اشرف غنی خطاب به بزرگان قوم زازی گفت: "به مردم بگویید که رییس جمهور شما دل شیر دارد و صبر ما بخاطر وداع با تفنگ است زیرا ما نه تنها به نسل جدید بلکه به پنج نسل آینده مسوولیت داریم" واقعیت این است که این کنایه "صبر کاذب" اخطار به والی بلخ عطا محمد نور، جنرال دوستم، محمد محقق، جنرال عبدالرازق فرمانده پلیس قندهار و ظاهر قدیر و متحدان آنها است که در حال حاضر در برابر خودکامگی و توطیه های ارگ ایستادگی می کنند. این کنایه همچنان برای تحریک اقوام پکتیا علیه قندهار، ننگرهار و شمال نیز است.

آیا تاریخ سقوط حکومت غنی نزدیک است؟
واقعیت این است که این سخنان اشرف غنی دقیقا روبرداری از کلمات داکتر نجیب الله است که در برابر قیام جنرالان شمال بر رهبری جنرال مومن اندرابی در آخرین روزهای حکومت او بیان کرده بود. در آنوقت نجیب از یک طرف آمادگی برای فرار می گرفت و از طرف دیگر مصروف توطیه داخل حزبی، تغییر و تبدیل جنرالان ارتش و آمادگی مخفی انتقال قدرت به حکمتیار و آی اس آی بود.

در محفلی که با بزرگان قوم پکتیا در آستانه فرار از قدرت که اکثریت اطرافیان و اعضای خاد وقت با لباس و لنگی مردم پکتیا در قصر سلام خانه دعوت شده بودند عین سخنان امروزی اشرف غنی را با ادبیات بهتر و قدرت نطق بهتر گفته بود. چنانچه یکی از طرفداران او در محفل مردم پکتیا به نجیب برای سرکوب جنرالان شمال در حضور رسانه های دولتی وقت چنین گفت: "وهه!"

نجیب رو به طرف حضار کرد و گفت "سیاست ما آشتی ملی است ولی شما از من "وهه" می خواهید." این در حالی بود که نجیب در ظاهر حرف از صبر استراتژیک می زد و مثل اشرف غنی شیر نمایی می کرد ولی در عمل تمام تلاش های جنگ طلبانه و توطیه های وی در شمال توسط منو کی منگل، جمعه اسک و رسول معروف به "بی خدا" همچنان مسلح ساختن و جابجا کردن حزب اسلامی در شمال، شمالی و شمال کابل شکست خورده بود و شمال از کنترل اش عملا خارج شده بود.

نجیب بارها مردم پکتیا را در کاخ سلام خانه دعوت نمود و علیه مردم شمال تحریک نمود و با صراحت حرف از ظهور سقوی های جهادی از شمالی زد. عین صحبت را اشرف غنی با مردم پکتیا کرد و حکمتیار دو هفته قبل غلجایی های خوست، پکتیا و پکتیکا را که توسط ارگ ترتیب داده شده بود علیه مردم پنجشیر، بامیان و شمال تحریک کرد. واقعیت این است که تفاوت روزگار اشرف غنی و نجیب این است که اشرف غنی در آیینه قدرت های خارجی عکس خود را مثل شیر می بیند ولی نجیب حمایت شوروی را از دست داده بود، جنرال حمید گل رییس وقت آی اس آی همراه با حکمتیار نتوانستند به موقع به حمایت او برسند. پرسشی اساسی این است که حکمتیار، گرگ تیز دندان سال های 80 نتوانست به موقع به داد نجیب برسد. آیا حالا این گرگ پیر بی دندان خواهد توانست به داد اشرف غنی برسد؟

واقعیت این است که حتی همین قدرت های خارجی حاضر نیستند برای تحکیم قدرت خودکامه اشرف غنی جنبش های مردمی ضد دیکتاتوری و خودکامگی را در شمال کشور سرکوب کنند. آیا خردمندانه نیست که بجای تحریکات جنگ قومی "صبر کاذب" و شیر نمایی کاذب دست از سیاست حذف، توطیه و خودکامگی کشید و برای پنج نسل آینده خونریزی و بربادی را به میراث نگذاشت؟

هارون امیرزاده

>>>   هارون جان قندول ۲۰ سال پیش و فعلا بسیار فرق می کند. او زمان را کوخورد.با خبر که کاکایت در کابل چندین مرکزدارد.وخدا کند که فهمیده باشی.

>>>   این بار غنی انتقام نجیب را حتماٌ از مومن خیلی ها میګیرد

>>>   در انزمان داکترصاحب نجیب الله از جانب رفقای ناخلف خود بخصوص گروپ کارمل صدمه دید در غیر آن دزدان نمی توانستند قدرت را تصاحب کنند ومملکت را به خاک وخون بکشند
مومن

>>>   نجیب نه فرار میکرد و نه وطن میفروخت مانند جنرالان سمت شمال باید کسانیکه با وی عهد شکنی کردند بدنبال موتر بسته و به جزای اعمالشان برسند .

>>>   بیچاره لجیب را زوسها تنها گداشتند اما ارباب های غتی هتوز در ماتم سرای ما دلکرمی وعلاضه ودلکرمی فراوان ذارند روسهانمیدانستنذ گه ذرین ذیارتریلیوتها
ذالزموجوذ است ازینزو غنی متگای قویدارد وپروای کسی را نذارذ
عیر مخمد کار کراز ترکیه

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است