1. مبارزه با تبعیض و بی‌ عدالتی سیستماتیک که نه تنها در ساختارهای اجتماعی بلکه در ساختارهای ذهنی قبیله‌ گراها و تبعیض‌ گراها نهادینه شده است کار آسانی نیست.

2. تبعیض و بی‌ عدالتی سیستماتیک که قرن‌ ها در کشور ما وجود داشته و به یک امر انعطاف‌ ناپذیر و متصلب تبدیل شده است در یک مدت کوتاه از بین نخواهد رفت بلکه برای از بین بردن آن ده‌ ها سال تلاش و مبارزه پیگیر و با دوام نیاز است.

3. ما انتظار داریم همینکه اول صبح کمربندهای خود را بسته و علیه تبعیض و بی‌عدالتی، تظاهرات و اعتراض کردیم باید شب با دست پر به خانه برگردیم به گونه‌ ای که تبعیض و بی‌ عدالتی را ریشه‌ کن کرده باشیم چنین انتظاری دور از واقعیت است، ماندلا برای مبارزه با تبعیض و بی‌ عدالتی 30 سال از عمر خود را فقط در زندان سپری کرد.

4. هیچگاه مبارزه مدنی و تظاهرات آرام و خشونت‌ پرهیز حتی در آشفته بازاری همچون افغانستان بی‌ تاثیر نبوده و نیست بنابراین حکومت در تبانی با تروریست‌ ها و ایجاد جو وحشت و ترور جلوی هرگونه تظاهرات مدنی را گرفتند و این خود دلیل بر تاثیرگذاری اعتراضات مدنی است.

5. ما نباید زود داغ و زود هم سرد و خاموش شویم مبارزه ممکن است در کوتاه‌ مدت نتیجه ندهد امام تداوم مبارزه یقینا تاثیرگذار بوده و به ثمر خواهد نشست.

6. تظاهرات عدالت‌ خواهانه و ضد تبعیض در مونیخ ولو تعداد شرکت‌کنندگان زیاد هم نباشد بسیار موثر خواهد بود و دنیا را متوجه افغانستان و وجود تبعیض‌ های ناروا در این کشور خواهد کرد که در درازمدت به نتیجه خواهد شد.

7. اینکه برخی‌ ها مدام منفی‌ بافی می‌ کنند که تظاهرات در خارج کشور موثر نخواهد بود کاملاً در اشتباه هستند زیرا هیچ حرکت مدنی و اعتراضی یک شبه به ثمر نمی‌ رسد بلکه نیاز به تکرار و دوام دارد.

8. انتظار می‌ رود که مهاجرین مقیم اروپا در صورت امکان در تظاهرات مونیخ آلمان شرکت و در قبال مردم مظلوم و تحت ستم افغانستان وظیفه شان را انجام دهند.

هر چند مبارزات مدنی جنبش روشنایی هنوز نتوانسته است یکی از مطالبات اصلی این جنبش را که همانا بازگرداندن لین برق 500 کیلوولت ترکمنستان به بامیان است برآورده سازد اما نتایج ملموس دیگری داشته است و حکومت وادار شده است پروژه‌ های خرد و ریز را در مناطق مرکزی سروی و یا اجرا نماید.

محمدنسیم جعفری

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است