بر همه واضح و معلوم است که حكومت وحدت ملی بر اساس توافق دو تيم رقیب مشروعيت پيدا كرد و ريیس حكومت دارای صلاحيت های قانون اساسی به مثابه‌ ی يک ريیس جمهور قانونی كه از بطن انتخابات شفاف و عادلانه بيرون شده باشد نبوده تا امر و نهی نمايد اگر چه ايشان با شعارهای ميان تهی مبارزه با فساد و حكومتداری خوب توانستند همه ی پايه های نظام را از تيم و يا هم فكران خود بسازد از بخش های تجاری، عدلی و قضایی گرفته تا استخباراتی، امنیتی و همچنان با مهندسی كميسیون انتخابات می خواهد در انتخابات شورای ملی نهاد قانونگذار را هم از آن خود كند و هر آنچه كه ميل اش شود به خواست خود قانون بسازد و كارهای نامشروع خود را مشروعيت بخشد.

حتی به اين هم بسنده نشد و ضعف پايگاه مردمی خود را با آوردن حكمتيار به عنوان تكيه گاه قومی پر نمود تا اين جای كار همه خاموش ماندند و حرفی هم بر لب نياوردند و چوكی های تشريفاتی خود را در سطوح مختلف حفظ كردند و يک روز هم ابرو خم نكردند كه ريیس جمهور را متوجه افزون خواهی های خود بسازند و حرف حالا به جايی كشيده شد كه مستقيم در صدد حذف پايه های تشكيل دهنده حكومت وحدت ملی هستند و اين را از ياد می برند تضعيف و يا هم حذف چهره های شاخص تيم مقابل نه تنها راه حل نيست بلكه ايجاد يک بحران بس عظيم خواهد بود كه ضرر اش به همه‌ ی مردم افغانستان خواهد رسيد.

اينها با شعارهای عوام فريبانه می خواهند جاده را به‌ روی خود هموار بسازند و هر كاری كه ميل شان شود بالای مردم انجام دهند گرچه تغيیر و تبديل در يک نظام شايد يک اصل باشد اما آنچه كه در رابطه با والی بلخ از جانب ارگ تصميم گرفته می شود نه بر اساس معيارهای تبديلی و تغیير بلكه با عقده‌ مندی و سليقه های سياسی و قومی بوده و يک توطیه ی فراگيری است كه از استاندار بلخ شروع می شود و در همين جا ختم نخواهد شد بلكه كسانيكه تماشاگر و يا هم به نوعی اين حركت را عادی می پندارند دير يا زود دامنگير شان خواهد شد كه آن زمان پشيمانی سود نخواهد داشت.

و در عين زمان قابل يادآوری می دانم كه سرنشينان ارگ و مشاورين داخلی و خارجی شان بايد درک كرده باشند كه حذف عطامحمدنور با ديگر مامورين نظام متفاوت خواهد بود اميدوارم كه توجه نموده اين وطن را بيشتر غرق در بحران ها نسازند مشاوران و حواريون تان غلط محاسبه می كنند و راهی را كه با اين اقدام به روی تان می گشايند بی ترديد منتهی به شكست و بحران غيرقابل محار خواهد بود.

سعادت

>>>   نجیب بارور
اگر سران جمعیت اسلامی ذره‌یی عقل، منطق و شعور سیاسی داشته باشند؛ بحث مقاطعه‌ی سیاسی را مطرح نمی‌کنند. من نمی‌دانم از چه زمانی روی گشتاندن از فضای سیاسی وارد تعاملات سیاسی شده است؟ مقاطعه چه دردی را دوا می‌کند؟ این‌ها چرا از کارکردهای شان پند نمی‌گیرند؟ مقاطعه‌ی سیاسی رئیس اجرایی جمعیت یعنی عطامحمد نور با عبدالله‌عبدالله چه دردی را برای شان مداوا کرد که امروز بحث مقاطعه با اشرف‌غنی را مطرح می‌کنند؟ از نظر من جمعیت -این حزب بزرگ و پُر قدرت- پس از استاد ربانی به دست چارتا کودک افتاده است که هرچه خواهند همان می‌کنند.
برادر! تو بخشی از مردم افغانستان هستی، با حضور تو در انتخابات معادله‌ی قدرت تعیین شد. کاندید حزب تو در انتخابات گذشته اکثریت رای مردم افغانستان را به دست آورده بود و اگر سیاه‌باوران می‌گذاشتند مطابق به قانون اساسی و حق شهروندی و میثاق‌های بین‌المللی امروز حق حاکمیت بر مردم افغانستان را داشتی. ترا چه بلای بد زده است که میدان سیاسی را به اشرف‌غنی احمدزی و تیم فاشیستش رها می‌کنی و خیره‌سرانه بحث مقاطعه‌ی سیاسی را پیش می‌کنی. چرا شما مثل مهمان برخورد سیاسی می‌کنید با کسانی که نه هویت شان معلوم است و نه باور شان. سرنوشت این کشور پس از بُن با دستان کارگزاران و اعضای حزب شما رقم خورده است، چه شده است که در برابر یک فاشیست متقلب این‌گونه روی‌گردان شده‌اید و میدان را رها می‌کنید؟ مقاطعه‌ی سیاسی چیست؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است