خواست آنها واضح و روشن است. تسلیمی مطلق به صاحبان اندیشه های طالبانی که مزدوران بی چون چرای آنها هستند. دیروز می خواستند به طالبان لنگوته دار تسلیم شویم و امروز به طالبان نکتایی دار. در آستانه تخلیه کابل و عقب نشینی به شمال معاون وزیر خارجه آمریکا خانم رابن رافایل با قهرمان ملی کشور در ساحه استالف ملاقات نمود طی این ملاقات او خواهان تسلیمی بی چون چرای حکومت اسلامی به طالبان شد اما امر صاحب مقاومت را به تسلیمی، زحمت و سختی جنگ و سنگر را به راحتی و دست نگری ترجیح داد. در این ملاقات تاریخی امر صاحب به رافایل گفت اگر برابر کلاه ام جا بماند از مقاومت و طغیان دست نخواهم کشید.

چنانچه دیروز خط امر صاحب روشن بود امروز همچنان نسل دوم‌ مقاومت بعنوان پیروان آن مرد عیار حرف شان همین است که سر تسلیم در برابر هیچ زور گویی فرود نخواهند آورد. آنهایی که از جمع ما پس از کشته شدن آمر صاحب در جلسه بن خسته از جنگ و ناامید از نبود احمدشاه مسعود به خواست های غربی ها تن دادند با ذلیل ساختن خود و ما پاداش آن میوه ی تلخ تسلیمی را چشیده اند. امید است دیگر فریب باغ های سرخ و زرد را نخورند. اینکه انتخاب مان چه باید باشد مانند آفتاب روشن است.

1. دیروز مقاومت کردیم و در برابر زورگو سر تسلیم فرود نیاوردیم در فرجام با حفظ شرف و عزت خویش به اقتدار سیاسی رسیدیم.

2. در جلسه بن توافق به تسلیمی نمودیم خوار و ذلیل شدیم.

هر آدم عاقلی می تواند تشخیص بدهد که سختی مقاومت را انتخاب کند بهتر است یا ذلت تسلیمی را.

عمر احمد پروانی

>>>   "در جلسه بن توافق به تسلیمی نمودیم" مردم عادی ما خوار و ذلیل شدیم، اما رهبران ما چاقتر و ملیونر و ملیاردر شدند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است