در حقیقت اصل زبان همان زبان فارسی است که دارای گویش های مختلفی می باشد که در ایران فارسی و در تاجیکستان تاجیکی و در افغانستان دری می نامند که این خود اصل زبان را تجزیه کرده نمی تواند مگر زبان رودکی، فردوسی، سنایی غزنوی، مولوی بلخی، عبدالله انصاری، نظامی گنجوی، سعدی و حافظ شیرازی را میتوان از هم جدا کرد؟ لذا این یک تلاش بیهوده بیش نیست و این زبان به یک درخت کهنسال و نیرومندی می ماند که دارای شاخه ها (گویش های مختلف) است و بس.

زبان و ادبیات کهن و باستانی این حوزه جغرافیایی ما البته در ساحه شعر و ادب، عرفان و فلسفه، حکایه و حماسه، معانی و بیان چیزی را کم نگذاشته بلکه به حد کمال از عهده همه آنها بر آمده و زبان کامل ادبی و عرفانی بوده که در نظم و نثر هر دو رسالت انسانی، ادبی و عرفانی خود را بطور کامل انجام داده مگر تحدی و چالش بزرگ که در مقابل این زبان و امثال آن در عصر حاضر وجود دارد.

تغییر سریع زمانه و تحولات سریع اجتماعی و انکشافات و ترقیات روزانه علم و تکنالوژی عصری است که چطور می توان زبان ادبی و عرفانی خود را با زبان علم و تکنالوژی زمان عیار و هم آهنگ ساخت تا از روند پیشرفت و ترقی زمانه بعقب نماند که طرح چنین مسایل و موضوعاتی از همه بیشتر و اول تر به صاحبان اصلی زبان و نخبگان جامعه تعلق می گیرد که چطور می توانند صاحبان زبان و نخبگان جامعه زبان و ادبیات خویش را صاحب گشته و راهکارهای عملی را در جهت انکشاف و ترقی آن بیابند تا آن راهکارها را به دسترس عموم نیز بگذارند چه انکشاف و ترقی زبان بستگی به فعالیت اهل زبان داشته و زبان بخودی خود انکشاف و ترقی نمی کند بلکه انکشاف و ترقی زبان مرهون سعی و تلاش و خلاقیت مردمان خواهد بود که خود را صاحبان زبان دانسته و وارثان و نخبگان جامعه می پندارند که واقعیت هم همین است.

چه از خود دانستن زبان و ادبیات ما که اکثر پدید آورندگان ادبی آن متعلق به همین سرزمین که امروز آن را به نام "افغانستان" می دانیم بوده چنانچه اگر اسامی شعرا و عرفای هرات، بلخ، غزنه، بدخشان، تخار را با سهم شان از تاریخ و ادبیات مشترک فارسی برداریم دیگر چیزی به نام ادبیات فارسی باقی نخواهد ماند لذا تصور اینکه زبان و ادبیات فارسی متعلق به جغرافیای سیاسی کشور خاصی بوده و یا متعلق به کدام قوم و نژاد خاصی است برداشت درست و دقیقی نخواهد بود بلکه همانطوری که زبان و ادبیات فارسی زبان اکثر اقوام که در این حوزه جغرافیایی زندگی می کرده اند بوده. علاوه بر این زبان رسمی، علمی، اداری اکثر شاهان و حکومات که از نژادهای مختلف در این دیار حکومت می کردند نیز بوده است.

طاهریان، صفاریان، غوری ها، سامانی ها، غزنوی ها، سلجوقی ها، خوارزمی ها، تیموری ها، قاجاری ها، افشاریان، صفوی ها، هوتکی ها، بابری ها، ابدالی ها و دیگران همه زبان رسمی اداری و علمی شان همین زبان فارسی بوده و شعرا و ادبای هم که از این حوزه جغرافیایی پا به عرصه وجود گذاشته اند نیز متعلق به همه اقوام و نژادهای مختلف که در این دیار زندگی می کردند بوده و به نژاد و قوم خاصی تعلق نداشته و افتخارات گذشته تاریخی و ادبی آنها هم نه تنها متعلق به ساکنان این حوزه جغرافیایی بوده بلکه متعلق به همه بشریت و جهان علم و عرفان، خواهد بود.

