ما از تجزیه می ترسیم و تجزیه طلبی را ننگین می دانیم اما اگر ژرف ببینیم جامعه ی ما جامعه ی تجزیه شده است.

در هیچ موردی اجماع نداریم، تفاوت را نمی پذیریم، از تغییر و دگرگونی خوش مان نمی آید، با هم نمی توانیم گپ بزنیم و به نقد همدیگر و گذشته و حال بپردازیم، از تاریخ خویش تعریف های متضاد و کاملا ناهمگون داریم، تاریخ و باورهای سیاسی ما را بیشتر دروغ و ننگ و غیرت رقم می زنند تا زندگی و امروز ما.

افغانستان چهل سال و اندی است که در بی امنیتی و جنگ به سر می برد. آنجا ما با هم می جنگیم، کشورهای منطقه می جنگند و زورمندان جهانی می جنگند. وطن ما بالاترین رکورددار جنگ های نیابتی و جنگ ها برای دیگران است. دیگران منافع دارند، برنامه دارند و سود و زیان خویش را می شناسند اما ما از منافع خویش تعریف یگانه یا ملی نداریم، ما تقسیم شده ایم در خط های منافع دیگران و برنامه ی یگانه و همه پذیر برای جغرافیای خویش نداریم.

احزاب و نیروهای سیاسی یا افزار دیگران اند یا مصروف درگیری های خودی و تصفیه حساب های گذشته ی خونبار و پر درد. ما مستقل بودن را تجربه نکرده ایم و از آزادی می ترسیم. ما همیشه به حامی اندیشیده ایم تا به خود و توانایی خود.

فريد مزدک

>>>   مشکل دیگر افراد پله بین ابن الوقت ونا استوار است که زمانی ریش خودرا مانند لنین میسازند وتخلص خودرار یک شخصیت بزرگ تاریخی تقلید میکنند اما وقتی دیدند زمانه عوض شده میگویند ما خطا کردیم ما اشتباه کردیم شرایط عینی وذهنی آماده نبود !!!!
ر

>>>   Salam
شتر مى داند كه تنها يك جايش كج نيست !

كدام سياست مدار تاجيك جز پدرام سرگردان نيست ! گاهى در اين آغوش و گهى در آن آغوش . آقاى ولى مسعود و صالح عاشق وحدت ملى و آجنداى ملى اند ، اما معشوق دلش جاى ديگر ، عشق اين دو پنجاه فيصد پيش رفته ، پنجاه فيصد سهم معشوق كه هنوز از مجنون خبر ندارد .

>>>   وقتی اسماعیل خان والی ما بود در دو سال اول حکومتش تمام هرات برق ۲۴ ساعته داشت، از امینت چیزی نمیگم‌ چون خودش شبانه گزمه می‌کرد، هرات داری بزرگ‌ترین شهرک صنعتی آسیای میانه شد و اکثریت مردم هرات بخاطر دید وسیعی که اسماعیل خان نسبت به تجارت با همسایگان داشت صاحب میلیون ها دالر شدن و همه شهروندان هراتی خوش و خندان، ولی روزی رسید که نظام فاشیست چشم دیدن پیشرفت عجیب هرات را نداشت بنا امیر قلوب را با توطئه از هرات خارج و یک وزارت را برایش در نظر گرفت. باور بخدا بکنید از روزی که اسماعیل خان از هرات رفت، سر ناموس ما تجاوز شد، اولاد مان توسط سرمزی ها و هلمندی ها اختطاف شدن، تمام کورسی های بزرگ دولتی به اقوام قبیله داده شد، پول مردم هرات به بهانه مالیه و برشنا چور شد، همین اکنون هرات منزویترین شهر افغانستان نسبت به سهم سیاسی در دولت است که فقط یک عامل دارد: فاشیزم !
انتخاب باشماست مردم فرهیخته که از دولت حمایت میکنید یا از امپراطورشمال استاد عطا ؟

هرات ما خو بعد از اسماعیل خان زنده گائیده شد، حالا هم رئیس معارف را از جلال آباد میاورند تا سر مادر و خواهر ما هراتیان که در مکتب درس میخوانند تجاوز کنه .

عاقل باشید

>>>   افرین! اینطور بنویسید که دل کمی روشن شود
وطن کابل جان

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است