نگذارید شما را با فاجعه و کشتن عادت بدهند وقتی خشونت و کشتار های بیرحمانه آنقدر زیاد می شود که یک جامعه حتی حس دلسوزی و غم شریکی اش را از دست می دهد این عمق فاجعه برای یک جامعه است. وقتی ما از کنار خشونت بی تفاوت رد می شویم، وقتی خشونت و کشتن را به نام های مختلف توجیه می کنیم، وقتی فکر می کنیم که غم شریکی و تقبیح کردن دردی را دوا نمی کند، وقتی به فکر پیدا کردن دلیل برای کشتن و خشونت در برابر انسانها می شویم پس بدانیم که از انسانیت دور شده ایم و دشمن به هدف اش رسیده است.

دشمن انسانیت آنچه می خواهد این است که یک جامعه در برابر کشتار و خشونت های گسترده بی تفاوت گردد و دیگر هر کشتار و حمله ای به روند روزمرگی تبدیل شود و آهسته آهسته دامنه اعتراضات، بلند کردن صدا و عدالت خواهی از بین برود. قتل هر انسان، خشونت در برابر هر انسان به هر نامی که صورت می گیرد مردود است و قابل توجیه نیست. اگر کار دیگری نمی توانید حداقل اعتراض و تقبیح کنید تا دشمن بداند که انسانیت هنوز زنده است و هنوز هم زندگی بها دارد و هنوز هم این جامعه بخاطر درد دیگران درد می کشد و هنوز هم خشونت و کشتار اعمال غیرقابل قبول و ضد انسانی هستند. با هر الفاظ و کلمه ای که می توانید به کشتار انسان های بی گناه نه بگویید و با هر عمل و حرکتی که می توانید جلو درندگی و وحشت را بگیرید حتی با الفاظ تان. نگذارید چشمان و روان تان به خشونت و کشتار عادت کند.

حوریه مصدق

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است