علی امیری، نقدی بر کتاب داکتر سپنتا نوشت. تعدادی از دوستان، زبان تند آن نقد را نمی پسندند. یکی از آن دوستان، خادم حسین کریمی است. ایشان یاداشتی در مورد آن نقد امیری نوشته است. حرف اصلی کریمی در این یاداشت را می توان در سه نکته خلاصه کرد:

1. کریمی نقد علی امیری و حرف حساب او در این نقد را درست می داند. یعنی هیچ سخن اصلی علی امیری در آن نقد را نادرست نمی دانند و رد نمی کند.

2. کریمی، زبان علی امیری در آن نقد را نمی پسندد، و فکر می کند که امیری با استفاده از آن زبان تند، حتی به تحقیر و توهین شخصی داکتر سپنتا، پرداخته است که کار نادرستی است.

3. خادم حسین کریمی در یاداشتش از علی امیری می پرسد که خودت چه کرده ی. او علی امیری را هم یک "درباری" می داند که کار سیاسی اش در مدح محمد محقق و توجیه کارهای سیاسی محمد محقق، خلاصه می شود.

به نظر من، یاداشت کریمی دو کاستی بسیار جدی دارد، و آن کاستی ها این ها اند:

اول، کریمی نگفته است که علی امیری چه نقشی در "دربار" محقق دارد تا خواننده بفهمد که آیا آن نقش، مسوولیت می آورد یا نه. تا این نقش، روشن نباشد، ما نمی توانیم بفهمیم که مسوولیت امیری در پی عمل محقق چیست. سپنتا اما رسما وزیر امور خارجه و مشاور امنیت ملی افغانستان بوده است. در هر دو مورد، کارش پاسداری از منافع مردم افغانستان بوده است، و برای همین از جیب مردم، حقوق می گرفته است. مسوولیتش هم ریشه در همین واقعیت دارد.

دوم، کریمی یک نمونه از توجیه کردن علی امیری هم نیاورده است. علی امیری از کتاب سپنتا، نقل قول کرده است، و بر اساس آن نقل قول ها و موارد مشخص، نظرش را گرچند به تندی، نوشته است. خادم حسین اما یک نقل قول از علی امیری نیاورده است، و به یک مورد مشخص اشاره نکرده است. فقط به صورت کلی ادعا کرده است، و بر ادعاهای خودش تاخته است. یک خواننده از کجا بداند که آیا سخنان و موضع گیری های علی امیری در جایی به کام کریمی خوش نیامده است و یا واقعا کار علی امیری توجیه بوده است؟
------
شخصا، فکر می کنم اگر علی امیری زبان نرمتری به کار می برد بهتر بود، اما خواننده می تواند و باید از پوسته ی آن زبان عبور کند و سخن اصلی و حرف حساب امیری را دریابد و در موردش قضاوت کند. در ضمن از موارد دیگر که بگذریم، سپنتا، شاهد دو تقلب گسترده ی انتخاباتی بوده است. یک مورد آن را خودش شرح داده است، و مورد دیگر آن را هم خارجی ها (امریکایی ها) و هم داخلی ها(از جمله نبیل) پذیرفته اند. در هر دو مورد، ظاهرا داکتر عبدالله، برنده بوده است، اما آرای مردم به باد رفته است، و به ریش ملت خندیده شده است. سپنتا در هر دو مورد، به نمایندگی از آن ملت، در جایگاه قدرت قرار داشته است. با این همه، داکتر سپنتا، نه از کسی معذرت خواسته است و نه خیانت هایش را به صورت جدی، قبول کرده است. تازه، تلاش دارد مانند کرزی از خود، قهرمانی هم بتراشد.

کوچک تان را آن خیانت ها بیشتر از زبان تند علی امیری به فکر وا می دارد. زبان تند علی امیری، نه روزگار کسی را سیاه می کند، نه کشور را به سوی تباهی سوق می دهد، نه اعتماد مردم به نظام سیاسی افغانستان، انتخابات، دموکراسی و ... را برای سالیان سال از میان می برد، و نه فرصت بی نظیر افغانستان برای موفقیت و قد راست کردن را ضایع می کند. گاه شاید بهتر همان باشد که با چنگ زدن و پنجه انداختنی، نقاب سیاستمداران افغانی را بر انداخت و چهره های واقعی شان را برای مردم نمایاند. گفتم شاید !

عبدالله وطندار

>>>   Arianfar
احتمال حذف فیزیکی والی بلخ همچون بزرگترین مانع در برابر پیاده سازی پروژه داعش از سوی محافل بیرونی و درونی بسیار بالا رفته است. تا کنون همه اقدامات ارگ برای کنار زدن او ناکام مانده است.
در عین حال از سخنان اخیر پوتین چنین بر می آید که روسیه در برنامه ندارد در برابر پروژه غرب مبنی بر آوردن داعش در شمال کشور ما تماشاگر بماند، بل که تدبیرهای بایسته را در زمینه روی دست خواهد گرفت. ناگفته پیداست ایران نیز خاموش نخواهد نشست.
آری!
شمال هندوکش از کنر تا هرات به گستره کشاکش های بی پایان فرسایشی قدرت های بزرگ و منطقه یی مبدل می گردد. در همین راستا تا کنون بسیاری از رزم آرایان شمال یا به گونه فیزیکی حذف شده اند (مانند ربانی، مسعود، فهیم، داوودخان،و...) و یا هم به حاشیه رانده شده اند (مانند اسماعیل خان، دوستم و...) تا راه یورش داعش، حزب التحریر و سایر گروه های تندرو سوی به آسیای میانه هموار گردد تا دیده شود که سرنوشت آخرین وخشور در آخرین سنگر به کجا می کشد؟

>>>   جناب آریانفر - نور پس شد گپ کلان زدی بدان که تحلیلت ارزش یک پشیزی را نداشت بهتر است ازینکه چیزی را نمیفهمی گفته هایت را برای شاگردان بیسوادت نگاه کنی چون آنها البته یک تعداد کمی حرف های پوچت را قبول کنند -باید بدانی که سخن گفتن معرف شخصیت است

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است