولی حکومت داری است .
در ریاست محترم اداره امور ریاست جمهوری در مورد اصغای عرایض
چنین طرزالعمل وضع شده که عرایض در دروازه اولی گرفته میشود و جمعآ
به داخل فرستاده میشود در داخل موضوع عرایض تفکیک شده و به داخل ارگ
به نزد تشکیلی که ایجاد شده به غرض اصدار حکم ( که معمولآ همان اصولآ
اجراآت بدارید است ) فرستاده میشود تا پس بیاید و به عارض داده شود.
من عریضه ای به تاریخ پنجم ماه سنبله ۱۳۹۶ درموضوع مالکیت شرعی خود
در یک باب دکان بازار شهر حیرتان که دارای قباله شرعی سال ۱۳۷۴ که بایع
هم قباله شرعی داشته و فروخته است . اما مامورین املاکی بدون کدام سند
آنرا مورد آزار و اذیت قرار داده اند ( هیچ مدعی حق العبد وجود نداشته و
و ندارد ) و نزدیک به ربع قرن در ذوالید من است .
اما تا حال ( ۴۱ ) روز از تسلیمی عریضه اول میگزرد و ذریعه ء عریضه نمبر ۴۵۴۶۵۷۱ تاریخ ۱۰ /میزان تعقیب شده جوابی نگرفته ام و عریضه گم
است . اینست نتیجه و ثبوت حکومت داری خوب فاعتبرو ....
ب : در مورد حکومت قانون .
مردم و مخصوصآ جوانان از خرچ گزاف و غیر قابل تحمل محافل عروسی
و ازدواج ها سخت شاکی اند . یکی از ولایات شمالی کشور طی نشست ها
و نشست آخری عمومی قطع نامه ای را به امضار ساندند.اما بنا برعدم رعایت
کامل طی سال که چون سر تا سری کشوری نبوده باسعی نخبه گان همین مردم
وزارت عدلیه ای کشور قانونی را در زمینه تهیه کرد و بیشتر از یک سال میشود
که در پارلمان تصویب و بعد از توشیح نافذ گردید . اما در جعبه ای فراموشی و
بی اعتنایی و بی پرداختی گذاشته شده حکومت و مجریان قانون به آن به
شمول رییس صاحب جمهور و رییس صاحب اجراییه توجهی ندارند و مشکلات
نه تنها کاهش نیافته بلکه روز تا روز اضافه شده . اینست نمونه ای بارز از
حکومت داری قانون فاعتبرو یا ایهاالناس .....
حاضرم با هر مقام که لازم باشد به توضیح و گفت و شنود بنشینم
با عرض حرمت م.ش.حسینی کابل.
>>> داکترسیدمحمد سادات
لعنت بر آمریکا جنایتکار وانگیس لعنت ملتی شریف افغانستان خودآگاه وبیدار وهوشیار باشیم ساده زندگی کنیم اما هرگز ساده نباشیم آمریکایها برای امنیت ملتی شریف افغانستان نمی آمده است دزد های معدنهای کشور و........کمیکی دیگه صبر داشته باشید حالا نوبت داعشیان پلید و جنایتکار است
>>> مردم ما انقدر ضعیف شده اند که اشغال گر صرف از کشور خود فرمان میدهد ومزدورش انرا بالای مردم اجرا میکند خیلی ماهرانه که حتی خیلی های گول میخورند فرموده شما دقیق است
>>> Enayat Hafiz
فعالین کانون تاجیکان-پارسی زبانان چهره واقعی حامیان نظام قبیله را بیشتر افشا نمودند در لندن :
کوروش دهگان به خلیلزاد: آیا زمان آن نرسیده است به افسانهیی که «حاکمیت پشتون، ضامن سلامت و ثبات نظام میشود» نقطه پایان بگذاریم؟ چون تجربه حکومتهای پشتونی گذشته این را ثابت ساخته است که حاکمیت پشتون نه تنها که باعث ثبات و تداوم صلح نشده، برعکس در کشور نفاق ملی نیز رشت تند رو به بالا داشته است. شما به عنوان نماینده ویژه آمریکا از کنون به بعد نباید از پشتونگرایی در افغانستان حمایت کنید، خوب است که آمریکا بیطرفی خود را در سیاست داخلی افغانستان حفظ کند.
