عبدالله عبدالله رییس اجرایی و عطامحمدنور والی بلخ پس از مدت ها کدورت، یکبار دیگر همدیگر را به آغوش کشیدند. اما این آغوش کشیدن دیری نپایید که دوباره به حالت اول بازگشت.
عطامحمدنور ارگ ریاست جمهوری را به انحصار قدرت متهم می سازد و عبدالله ایجاد ایتلاف نجات افغانستان را قانونی می داند و همگان را به گفتگوهای سیاسی فرا می خواند. آقای نور به ارگ ریاست جمهوری هشدار می دهد که صبر آنان را به آزمایش نگیرد اما تغییر موضع ایتلاف نجات افغانستان نسبت به رییس اجرایی و هشدار به ارگ ریاست جمهوری بیانگر چیست؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، بشیر احمد ته ینج عضو مجلس نمایندگان در برنامه «فراخبر» گفت: ایتلاف نجات افغانستان با در نظر داشت واقعیت های موجود افغانستان با در نظر داشت مشکلات و بدبختی هایی که مردم افغانستان در آن گرفتار است و با در نظر داشت اینکه افغانستان با بحران های بسیار جدی مواجه است، یک راه حل و راهکار درست را برای دولت افغانستان و حکومت افغانستان پیشکش کرده باشد و مردم افغانستان را برای سالم نگه داشتن نظام و دستاوردهای افغانستان راهنمایی کند. همچنین حقانیت و در واقع همان محتوای معقول ایتلاف نجات برای افغانستان جریانات و احزاب و شخصیت ها را، گروه ها مجتمع های کوچک و کلان را معتقد به این ساخته است که به این ایتلاف بپیوندند تا ایتلاف بتواند محوریتی را که در افغانستان ایجاد کرده است به ثمر برساند. محوریت هایی چون احزاب قدرتمند جنبش اسلامی افغانستان، جمعیت اسلامی افغانستان، حزب وحدت اسلامی افغانستان و سایر احزاب خرد و کوچک و مجموعه های قومی، این توانمندی و باور مردم افغانستان نسبت به حزب زیاد شده است.

وی در مورد عضویت عبدالله به این ایتلاف بیان داشت: عبدالله رییس اجرایی حکومت وحدت ملی و استاد عطامحمد نور ایتلاف تشکیل داده اند تلاش شان این است که به نوعی این ایتلاف موضوعات و طرح هایی را که دارند باحکومت افغانستان شریک کنند، با وجودیکه عبدالله از آدرس حکومت افغانستان به مزار شریف رفت و در عین حال خودش از آدرس ریاست اجرایی حرف زد اما در بطن قضیه می بینیم که به نحوی داشته ها و برنامه های ایتلاف را و رهبران ایتلاف را و راهکاری را که ایتلاف برای افغانستان پیشکش کرده آن را مستقیم یا غیر مستقیم تایید کرده است و انتقادهایی را که از حکومت داشت همان انتقادهای ایتلاف نجات بود.

ته ینج در ارتباط با نگاه ایتلاف به حکومت بیان داشت: ایتلاف ما در تضاد با حکومت قرار ندارد یعنی اپوزیسیون حکومت نیستیم. اما یک جریان سیاسی قوی برای اصلاح نظام می باشیم. برای اینکه راه مستقیم و خوبی را برای نظام نشان داده باشیم و در واقع همانطور که در تضاد با حکومت نیستیم اما موافق با عملکردهایی که حکومت دارد هم نیستیم. یعنی یک جریان مستقل سیاسی هستیم که از هیچ جانبی نه از جانب حکومت و نه از جانب کشورهای بیرونی تاثیر پذیری نداریم و رابطه نیک را با کشورهای حامی افغانستان داریم. ما می بینیم که حکومت هیچ برنامه ای برای حکومت داری خوب اجرا نمی کند. می بینیم که حکومت کاری در راستای مبارزه با فساد اداری تا کنون نکرده است و نمی کند، می بینیم که برای مبارزه با تروریزم مبارزه جدی نمی کند و حتی در بسیاری موارد دیده شده است که با آنها همراهی نیز کرده است. چطور می توانیم در مقابل این موارد خاموش باشیم. در مقابل این موارد باید به طور جدی بایستیم و این نظام را در مسیر درست قرار دهیم. نه اینکه اجازه دهیم اینگونه این راه ادامه پیدا کند.

