به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، سرزمین قبرستان های بیشمار که گسترده تر از سرپناه های زنده هاست، سرزمین به گِل نشسته امید در جنگی کهنه که قدرتمندتر از هر نیروی، جان می گیرد و درد و رنج می کارد.

هفته ای جدیدی از کشتار را در حالی پشت سر می گذاریم که بخش اعظم مردم دیگر نسبت به مرگ و تکه تکه های اجساد بی تفاوت شده اند و گاه در چشم های رهگذرانی که شانس زنده ماندن را یافته اند التماس موج می زند از یک خواهش امنیت و آسودگی.

با هر بار قتل عام های دسته جمعی، بازار خرید و فروش تابوت ها رونق می گیرد و گاه تابوت فروشان می مانند که برای تکه های اجساد به چه اندازه تابوت بسازند، عمق درد و فاجعه!

اما به همان میزان که مردم برای لقمه نانی به خیابان ها می روند و امید به بازگشت به خانه حکم پرنده اقبالی را دارد که بر شانه چه کسی بنشیند، کابل برای عده ای امن و شهر ثروت است همان تعداد اقلیتی که از جنگ و ناامنی به کاخ و مقام رسیده اند.

و هر چه یک انفجار و حمله تعداد بیشتری جان بگیرد، چند صباحی بیشتر بر روی خط رسانه ها به چشم می آید اما هیچ اقدامی برای کاهش مرگ ها و حفظ امنیت صورت نمی گیرد و این را مردم از هر طبقه ای می دانند و با حسرت از گذشته ای می گویند، امن با رهبرانی که هنوز خیانت پیشه نکرده بودند.

اکنونِ افغانستان بیش از هر زمانی پس از حمله امریکا در کشتار و جنگ فرو رفته است و عزایی که هیچ گاه تمامی ندارد، حکومت از هر حکومت دیگر فاسد تر و رهبران بیش از هر زمانی خاین تر و می ماند پولیس و نیروی امنیتی گرسنه و رها شده که در میدان نبرد و پایگاه ها قتل عام می شوند و یا در میانه فساد رهبران، چاره ای جز فرار و رها کردن سد دفاعی ندارند.

جنگ فرسایشی افغانستان هرچند به درازای چهل سال، جان هزاران هزار تن را گرفت و میلیون ها مهاجر بر جای گذاشت اما اکنون با بُعدی دیگر و گستردگی بیشتر در جریان است که دیگر تنها نام طالب را یدک نمی کشد بلکه از هسته حکومت گرفته تا کشورهای قدرتمند جهان و منطقه را به همراه دارد.

جوانان سرخورده که برای زنده مانده یا جذب گروه های تروریستی می شوند و یا برای لقمه نانی در اردوی ملی حکم قربانی را دارند و عده ای برای خاموش کردن درد و رنج به مواد مخدر پناه می برند.

افغانستان، سرزمین مرگ رویاها اما بهشت کوکنار و طالب، رابطه تنگاتنگ جنگ با تجارت بزرگ مواد مخدر و بازیگران داخلی و خارجی که بقای آنان در گرو دوام تروریسم می باشد و به همین دلیل، قدرت در سیطره ناکارآمدترین سیاستمدارانی است که استعداد بالقوه ای در معامله و خیانت دارند.

در این میان، مردم که در برابر فجیع ترین خشونت ها امید به ثبات را در دل ها حفظ کرده بودند در ناامیدترین روزگار به سر می برند که قانون و حکومت را خلاصه در فساد می بینند.

گستردگی کشتار را می توان در قبرستان هایی دید که دور تا دور کابل را احاطه کرده و مردمانی که با خیال آسوده، ساعت ها در میان قبرها به سر می برند زیرا به خوبی دریافته اند که امنیت میان مردگان است تا زنده های این سرزمین.

کد (18)

>>>   تا ملت احمق است همین حالت است
یا لاندی یا باندی
غنی ناکام کرزی ناکام
دور بعدی نه غنی نه کرزی نه عبدالله
این سنا و شورا فاسد ترین است
اگر ملت احمق نیستید به هیچ یک از این اعظای موجود سنا و پارلمان اجازه کاندید شدن دور بعدی را ندهید
در غیر آن جق تان است که بد بختی بکشید

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است