نشست سه جانبه با حضور وزاری خارجه افغانستان، پاکستان و چین در مرکز چین برگزار شد. بحث های تقویت اعتماد سیاسی، همکاری در زمینه امنیت، مباررزه با تروریزم و مسایل مربوط به همکاری های منطقه ای و اتصال منطقه ای مورد بحث و تبادل نظر صورت خواهد گرفت. همچنان در این نشست درباره تلاش های صلح افغانستان و همچنان گفتگوهای صلح در رهبری و مالکیت افغانستان بحث صورت می گیرد. اینکه پاکستان می تواند برای کشانیدن گروه طالبان به میز گفتگوهای صلح نقش ایفا کند و حمایت چین از تلاش های صلح موارد دیگر مورد بحث در این نشست خواهد بود.

به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان(afghanpaper)، احمدشکیب منتظری استاد دانشگاه در برنامه «نگرش» گفت: دیدگاه من به این قضیه بسیار منفی است. این نشست یا نشست هایی شبیه این نشست نه تنها برای صلح افغانستان مفید نیستند بلکه فوق العاده مضر هم هستند. پروسه صلح افغانستان را سبوتاژ می کند. علت این سخنی که ابراز کردم این است که اصل هدف از برگزاری این نشست پیدا کردن راهکاری برای قضیه صلح افغانستان نیست. آوردن فشار بالای پاکستان به عنوان عامل اصلی جنگ و خشونت در افغانستان نیست. هدف از برگزاری نشست فردا تبارز حمایت از پاکستان علیه آمریکا است. تبارز حمایت از پاکستان علیه ناتو است. ابراز حمایت از پاکستان علیه دولت افغانستان است. از آنجایی هم که آمریکا به چین چنین اجازه ای نمی دهد تنش و درگیری این رویکرد بازهم در افغانستان است که انجام می شود.

وی معتقد است، نشست چین فقط رویکرد اقتصادی ندارد و بیان داشت: بدون شک که امروز اقتصاد در محوریت تمامی موضوعات جامعه انسانی و جهانی قرار دارد. سیاست، امنیت، علم، اطلاعات، همه چیز در حول محور اقتصاد می چرخد. اما قضیه ما بسیار فرق می کند. در قضیه ما همه چیز متفاوت است. اگر ما دچار یک اغتشاش، بی نظمی و بغاوت داخلی می بودیم درست، اگر ما اصطکاک منافع با یک کشور، دو کشور منطقه می داشتیم بازهم درست بود که تعریف نقطه عطف مشترک اقتصادی می توانست اعتماد سازی کند و می توانست ما را به یک نقطه برساند.

منتظری، معتقد است تضاد منافع قدرت ها در افغانستان باعث می شود که در افغانستان صلح نیاید و افزود: من تا چند ماه پیش اعتقادم بر این بود که در راستای صلح باید بسیار کوشش کنیم و تمام چیزی که پاکستان از ما می خواهد را بفهمیم و از چوکات احساسات خارج شویم و عقلانی تجزیه و تحلیل کنیم. ولی از ماه هایی به این طرف وقتی ما رفتیم برخی فرضیه های دیگر و گزینه های دیگر را مطالعه کردیم دیدیم که در نظم کنونی جهان خاورمیانه و منطقه ما که ما هم در قسمتی از این بازیها گیر ماندیم، قضیه اینگونه فرق می کند .یعنی نمی توانیم برای صلح افغانستان برای یک لحظه هم فکر کنیم مگر اینکه آمریکا برای کشورها و قدرت های منطقه ما اعتماد سازی کند.اینها را از اینکه در منطقه به دنبال بربادی نیستند مطمین سازد. مادامی که روس ها در محوریت آسیای میانه از حضور آمریکا در اینجا تشویش داشته باشد شما به صلح نمی رسید تا زمانی که برداشت روسها و آسیای میانه این باشد که خاک افغانستان از جانب آمریکا علیه ما به عنوان یک بستر امن علیه ما استفاده می شود شما به صلح و ثبات نمی رسید. تا زمانیکه چینایی ها باورشان بر این باشد که نیروی بشری افغانستان در خدمت آمریکا و ناتو، علیه منافع اقتصادی ما قرار دارد، خاک افغانستان به عنوان یک بستر و قرارگاه علیه ما استفاده می شود ما به صلح نمی رسیم. حتی خود چینی ها نمی گذارند که ما به صلح برسیم.

این استاد دانشگاه، در مورد اینکه آیا حکومت افغانستان خود نقشی در صلح دارد یا خیر بیان داشت:باید گفت حکومت اصلا نقشی در صلح کشور خودش ندارد. چگونه دولت ما قادر خواهد بود که بیاید به منطقه ما اطمینان دهد که ما اجازه نمی دهیم آمریکایی ها از خاک ما بیایند علیه منافع آنها استفاده کنند. کشوری که از گلوله اردوی ملی اش تا شیر کودکش از آمریکا می آید چگونه می تواند از استقلال فکری و اقتصادی صحبت کند و برای دوستان خود، برای منطقه و برای کشورها، برای آسیا و قدرت های منطقه اطمینان دهد که من دست آمریکایی ها را می گیرم و دست رد به سینه آنها می زنم اجازه نمی دهم که آمریکا بر آنها حمله کند. درحالیکه قرارگاه نظامی به آمریکایی ها داده اند. تمام سیستم دولتی اش لیبرال به رهبری آمریکا است. تمام ساختار نظامی رویکرد آمریکایی دارد. حتی ساختمان وزارت دفاع هم ساخته دست آمریکایی ها است. پس دیگر حرفی باقی نمی ماند.

کد (30)

>>>   هدف از نشست چین بازی دادن افغانستان تز طرف پاکستان توسط چین و خاک انداختن در چشم امریکا است!!!!!!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است