خیرخواه

>>>   افتخارات گذشته تاریخی و ادبی آنها هم نه تنها متعلق به ساکنان این حوزه جغرافیایی بوده بلکه متعلق به همه بشریت و جهان علم و عرفان، خواهد بود.

>>>   اگر چنین شود از این پس تمام ادب و شاهکارهای فارسی را- که خراسان کهن در آن نقش به سزایی دارد- به نام ایران و تاجیکستان می شناسند. چون در همه جای جهان این اثار را به زبان اصلی و درست ان یعنی فارسی می شناسند. خوب اگر زبان مردم افغانستان دری و نه فارسی شناخته شود نتیجه کاملا مشخص است.

>>>   هر زبان مستقلی باید ویژگی های گفتاری، نوشتاری و گرامری مربوط به خود را داشته باشد تا او را مستقل قلمداد نمود. و هر زبان مستقل گویش ها و لهجه های خاص خود را نیز دارا میباشد برای مثال در انگلیسی لهجه های آمریکایی، بریتیش، استراليا، کانادا، جامائیکا ... وجود دارد کما اینکه در زبان پشتو نیز لهجه های معروف مشرقی که در سوات، مهمند، پیشاور، شینوار، لغمان، لوگر، پکتیا... و لهجه غربی یا قندهاری که در وزیرستان، کویته، شیندند، قندهار، فراه، ... وجود دارد که مردم به آن تکلم میکنند زبان پارسی نیز دارای همین تنوع لهجه و گویش در افغانستان، ایران و تاجیکستان می باشد.
در پایان اگر از نظر سایر دوستان زبان دری از پارسی مستقل می باشد یک نوشته را به زبان پارسی و دیگری را به زبان دری بنویسیند تا ما نیز تفاوت را دریابیم!
البته از دیرباز کشور های استعماری با نام دین، مذهب، قوم و زبان به دنبال راهی برای ایجاد شکاف بین مردم کشورهای جهان سوم بودند و هستند!
یعقوب قریشی

>>>   زبان فارسی یکی ست.فقط لهجه ها فرق داره مثل لهجه لری یا لهجه مازنی یا لهجه تاجیکی یا اصفهانی همه و همه یکی هستند آن هم زبان شیرین فارســـــــی.

>>>   ایرانی هیچوقت نمیگوید دری فارسی همچنان تاجکی هم حیچگاه تاجکی فاسی نمیگوید نمیدانم ما چرا گلو پاره میکنیم بخود بیایید ترک ها وایرانی های خبیث اثار مولانای عزیز مرا بنام میراث فرهنگی خود ثبت کردند ...

>>>   bbc فارسی سعی در زبان اختصاصی سه کشور مجزا از یکدیگردارد کشورهای فارسی زبان باید خبرگزاری وتلويزيون مشترک از کشو های فارسی زبان تشکیل دهند

>>>   در مقابل فتنه تفكيك فارسي به دري و تاجيكي اگر نايستيد
قطعاً در آينده در ايران زبان دري و تاجيكي از فارسي جدا
خواهند ديد و تمام افتخارات تاريخي اين زبان به نام ايران
زده خواهد شد ، فراموش نكنيد كه قدرت فرهنگي ايران اگر
به اين سمت جهت گيري شود ديگر افغانستان و تاجيكستان
نخواهند توانست جلوي آن بايستند و اين به ضرر همه ماست.
فارسي را در هر لهجه و كشوري همان فارسي بدانيم .
شهاب مهرگان / تهران

>>>   در افغانستان هم مردم وفارسی زبانان, زبان خود را فارسی می نامند نه دری. تنها اخلاف یک تعداد متعصبین وقومگرا های که زبان فارسی در سال 1343 هجری شمسی در زمان سلطنت ظاهر شاه روی ملحوظات سیاسی وقومی به دری تبدیل نمودند, زبان فارسی را عمدن با پیروی از اسلاف خود که اهل این زبان هم نیستند, دری می نامند. بنأن برای خنثی سازی دسایس شوم فارسی ستیزان به همه فارسی زبانان وگوینده گان زبان فارسی لازم است, که زبان خود را فارسی بنامند نه دری.