نماینده مجلس در خصوص کارکرد ایتلاف بیان داشت: ما هیچگونه منفعت شخصی در ایجاد این ایتلاف را نداریم. هیچگونه نفع و ضرر شخصی خود را در این موضوعات نمی بینیم. کلا موضوعات ترجیح منفعت های شخصی ملت افغانستان است. افرادی از مقام های طراز اول حکومت در این ایتلاف نقش دارند که از حکومت و کارکرد آن ناامید شده اند و نمی خواهند سرنوشت مردم بدتر از این شود این ایتلاف را شکل داده اند. ایتلاف ما جریان زنده ای است که می خواهد در تمام جریان های سیاسی کشور نقش مثبت داشته باشد و نظام را در مسیری درست بیندازد و برای حفظ انسجام مردم و حفظ دستاوردهای چهارده ساله کار می کند.

وی در انتفاد از حکومت گفت: حکومت کنونی در واقع در حال حاضر انحصار طلبی و دیکتاتوری را رویه کار خود قرار داده است. تصمیم گیری ها و تمام کارها بر عهده شخص رییس جمهور است و هیچ صاحب نظر دیگری در آن نقش ندارد. انحصار قدرت یکی از بزرگترین مشکلات این حکومت است که مردم این را نمی خواهند. مردم اگر می خواستند حکومت دیکتاتوری داشته باشند هیچ گاه در پای صندوق های رای نمی رفتند که سرنوشت خود را تعیین کنند. پس این انحصار گرایی و این دیکتاتوری هرگز برای مردم افغانستان پذیرفتنی نیست.

ته ینج می گوید: قبل از تشکیل ایتلاف جدی ترین صحبت ها با حکومت انجام شده بود. جدی ترین رایزنی ها انجام شده بود و جدی ترین موضع گیری ها به آدرس حکومت شد. باز هم همان اصول اساسی که برای نجات افغانستان که تغییر و تحول و اصلاحات اساسی است روی آن موضوع تاکید شد. در عین حال ما گفتیم که با حکومت مقاطعه نکردیم. فقط به شدت از آن انتقاد می کنیم و اجازه نمی دهیم که راهی را در پیش گرفته است ادامه دهد. رییس جمهور همیشه می گوید که ایتلاف طرح خود را به حکومت ارایه دهد. ما طرح خود را در پاکت برای حکومت روان نمی کنیم. خودمان شرف حضور داریم رو در رو با رییس جمهور مطرح می کنیم. شایعاتی پخش شده است که رهبران ایتلاف با حکومت و با رییس جمهور کنار آمده است اما چنین چیزی نیست و ایتلاف پابرجا و مستحکم بر موضع خود ایستاده است.

وی در خصوص دلیل اینکه چرا ایتلاف کاری نمی کند که جنرال دوستم به کشور و به مقامش بازگردد گفت: هیچگونه مشکل و مانع جدی برای حضور جنرال دوستم در افغانستان نیست. هیچ نهاد و آدرس و مقامی برای آمدن آنها سد و مانع نمی تواند بشود. خود وی است که برای آمدنش تصمیم می گیرد.

