نیپوتیزم حزبی
 
تاریخ انتشار:   ۱۴:۲۸    ۱۳۹۶/۹/۳۰ کد خبر: 143503 منبع: پرینت

واژه نیپوتیزم (Nepotism) استفاده از منابع قدرت و فراهم‌ سازی آن برای نزدیکان، خویشاوندان و دوستان معنا می‌ دهد. احزاب سیاسی افغانستان به شدت دچار این مرض شده‌ اند. احزاب سیاسی افغانستان رسیدن به قدرت را هدف اصلی خود قرار داده‌ اند که ویژگی همه ی احزاب سیاسی است اما احزاب سیاسی افغانستان نمی‌ دانند که قدرت را بر بنیاد کدام جهان‌ بینی (ایدیالوژی) و داکترین (فکر انسجام‌ یافته) مدیریت کنند از این‌ رو من این مرض را «نیپوتیزم حزبی» یا خویش‌خوری حزبی می‌ نامم.

واقعیت این‌ است که رسیدن به قدرت سیاسی توسط احزاب به معنای سمت‌ و سو دادن جامعه است یا احزاب سیاسی با داکترین سیاسی خود بر قدرت سیاسی اثرگذار می‌ شوند. لحظه‌ ای به احزاب کلان سیاسی مانند حزب اسلامی، جمعیت اسلامی، وحدت اسلامی، جنبش اسلامی، اتحاد اسلامی و یا گروه‌ های چپ‌ گرا توجه نمایید. آیا شما ایدیالوژی این احزاب را پس از جنگ سرد شناسایی کرده اید؟ اینها چه می‌ خواهند؟ ایدیالوژی یعنی شما چه می‌ خواهید و داکترین یعنی شما چگونه می‌ خواهید تغییر بیاورید. آیا شما داکترینی از این احزاب سراغ دارید؟ آیا این احزاب قدرت را برای خود تعریف کرده‌ اند؟

این احزاب در قدرت، حواشی قدرت و گرایش به قدرت حضور دارند اما از قدرت هیچ تعریفی ارایه نکرده اند برای اینها قدرت معنای استفاده از منابع باد‌آورده غرب برای خود، خانواده‌ ها و خویشاوندان حزبی را می‌ رساند و هیچ فرقی با گروه‌ های مافیایی ندارند از همین‌ رو است که این احزاب قدرت را به خویشاوندان حزبی خود سزاوار می‌ دانند.

نقدی دیگر که بر این احزاب موجه است کهنه‌گرایی فکری آنها می‌ باشد. این احزاب به نام‌ ها و شمایل رهبران خود چسپیده اند که همه شالوده‌ ای از داکترین برژنسکی و سوسلوف هستند. ادبیات سیاسی این احزاب نیز چنین است. رهبرانِ رفته فرزندان شان‌ را بر احزاب تحمیل کرده‌ اند که خیلی نامتعارف و غیر اصولی است. چگونه یک حزب نظاممند می‌ تواند ساختارهای خانوادگی را به ساختارهای سیاسی خود تبدیل کند. پسران که از نبود همان دو مولفه بالایی رنج می‌ برند چپن‌ ها، کلاه‌ ها و پاپوش‌ های پدران را بر تن می‌ کنند و ژست‌ های رهبرانه ادا می‌ کنند که توده‌ ای از طرفداران بی‌ خبر و دگم را به دنبال خود می‌ کشانند.

اگر دیروز «نعره ی تکبیر» و «هورا» نداهای دو ایدیالوژی حاکم و پیروان دگم‌ اندیش آنها در دوران جنگ سرد بود امروز هر دو جذابیت خود را از دست داده‌ اند. نقدی را که پیرامون «رهبرگرایی» از سوی امرالله صالح ارایه شد خیلی بجا است. سیاست احزاب سیاسی باید با منطق و خواست زمان گره بخورند. هر حزبی که نتواند خود را به منطق زمان هماهنگ سازد به مشکل مشروعیت دچار می‌ شود و تا سطح نیپوتیزم حزبی نزول می‌ کند.

جامعه آگاه به احزاب سیاسی فعال و متشکل نیاز دارند که فکر روز را تولید کنند از این رو احزاب با اعتبار جهان خود را همیشه توسط سمپوزیم‌ های تحلیلی، آکادمیک و پژوهشی مورد نقد و ارزیابی قرار می‌ دهند. احزاب مترقی امروزی اطاق‌‌ های فکر و مراکز مطالعات و کتابخانه‌ می‌ سازند و از این طریق به جلب و جذب جوانان و شخصیت‌ های شامخ می‌ پردازند. هر چند احزاب سیاسی افغانستان خیلی پولدار هستند اما به من نشان دهید کدام حزب سیاسی افغانستان اطاق فکر، روزنامه، مرکز مطالعات و کتا‌بخانه معیاری به بار آورده است. من اگر این مسایل را نقد کردم مرا به آرمان‌ گرایی، لیبرالیزم و … متهم کردند.

شما اگر فکر جایگزین خلق نکنید و شیوه‌ های رسیدن با آن را بگونه ی حرفه‌ ای بر بنیاد هنجارهای قبول‌ شده علوم سیاسی مطرح نکنید بودن شما در قدرت برابر به دانه ی نخود ارزش ندارد. بلی یگانه کاری که در قدرت می‌ توانید انجام دهید این است که نیپوتیزم حزبی و خانوادگی را گسترش دهید، از قدرت پول بستانید و در نهایت نفرت گسترده مردم را جذب کنید. خانه‌ های مجلل و آراسته، پول فراوان، موترهای مدل سال را در کشور فقیر در انظار مردم درد دیده و دولت شکننده استفاده کنید. من مطمین هستم که در این صورت وجدا‌ن‌های راحتی نخواهید داشت ولی یک چیز روشن است که در میان مردم نقش گذرایی خواهید داشت و همین!

ستیز


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
احزاب سیاسی
نظرات بینندگان:

>>>   برادر گل اينها اين دوره را پاس كرده اند فعلا اينها دوره نيگوتيزم را طي ميكنند

>>>   جناب ستیز صاحب درست فرمودند.
مگر مشکل اصلی در این است که چبز فهمان سیاسی ما یا دچار روزمرگی هستند یا از درد سر این کلاه میهراسند.
در متن احزاب سیاسی در مجموع کسانی جا گرفته اند که به حزب سیاسی به مثابه دکان نگاه میکنند و همه تلاش شان در جهت نفع مادی است.
در این هرج و مرج موجود باید قشر سیاسبونی پرورش شود که دیدش نه دید تجارت سیاسی بلکه مدیریت کلان مملکتی بر اساس برنامه ها و راهبرد های حزبی باسد.

>>>   رهبران دولت افغانستان همه هپنوتیزم شده اند ، یعنی خواب مصنوعی ، که همه در حالت بین خواب و بیداری دست و پا می زد ، ۱۶ ساله به همین حالت هستند ، اگه بیدار نشن چی ؟ اگه خواب بمانند چی ؟ بزار خواب بمانند ، قال قضیه رو کند .


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است