افغانستان شديدا به جای قومی کردن و مذهبی کردن سياست به انسانی کردن سياست ضرورت دارد و تنها با سياست انسانی می توان که تفاوت های موجود را در يک واحد سياسی پيوند داد.

ديروز اين کار با توسل به زور و جبر سياسی انجام داده مي شد و يا هم تفاوت ها را ناديده می گرفتند که نتيجه آن به جای همپيوندی اجتماعی تقسيم بندی عميق اجتماعی موجود می باشد. ما تفاوت های دینی، مذهبی، فرهنگی، نظرياتی و... موجود را نه ناديده گرفته می توانيم و نه اين تفاوت ها را می توانیم از بين بیریم اين يک واقعيت انکارناپذير جامعه است. همچنان زمان ايجاد جامعه یک فرهنگی، یک مذهبی، یک قومی و یک انديشه ای برای هميشه گذشته است.

تلاش برای از بين بردن اين تفاوت ها نه تنها يک تفکر بی بنياد، ناممکن و غيرعملی است بلکه بی نهايت خطرناک است و آنهايی که می خواهند جامعه ای یک فرهنگی، یک مذهبی و یک نژادی داشته باشند بزرگترين فجايع انسانی را به وجود می آورند. کاری که ما انجام داده می توانيم انسانی کردن سياست است.

سياست که از يک طرف يکسانی حقوقی برای تفاوت های موجود در جامعه تامين کند و از طرف ديگر حق و قدرت را از اسارت قوم، مذهب، فرهنگ و ... نجات می دهد تنها و تنها تامين حقوق يکسان می تواند که همپيوندی تفاوت های قومی، مذهبی و سياسی را در يک واحد سياسی تضمين و بر جنگ غلبه کند.

دستگیر روشنیالی

>>>   آغای روشنیالی
مطلب خیلی عالی نوشتید.

>>>   ولی ما نمیخواهیم فرهنگ تزاری(سرخمی به روس) را قبول نداریم و تنها یک فرهنگ افغانی را می پذیریم وبس!
دست مزدوران تاریخی تزار خلاص!!!!!!!!!!!!!!!!!1

>>>   Zahir Ariaie
روزى كه مردم به قدرت واقعى خود پى ببرند اخرين روز استبداد خواهد بود!

>>>   ﻫﻤﺼﺪا!
ﻟﻂﻔﺎ ﻟﻂﻔﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﺩﻩ ﻫﺎ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﻛﺴﻲ ﺩﺭ ﻛﺎﺑﻞ ﺯﻧﺪﻩ ﻧﻤﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
#ﺷﻬﻴﺮ

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است