تقبیح کردن جنایت طالب به بی معناترین حرف مبدل شده است.
تقبیح کردن درد هیچ یتیم، بیوه، پدر و مادر داغ دیده را کم نمی سازد و مصارف تداوی و مراقبت هیچ زخمی را کم نمی سازد.
از این حرف بی معنا و کلیشه ای به اسم تقبیح و محکوم بیزارم.

رخ انتقاد ما را به باید به طرف دولت دور بدهیم. میلیون ها انسان این سرزمین حاضر به بسیج و همکاری با همین دولت اند تا دشمن را سرکوب سازد. مگر این دولت از این چهره های ناکام مسلسل و بی کفایت و بی طرح چه معجزه ای دیده است که ما خبر نیستیم.

مگر مانع اصلاحات واقعی کیست و آن کس و یا حلقه چه مقدار توان دارد که نمی توان از مسیر دورش ساخت؟
مگر اینها تا به کی صبر، حوصله و اراده ملت را رایگان حساب می کنند؟
چطور امکان دارد که با تفکر موسساتی و انجویی و کاملا بیگانه بتوان در میان جامعه عمیقن بافته در محدوده ها و محافظه کار رخنه کرد و امنیت را تامین کرد؟
مگر تجربه بسیاری از مقامات صرفا به کار در موسسات خارجی خلاصه نمی شود؟
چرا این دولت ترس از شامل سازی آدم های با وزن و اعتبار در ادارات دولتی دارد؟
چرا روند محکمه تروریست های دستگیر شده ماه ها و حتی سال ها طول می کشد؟ انقدر طول می کشد که جنایات تازه دوسیه های کهنه را فراموش همه می سازد.
چرا دولت از مجازات علنی دشمن چنانچه در تمام دنیا معمول است شرم و تردید دارد؟
چرا دولت از خانواده قربانی ها به خاطر شهادت دهی علیه تروریستان دستگیر شده در محاکم کار نمی گیرد تا بحث حق العبد بوجود آید و مجرم از عفو احتمالی محروم شود؟
مگر می شود این مشکل را تنها با نظریه پردازی های کتابی و تقلید شده از خارج حل کرد؟
چرا با تکرار بی ابتکار اینها توقع دارند وضع تغییر کند؟
از روی چه؟

از فاجعه جوزا تا حال چه تغییر در شیوه ها، ساختار ها و رهبری بوجود آمد. اجساد فقط ارقام اند و دیگر اسم و تاریخ ندارند و این از دید روانی فاجعه است.
دولت باید پاسخ و حساب بدهد و پاسخ و حساب معنی اش کانفرانس خشک و سراسر لفاظانه مطبوعاتی و یا سخنرانی در یک جمع خموش نیست.
فهرست مواردی که رییس جمهور وعده انتقام را داده است حالا طولانی شده است. وقت اش رسیده که بگوید که از کدام اش انتقام گرفته است.

امرالله صالح

>>>   تمام وعده های ریس جمهور بشمول انتقام گیری خون شهدای ملکی و نظامی از ترورستان طالبان عوام فریبانه و خاموش ساختن مردم است امیدوار کردن شان در جهت تامین امنیت سرتاسری در کشور و سپردن کار به اهل کار هیچ شهروندی کشور از شهروند دیگر متفاوت نیست مفسدین بجزای اعمالشان میرسد و باز سازی و نو سازی ارگانهای امنیتی و ادارات ملکی و صدها وعده های میان تهی دیگر این همه اش فریب مردم و دوام قدرت اش چیزی دیگری بیش نبوده ونیست حامد کرزی را مردم مداری فلوته باز نامگذاری کرده بودندامابا اینکار که جناب ریس جمهور اشرف غنی احمدزی انجام داده به اصطلاح وطنی ما کرزی یک را پیش اشرف غنی در عوام بریبی و فلوته بازی و مداری گری پوره کرده نمیتواند .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است