موفقیت و توان اهل سیاست در مسند مسوولیت های سیاسی در یک جامعه به کسب و جلب اعتماد مردم و مخاطبین اش بر می گردد.

توجه و اعتماد به سیاستمدار و گروه های سیاسی در جامعه زمانی شکل می گیرد که ادعا و وعده های آنها از حرف به عمل تبدیل شود. اگر گروه ها و احزاب سیاسی و سیاستمداران در آنچه که می گویند و ادعا می کنند، ناتوان و ناکام باقی بمانند و نتوانند میان ادعا و عمل، توازن و همسویی بیاورند هم اعتماد خود را در جامعه و در نزد مخاطبان و هواداران خود از دست می دهند و هم خویش را نزد مخالفان و رقیبان شان بی اهمیت می سازند. بنابراین وقتی سیاست می کنید، وقتی ادعای سیاستمداری دارید، وقتی وعده می دهید و برای جامعه برای هواداران خود، برای مخالفان و رقیبان خود و حتی برای دشمنان خود، خط و نشان می کشید، قبل از همه تحقق آن وعده ها و ادعاها را سبک و سنگین کنید.

کمتر حرف بزنید اما بیشتر عمل کنید. اگر توان سنجش و ارزیابی عمل را ندارید، سکوت کنید. سکوت بهتر است از بلند کردن آواز و ادعای که موفق به عمل و انجام اش نمی شوید. این هم از زوایه تعلیم و توصیه اسلامی برای شما سودمند است که در قرآن شریف(آیه های 2 و 3 سوره الصف) برای تان حکم می شود:

يا أيها الذين آمنوا لم تقولون ما لا تفعلون(اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد چرا چيزى مى‏ گوييد كه انجام نمى‏ دهيد)
كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ (نزد خدا سخت ناپسند است كه چيزى را بگوييد و انجام ندهيد.)

و هم از منظر منطق و عقلانیت متعارف سیاسی امروز قابل توجه و رعایت است.

اندیشمند

>>>   هیچ رهبر سیاسی در جهان تا بحال موفق نشده است که به تمام وعده هایی که در جریان انتخابات به مردم داده است، عمل کرده باشد.
زیرا وعده زیاد، سبب رای زیاد میشود، اما عمل زیاد، سبب نقص زیاد در منافع شخصی میشود.
یک رهبر سیاسی برای آن که دور دوم و یا سوم به کرسی بنشیند، از همان وعده هایی که داده بود، در نزدیکی دور دوم و یا سوم انتخابات، به بعضی هایش عمل میکند و یا چند حادثه می آفریند و بعدأ در از بین بردن تاثیرات آن حوادث کوشش میکند و تاثیرات آن را از بین میبرد و یا چند نفر از اعضای حکومت را مجبور به کار های غیر قانونی میکند و بعدأ در برطرفی آنها اقدام میکند.
و بدینصورت کار های موقتی میکند که در نظر رای دهندگان خود را شیرین شیرین جلوه دهد.
اما بعد از انتخاب اش منحیث رهبر، پس همان خرک است و همان درک.
یعنی رهبران مانند گرگ ها و شیر های درنده با خاصیت های چالاکی روباه ها و شغال ها و خرگوش ها هستند و رای دهندگان عبارت از گوسفندان و یا گاو ها و خر های بیخبر از دنیا.
حالا فهمیدید؟

>>>   استاد عطا اول نمره عمل در بین سیاستمداردان جهان خواهد بود

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است