>>>   مولانا را خیلی سال پیش ترکیه به نام خود ثبت کرده ورفته واکنون دعوای ایران و افغانستان هم برسر ان فایده ندارد. ترکها حتی تصوف مولانا را از ان پول درمیارند در حالیکه اینگونه تصوفها در نزد اعراب و مسلمانان تندرو ضد مسلمانی هست. مولانا مانند دهها دانشمند دیگر متعلق به مردم خراسان بزرگ و فارسی زبانان و سپس کل جهان بوده و حال اگر ترکها یا پشتوها میخواهند دعوا کنند لطفا دانشمندان زبان خود را بیشتر دنبال کنند جهت ثبت و شناساندن و بین فارسی زبانان تفرقه نیندازند ضمنا اگر احترام برای علمای تاجیک و خراسانی فارسی زبان دارند چرا مقبره هایشان بی توجهی و تخریب میکنند و اثارمکتوب انها را نمیشناسید فقط ثبت به نام چه کار را حل میکند یعنی برای شما افتخار نمیاورد. حال ازبکها خوارزم را نابود کردند همچون تیمور ولی خوارزمی وابن سینا را از خود میدانند. یا آذربایجان با زبان فارسی دشمنی میکند ولی نظامی گنجوی را از خود میداند. چطور میشود که این دوستان شعرا ودانشمندان خود را اگر دارند برجسته نمیکنند.

>>>   زبان پشتو در اصل فارسی است.
اینکه پشتو زبان ها این همه آسان فارسی یاد میگیرند دلیلش ریشه اصلی زبان پشتو یعنی فارسی است.
فارسی را وقتی در دربار های مجلل و شاهانه استعمال میکنند میشود گویش دری.
فارسی را وقتی بردند و در کوه های سلیمان و سفید کوه استعمال کردند نامش شد پشتو.
پ پارسی
ش شاهانه
ت تاق
و ویرانه

>>>   هیچ جنجالی وجود ندارد ما افغانها بر طبق قانون اساسی خود دو زبان رسمی داریم: دری و پشتو.
"فارسی ایرانی" و "فارسی تاجیکی" اختراع نفاق افگنان است. خود ایرانیها و تاجیکها هیچگاه این واژه ها را به کار نمیبرند!! ایرانیها واژه "فارسی" و تاجیکها واژه "تاجیکی" را بکار میبرند. چند تا پنجشیری نفاق افگن نقش "دایه مهربانتر" را برای ایران و تاجیکستان بازی میکنند!!!

>>>   شر اندازان و خود فروشان و وطن فروشان می خواهند جنجال دیگری راجع به نام لسان بی اندازد غافل از اینکه مردم شما را شناخته و اهمیت به گفتار تان نمی دهند و از شما نفرت دارند
بصیر نظری

>>>   زبان پشتو ... که ۵۰۰۰ هزار سال قبل در لبه دریای امور بلخ و بخار قومی بنام پشتون زندگی میکردند که شاخه بزرگ قوم اریایی بودن اما هر کس که میگه پشتو از اصل دری فارسی است کاملا غلط و رد میکنم چون معلومات کافی ندارن ..
بحث پشتو و فارسی ره کنار بانین فعلا همه مسلمان هستیم و مسلمانان برادر همدیگر اند به قوم خداوند متعال و رسول گرانقدرش .. اما اینکه شما در مقابل یک قوم دیگر رتعصب میکنین بدانین که هیچ مسلمان نستین اگر ادعای مسلمانی میکنین کمی به دین و حدیث رجون کنین ..

>>>   ما بلوجيم نميدونيم

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است