کد (30)

>>>   چطور بود دروقت گیلم جمی تان انحصارقدرت به دست کی بود ؟
جوان سره

>>>   بدین معنی اگراجازه داده شود هرکس هرچیزیکه مانند سابق دلش خواست بکند درانصورت انحصارقدرت نیست واگر جلوخود سریها ودزدیها گرفته شود باز فریاد های انحصارقدرت شنیده میشود

>>>   سلام.به هیچ صرت اجازه ندهند.دوستم دوباره بیاید.این بدبختی همین همراه مجاهیدین دزد بالای مردم اورد.خداوند در غصب گرفتار کند .از غنی می خواهیم کی لویه جرگه و این دزد ها را اجازه دوباره ندهد.همه شان را محاکمه کند. این دوست، نبود خشتک همین جهادی را می اورد. شرم است.به اینها این یک دزد است‌.ما دیگه این ها را نمی خواهیم.مردم اواره سرگردان شد.این ها در غم دوستم استند.شرم است.بخدا.

>>>   پس شاه است نه یک ریس جمهور

>>>   متفکر دوم معنی دولت در قرن 21 را نمیداند .الگوی غنی احمدزی شاه امان الله است و چون او عمل میکند.
به روایت تاریخ یگانه علت سقوط شاه امان الله یک دندگی و ذوق ساختن یک افغانستان مترقی بود بدون آنکه بررسی های همه جانبه صورت بگیرد و خرد چمعی محور اداره و برنامه ریزی تغیر باشد.
حالا غنی احمدزی با انحصار قدرت و ثروت دست همه اراکین دولت را بسته و همه باید مجری فرمایشات ذوقی این داکتر قرن 29 در بستر قرن21 باشند و نتیجه اش همان میشود که آنزمان شد.

>>>   من حیرانم به یک چیز و ان اینکه ایا همه مشکلات وطن(بیکاری،دربدری،قتل ها ،گروگاگیری،چپاول،دزدی،تنبلی ببکارگی، عدم مراعات قوانین ووووو....)همه حل شدند که فقط همین یک موضوع قوم مانده که شما جنابان از ان برای اثبات خود داد و فریاد میزنید.

>>>   رهبران اوزبیک، هزاره، تاجیک، ترکمن، بلوچ، و بقیه همه رهبران غیر اوغان ها (غیر پشتونها) کشور باید درین مرحله اساس هر فکر دیگر را کنار بگذارند، باهم متحد شوند، وآشکارا تجزیه کشور را از اوغانها عملی کنند۰ وحشت و خشونت و جنگ دائمی اوغانها خاتمه پذیر نیست و درین آتش جهالت و زورگوئی آنها غیر اوغانهای کشور برای همیشه خواهند سوخت و برای همیشه قربانی خواهند داد۰
مثل امیر عبدالرحمن و بقیه نمونه های تاریخی اوغانها، این گروه از طالب، داعش، تکنوکرات، دموکرات، و همه باقی جهت حفظ سلطه قومی خودشان در خدمت هر خارجی قرار خواهند گرفت، تا بتواند سلطه و زرگوئی و اضافه خواهی بیجای ایشان را در برابر غیر اوغانهای کشور تضمین کنند۰
مثلیکه تاریخ گواه است که عبدالرحمن خان نیم خاک و استقال کشور را به انگلیس فروخت، و در مقابل از انگلیس سلاح و پول گرفت، و با آن پول و اسلحه همه اقوام دیگر کشور را سرکوب و مطیع خودش ساخت۰ همه ما شاهد هستیم که اولاده همان عبدالرحمن خائن همه آن کار های عبدرالحمن را بنام ایجاد اوغانستان نوین یا ایجاد اوغانستان مدرن تمجید کردند، و آن همه ظلم ها، نسل کشی ها، و کله منار سازی هایش را بنام از بین بردن ملک الطوائفی در کشور تا امروز پشتیبانی میکنند، و تا امروز از آن دفاع میکنند؛ آن همه در حالیکه وطنفروشی های شرم آور او را چون معائده های ننگین چون معائده پنج ده، و مخصوصن معائده دیورند او را انکار میکنند۰ به همین قسم امروز طالبِ اوغان، داعشِ اوغان، تکنوکرات و دموکرات اوغان هم عمل خواهند کرد، ودر جهت حفظ اهداف پشتونولی بدوی خود از خودفروشی ها و تن فروشی های سیاسی در مقابل پاکستان، عرب، امریکا، انگلیس، و حتی روس، ایران، و چین دریغ نخواهند کرد٬ تا این سلطه و ظلم خودشان را بر مردمان مختلف اصیل این خطه (خراسان باستان) ادامه دهند، با هر وسیله ممکن، و با هر خیانت ممکن۰
تجزیه کشور در مسیر اوغان و غیر اوغان بهترین قدم ابتدائی در جهت نجات اقوام غیر اوغان از چنگال این اریمن ها است۰
بناعن رهبران غیر اوغان روز شان را دیگر تلف نکنند و از این ببعد نه خود و نه هم مردمان خودشان را فریب بدهند۰

