تاریخ انتشار: ۱۵:۳۱ ۱۳۹۶/۹/۱۵ | کد خبر: 142707 | منبع: | پرینت |
سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) نشست دو روزهای را با محور مبارزه با تروریسم برگزار کرده اما از افغانستان برای حضور در آن دعوت نکرده است اکنون این پرسش مطرح میشود که آیا افغانستان از دستور کار ناتو خارج شده است؟
به گزارش تسنیم به نقل از سایت «ناتو»، «ینس استولتنبرگ» دبیرکل ناتو اعلام کرد که نشست دور روزه وزیران خارجه کشورهای عضو ناتو درباره نقش این سازمان برای برقراری ثبات و جنگ با تروریسم است.
براساس بیانیه ماموریت «حمایت قاطع»، این نشست سازمان ناتو که از روز گذشته آغاز شده است شامل بحث جدی درباره افغانستان نیست.
وی افزود: این نشست در چهارچوب حمایت قاطع برگزار نخواهد شد و در نتیجه وزیر خارجه افغانستان نیز در آن حضور ندارد.
این در حالی است که ژنرال «جیمز ماتیس» وزیر دفاع آمریکا به پاکستان سفر کرده تا از این کشور بخواهد نقش خود را برای تسهیل روند صلح در افغانستان و برقراری صلح و امنیت در منطقه ایفا کند.
دبیرکل ناتو در کنفرانس پیش از برگزاری این نشست نیز بر تقویت حضور نظامی اعضای ناتو در افغانستان تاکید کرد.
وی اظهار داشت که بدین منظور مشاوران بیشتری باید به افغانستان اعزام شوند تا بنبست جنگ در این کشور شکسته شود، نظامیان افغان مناطق تحت کنترل مخالفان مسلح را باز پس گیرند و پیام مخالفان مسلح دولت کابل ارسال شود که در میدان جنگ پیروز نخواهند شد.
کد (6)
>>> افغانستان از دستور کار ناتو خارج شده است؟
بخاطر اينکه اکنون غرب بلاخره پى برد که دستگاه دولتى کشور بنام افغانستان وبکام پشتون خود برادران تروريستان مانند طالبان وگروه هاى ديگرپشتونى است.
در يکى از برنامه هاى افشاگرانه سياسى اجتماعى اقتصادى متجمع شبکه هاى عمومى کشورهاى فدرال آلمان ARD که به تيليويزن يک شهره دارد يک جنرال پشتون را بنام ويسا با اسناد افشاء کرد که با شبکه تروريستى حقانى همکارى دارد.
اين برنامه با نام «کُنتراست» از چندين دهه درهرچارهفته يکبارنشر مى شود
«کُنتراست» بهمعنای "تباین و جدایی است و اصلهای رشتههای گوناگونِ رنگها فرق و کشمکشِ متقابلِ عناصر ارتباط و تضاد های بین رنگها و تأثیرگذاری با تجربه و مقایسهٔ شکل، کیفیت، و معناهای آنها" بيان شده است.
ناتو و غرب مى دانند که دولت به اصطلاح وحدت ملى در واقعيت دولت پشتون است و کنسولگرى عمومى آلمان در بلخ و سفارت کابل اش توسط تروريستان پشتون انفجار شدند.
در عرف ديپلوماتى افشاءگرى توسط دولت صورت نمىگيرد بلکه توسط رسانه ها که کارهاى شان مانند سازمانهاى مخفى گيتى جمع آورى اطلاعات است. رسانه ها آزادى دارد ولى بلاخره دولت قانون رسانه ها! نگاه نکرديد که پرسش و پاسخ بين يما سياوش ژورناليست جوان سياوش با گلاب منگل خاين وطن فروش وزير اقوام و قبايل و باعث پراندن يما سياوش از تيليويزون شد. همان يما سياوش کجااست ? اميد که صحتمند باشد.
>>> صـــرف کشورهای عضو ناتو
>>> بعد از بمیان آمدن دولت جدید امریکا و تقاضا های یک جانبه امریکا در موردروابط اقتصادی و مصارف نظامی کشور های ناتو و همچنان در مورد ادعا های ترامپ در مورد کاهش نقش ناتو در مسایل جهانی و همچنان عمل مستقل دولت امریکا در موضوعات بین المللی بدون در نظر گرفتن نظرات هم پیمانان سیاسی و نظامی، باعث شده است که این موضوعات در مورد نقش ناتو در افغانستان نیز تأثیر منفی بگذارد.
هرچند جیمز ماتیس وزیر دفاع امریکا طرفدار دوام روابط با کشور های عضو ناتو و تقویت بیشتر نقش این پیمان در مسایل بین المللی است، اما خود دونالد ترامپ چندان علاقه به این موضوع ندارد.
دونالد ترامپ اولین قدم را در سیاست های بعدی دولت امریکا که همانا تصمیم گرفتن در تمام مسایل جهانی، بدون در نظر گرفتن نظریات باقی کشور های جهان و حتی در مخالفت با تصامیم باقیمانده کشور های جهانی است، گذاشته است. این شامل احداث دیوار بین مکزیک و امریکا، منع ورود اتباع شش کشور اسلامی به امریکا، فسخ قرار داد های بین المللی تجارتی، خروج از پیمان حفظ محیط زیستی و آخرین آن هم عبارت از شناختن بیت المقدس منحیث پایتخت اسراییل.
اگر در تطبیق تمام این مسایل موفق شود و در نتیجه دست آوردی برای امریکا داشته باشد، شاید در آینده رییس جمهور های بعدی امریکا نیز بطور متداول و یا مقطعی، چنین سیاست هایی را که مخالف نظریات باقیمانده کشور های جهانی باشد، به پیش ببرند.
اما این که باقیمانده کشور های جامعه جهانی درین قسمت چه عکس العملی نشان میدهند، آینده نشان خواهد داد.
اما یک چیز واضح است و آن عبارت از این است که دونالد ترامپ دیگر به حوادث تروریستی و یا غیر تروریستی که چه ر داخل امریکا و یا خارج امریکا، در مقابل منافع امریکا صورت میگیرد، وقعی نمیگذارد و این حوادث نه در بازار های مالی امریکا و نه هم سیاسی و نظامی امریکا، کدام تاثیری خواهد داشت.
اما حوادث بزرگتر نه تنها موجب عدم ثبات سیاسی و اقتصادی و نظامی خود کشور امریکا، بلکه تاثیرات آن بالای باقیمانده کشور های جهان نیز متصور خواهد بود.
بنأ این درایت و فهم زیاد تر جامعه جهانی را در قبال امریکا که چه سیاستی را در مقابل سیاست هژمونیستی امریکا در پیش بگیرند، میخواهد.
در صورت عدم عمل نیز خواست های کشور امریکا با شعار( امیریکا فرست)، در مقابل جامعه جهانی بیشتر میشود و بر فشار های امریکا بر باقی کشور های جهان هر روز افزوده خواهد شد و در نتیجه نظام دموکراسی که نتیجه مبارزات چندین صد ساله جامعه بشری است،محکوم به نابودی خواهد شد.
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است