در بازی ارگ و عطا محمد نور واقعیت های روی زمین همه اش نشان می دهند که نتیجه ی بازی به نفع جمعیت و استاد عطا بوده و دوام وضعیت اعتبار نیم بند ارگ را از بالا پایبن می کشد. ارگ کارت های دست داشته اش را طی روزهای گذشته بی نتیجه بازی کرد. از نشان دادن حمایت خارجی تا ترسانیدن از اقدام نظامی و در این اواخر غیر رسمی اعلام کردن امضای عطا محمد نور والی بلخ بواسطه ی اداره ی ارگان های محل. ارگ برای هریک از گزینه هایش پاسخ های منطقی و کوبنده دریافت کرد و سرجایش نشست.

اما نور از ده ها کارت دست داشته اش یکی را هم بازی نکرده است و حتی نیاز به بازی کردن برایش پیدا ننموده است. واقعیت های روی زمین می گویند که مضاف بر مشروعیت و مقبولیت موقف نور جغرافیا، نفوس، منابع اقتصادی، توان نظامی، فضای حاکم فرهنگی و اجتماعی و حمایت شخصیت ها و جریان های سیاسی در کل کشور و به خصوص در شمال در خدمت او است. نظریه ی واقع گرایی در روابط بین الملل می گوید که در معادلات قدرت، بیلانس را زور تعیین می کند نه دیپلوماسی. دیپلوماسی وقتی به موفقیت می رسد که عقبه ی حمایوی اش زور باشد در غیر آن توصیه ی میان خالی بیش نیست.

مولفه هایی را که در بالا منحیث واقعیت های روی زمین برشمردم زور مشروع و متعارف را می سازند که همه اش در دسترس طرف مقابل ارگ قرار دارد. زور ارگ توطیه زیر نام قانون و ترسانیدن از دموکراسی حکومتی است که البته در برابر آن مولفه های واقعی زمین گیر می شوند. نتیجتا ارگ هرچه با شیوه ی موجودش به پیش برود ضرر می کند زیرا هیچ کس نمی پذیرد که شما برای کسی که شانزده سال همرایتان جنگیده زیر نام صلح امتیاز بدهید و کسی که در همین مدت مصروف خدمت به مردم و دفاع از نظام بوده از پشت به خنجر بزنید.

برنا صالحی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است