>>>   افغانستانی که انگلیس در قرن نزده ساخت و روس آن را پذیرفت در کشاکش انکشافات بین المللی و تضاد های درونی اش توان ایستادگی را نیافت و درهم شکست. تلاش برای ساختن دوباره افغانستان بر همان تهداب گذشته به خاطر همان عواملی که تاهنوز در کشور موجود هستند، ناکام و محکوم به شکست و فروپاشی مجدد خواهد بود۰ به ویژه پس از تحولات سه دهه اخیر که سرتاسر کشور را به شور آورد و وارد سیاست ساخت، تکیه بر روشهای گذشته سُنتی معنایی جز نادانی حماقت معض ندارد.
نادیده گرفتن سی سال تحولات و دگرگونی های کشور و هنوز هم تلاش برای ساختن یک نظام متمرکز طراز شاهی مطلقۀ مانند قومی، آنهم  زیر پوشش نام دموکراسی، تلاشیست مذبوحانه و جاهلانه۰ با راهکارهایی که از کنفرانس بن اول به بعد دنبال شده اند و حکومت اشرف غنی به رهبری افغان ملت بر محور حاکمیت تکقومی دنبال کرده است، سرنگونی و از هم فروشی مجدد کشور حتمی می گردد؛ با این تفاوت که این بار فروپاشی آن خونینتر، گسترده تر، و ویرانگرتر از آن خواهد بود که بتوان آن را دوباره ساخت و روی پایش قرار داد. حمایت انگلیس و شرکاء از روند کنونی اوغانستان سازی، به هیچ وجهی نمی تواند مانع آن فروپاشی شود.
این خاموشی مردم که از این سیاسیون نصب شده در قدرت هنوز هم توقع  "آدم شدن" را دارند، به خاموشی پیش از طوفان تبدیل خواهد شد،  اگر عقلها در جهت انصاف و عدالت به کار نیفتند!

>>>   پشتونها به مساوات برابری و احترام ارزش های متقابل دیگر اقوام باور ندارند. بهترین کاری که آنها میکنند اینست که بزور ویا به رضا یکسان سازی میکنند و اسمش را هم گذاشته اند وحدت ملی. هویت دیگران را هذف میکنند و همه را به جبر افغان نامگذاری میکنند و این یکسان سازی جبری را وحدت ملی تلقی میکنند.

>>>   نظام متمرکز یعنی دیکتاتوری و مخصوصن دراوغانستان یعنی دیکتاتوری یک قومی۰

>>>   دوستم بخاطر چوکی و مقام دولتی یکبار بر اوغان کوچی اعتماد کردی و نتیجه آنرا هم دیدی. حالا بازهم اگر یکبار بر نامرد ها اعتماد کنی و بر سرنوشت هواخواهان و مردمت بازی کنی دیگر قابل بخشش نمیباشی.
اوغان اگر در ورق قرآن هم عهد ببندد روزی که ضرورتش برطرف شد بر آن عهد دیگر وفا نمیکند. تاریخ گواه این حقیقت است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است