در یک نظرسنجی که صدای آمریکا یا «voa» روی سایت «فارسی» و «پشتو»ی خود گذاشته، حقایقی آشکار شده است که بیش از پیش چهره زبان‌ستیزان را عریان کرده است.
در این نظرسنجی از مخاطبان پرسیده شده که آیا طرفدار کلمه «دری» یا واژه «فارسی» هستند؟ تاکنون یعنی 26 عقرب، 76 درصد از مخاطبان سایت فارسی صدای آمریکا، به حمایت از واژه فارسی و فقط 21 درصد به کلمه دری رأی داده‌اند. همچنین در این نظرسنجی 3 درصد نیز هر دو کلمه را پسندیده‌اند.

ماجرا زمانی جالب می‌شود که وقتی به نظرسنجی سایت پشتوی صدای آمریکا مراجعه می‌کنیم، بازهم طرفداران واژه فارسی اکثریت را تشکیل می‌دهند مثلاً در نظرسنجی بخش پشتو، 73 درصد به حمایت از واژه فارسی و فقط 26 درصد به کلمه دری رأی داده‌اند. بقیه 2 درصد نیز هر دو کلمه را انتخاب کرده‌اند.

نظرسنجی بخش پشتوی صدای آمریکا، نشان‌دهنده آن است که اکثر عزیزان پشتو زبان نیز از طرفداران واژه فارسی هستند زیرا پشتون‌ها نیز هویت خود را در فارسی جستجو می‌کنند. شما اگر «اصطلاحات»، «کلمات»، «استعارات» و ضرب‌المثل‌های ادب و فرهنگ فارسی را از شعر و نثر «خوشحال خان ختک»، «رحمان بابا»، «عبدالحمید مهمند»، «کاظم خان شیدا»، «بایزید روشان» «آخوند درویزه» و «حمزه بابای شینواری» از شاعران و ادیبان برجسته زبان پشتو بگیرید، چیزی از شعر و نثر آنان باقی نمی‌ماند. اکنون پشتون‌های آگاه و با فرهنگ به این نکته پی برده‌‌اند که اگر روزی زبان فارسی از شعر و نثر پشتو گرفته شود، هویت زبان پشتو نیز از این زبان گرفته خواهد شد زیرا شاعران و نویسندگان زبان پشتو مثل خوشحال خان ختک، به زبان فارسی شعر سروده‌ و نثر نوشته‌اند.

شاید شنیده یا خوانده باشید که سبکی از شعر فرهنگ ما مردم اهل افغانستان، به نام «شیر و شکر» یا «ملمع»های فارسی و پشتو یاد می‌شود. شیر و شکر به شعری گفته می‌شود که «بیت» و «بند»ی از آن به پشتو و بیت یا بند دیگر آن به فارسی سروده شده باشد. به عبارت دیگر، شعر شیر و شکر شعر پشتو- فارسی است که دست کم 400 سال سابقه دارد. کمتر شاعر و نویسنده پشتوزبان را می‌توان یافت که به فارسی شعر نگفته، داستانی به فارسی ننوشته، اثری از فارسی به پشتو ترجمه نکرده و یا دست کم در نوشته‌های پشتوی خود متأثر از فرهنگ و ادب فارسی نبوده باشد.

مطلب را این گونه بیان کنم که اصلاً جدایی دری و فارسی از هم معنا ندارد؛ به همین خاطر در گذشته چون غرض و مرضی در کار نبوده، دری را «پارسی دری» می‌نامیدند. در واقع دری همان فارسی و فارسی همان دری است. این دو همواره یک روح در یک بدن بوده‌ و هست اما در حال حاضر، دست‌های پنهان و چهره‌های عریان، با عَلَم کردن دری در برابر فارسی، قصد تخریب هر دو را دارند. جالب است بدانید که اگر از زبان‌ستیزان بپرسید که فرق بین دری و فارسی چیست، جوابی ندارند. این خود نشان‌دهنده این است که هدف شومی در برجسته‌ سازی کلمه دری وجود دارد. قضیه زمانی جدی می‌شود که حامیان برجسته‌سازی کلمه دری در بنگاه خبرپراکنی بی.بی.سی، زبان هر دو یا یکی از والدین‌شان اصلاً فارسی یا همان پارسی دری نیست. این را هم باید بدانید که صدای آمریکا نیز از اولین رسانه‌هایی بود که سایتی به نام «darivoa» ایجاد کرد اما اکنون از سر ناچاری و یا با هدف دیگری، نظرسنجی درباره «دری» و «فارسی» را شروع کرده است.

شما هم اگر قصد دارید که در این نظرسنجی شرکت کنید، به دو لینک زیر که اولی مربوط نظرسنجی بخش فارسی و لینک دوم، مربوط بخش پشتو است، مراجعه کنید. رأی به «فارسی»، دفاع از هویت است و فارسی‌زبان‌ها با دادن رأی به فارسی، مدافع هویت اجداد خود و پشتوزبان نیز با استقبال از واژه فارسی، مدافع شعر، ادب و فرهنگ زبان پشتو خواهند بود.
1
https://www.darivoa.com/a/4118324.html
2
https://www.pashtovoa.com/a/4118377.html

مرادی

>>>   شايد بر عكس باشد اكر بشتو را إز إشعار فارسى بكشند شايد كه جيزى در فارسى باقى نماند!!!

>>>   شما همه روی چهار پا روان هستید اگر از یخن تا جای دیگر تان را هم پاره کنید جایی را نخواهد گرفت یک روز شما خودفروختگان سیاه روی خواهی شد با این ماجرا جویی .
همه ملت میدانند که دسته ناجوانمرد شما از کجا حمایه میشود ، ...

>>>   به نظرمن به پشتوزبانان زبان فارسی یادری زبان دوم است ماکدام تعصب دربرابری زبان فارسی نداریم ومیتوانیم تکلم کنیم امامتاسغانه عده ی ازفارسی زبانها به زبان پشتوبی احترامی نهایت زیادمیکند که این حالت باعث ازورده گی میگردوحتابه بسیار کلمات ناپسند به پشتونهابی احترامی می کند که پشتونها مجبوربه بی احترامی میشود.

>>>   متاسفانه كه شماهم هى درى درى ميكنيد! من دريك روستاى دورافتاده درولايت مزارشريف به دنياآمده ام وزمانيكه اززبان چيزى فهميدم زبانم فارسى نام داشت واصلاً درآن آوان درى رانشنيده بودم وزمانيكه به مكتب هم رفتم يك مضمون كتاب فارسى بود نه درى! پس زبان مافارسى بود، هست وخواهدبود

>>>   همین دیشب پروگرام قاب گفتگو را دیدم که در بخش سپورتی آن، روشن که متولد افغانستان است و در افغانستان بزرگ شده است،( کشتی دوانی) میگوید، اما نطاق بخش سپورتی میگوید: چی؟ کشتی دوانی چیست؟
باید کشتی رانی بگویید.
حالا پیش خود فکر کنید که در تلویزیون ایران، یک نطاق ایرانی به مخاطب خود بگوید که:
چی؟ سیب زمینی چیست؟ باید کچالو بگویید.
آن نطاق را دست و پا یش را بسته کرده به افغانستان خواهند فرستاد.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است