پاسخ خلیل زاد: آمریکا از پشتونگرایی حمایت نمیکند و همیشه در این مورد بیطرف بوده، است و خواهد بود.
تبصره: ایشان نگفتند که درست از دم سقوط نجیب احمدزی تیم لابیسیت های واشنگتن چون خودش،غنی احمدزی، جلالی، کرزی تمام تلاش شان معطوف بر متقاعد ساختن آمریکا بوده تا رهبری کشور را دوباره به پشتونی برگرداند، بدون در نطر داشت اینکه سلطنت طلب باشد، یا افراطی مذهبی - دشمن پیشرفت و تعالی( طالب )
>>> Raheel
مثلا امریکا چه باید به صلاح الدین ربانی و امرالله صالح بکند که نکرده است؟ مثلا به غنی و کرزی چه کرده است که به اینها نکرده است؟ وقتی اینها خود اختیار خود را به یک شخص بی اعتبار و خارج از کنترول می سپارند و در فصر سیپدار می نشاند، امریکا چه کند؟ امریکا عبدالله یی را در کنار غنی و با وزن و اختیارات مساوی پذیرفت. این که عبدالله غیرت و تعهدی برای مردم ما نداشت و همه چیز را در اختیار غنی قرار داد، ملامتش عبدالله است یا امریکا؟ ملامتش آنهایی اند که اختیار خود را عبدالله دادند یا امریکا؟
امروز غنی و افغان ملت با به دست آوردن قدرت سیاسی و به دست گرفتن امکانات بیشمار دولتی هرچه از دست شان می آید در جهت برآوردن اهداف شوونیستی خود به سر می رسانند. اما ما توانایی چاپ کردن یک کتاب را نداریم...
ما به سیاست عملی و سیاستمداری که عملا بتواند امکانات اقتصادی را به نفع مردم خویش به دست بیاورد نیاز داریم. سیاستهای شعارگونه و کلیبافیها و نظریه پردزایها ما را به جایی نمی رساند. حقیقت اینست که اینجا دولتی وحود دارد و بلیونها دالر سالر سالانه به این کشور می آید. حق مردم ما در کجاست و چگونه باید آن را به دست آورد؟ شعار ضد امریکایی چه درد مردم را دوا میکند. غنی و کرزی حنوب خویش را آرام ساختند و جنگ را به شما آوردند. کار ما چه باید باشد؟ این که امریکا را ملامت کنیم و به تیوری های توطیه روی بیاوریم چیزی جز تنبلی و خود را راحت کردن چیز دیگری نیست.
همسخن عزیز،
شما همین حالا برای بدخشان کتاب جمع می کنید. همین است کار. همین است سیاست. همین است عمل. شعار دادن ضد امریکا برای ما چه می آورد؟ نان، تحصیل، سرک، شفاخانه، دانشگاه، چی؟
این در سیاستهای کلان امریکا با هویت پارسی مخالف باشد، یک نظریه است. حتی اگر درست هم باشد، یک موضعگری سیاسی است و هیچ موضعگیری سیاسی یی ابدی نیست. این مساله نیاز به مطالعه و تحلیل و کتاب و تبصره و تتحقیق دارد نه به شعار. ما باید دریابیم که در کجاییم و چرا چنین استیم و سرنوشت مان را چگونه تغییر بدهیم.
البته این نظر بنده است. به دیدگاه شما نیز احترام میگذارم
>>> بهروز جلال آبادی
ارگ در دست فاشست های پشتونیزم !
گروه تروریستی طالبان، فاشست های پشتونیزم !
آدم کشان داعش از قوم پشتون !
وای به حالی یک تعداد گوساله های تاجیک تبار که در سگ جنگی بین قبایل پشتونیزم جان های خوده فدا میکنند !
بهتر نیست رها کنید تا طالب، غنی و گلبدین را به شمول کرزی و اتمر به سرنوشت نجیب دچار کند !
فقط از مناطق تان دفاع کنید و این قوم طالب پرور را رها کنید تا طالب و داعش در مناطق ایشان حاکم باشد!
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است