مذاکره در حوزه سیاست مانوری‌ است برای تعیین سطح و کسب قدرت و می‌بایست از موضع قاطع و نیرومند وارد مذاکره شد.

هارولد نیکولسن نویسنده معروف انگلیسی در پیوند به صلح و مذاکره می‌نویسد. "در دنیا دو نوع مذاکره کننده وجود دارند، «مذاکره کننده مغازه دار و مذاکره کننده جنگ‌جو» هدف یک جنگجو از مذاکره دستیابی به وقت بیشتر و موضع نیرومندتر است درحالیکه مقصود مغازه دار از مذاکره جلب اعتماد طرف و جستجوی زمینه‌های مشترک برای رسیدن به رضایت دو جانب می‌باشد".

با این‌حال هم در حوزه سیاست و هم در دنیای تجارت مشکل زمانی رونما می‌شود که مغازه دار تصور کند با مغازه دار دگری مذاکره می‌کند اما پس از اندک گفتگو دریابد که با یک جنگجوی تمام عیار روبرو است. بنابرین لازم است پیش از انجام هر نوع مذاکره، ابتدا بررسی کنید که با چه نوع یک مذاکره کننده‌ای روبرو اید.

در مذاکراتی که طرف را دقیق نمی‌شناسید، لازم است برای حفظ منافع تان، نخست در موضع یک جنگجو ظاهر شوید و به‌ مجرد اینکه حس کردید از حدود منافع تان پا فراتر گذاشته اید و امتیازاتی را که تصور می‌کنید به طرف مقابل تعلق دارد به وی بازگردانید. همیشه فرصت برای بازگرداندن امتیازات وجود دارد اما اگر در حلقه نفوذ جنگجو قرار گیرید، دیگر نمی‌توانید از او چیزی پس بگیرید.

بنابرین در جهانی که هر روز به شمار جنگجویان اش افزوده می‌شود باید برای حفظ و بدست آوردن منافع تان شمشیر بر کف داشته باشید حتی اگر در باطن مذاکره کننده مغازه دار هم باشید. در فضای سیاسی مذاکره و دیپلماسی که پشت آن قدرت سخت افزار وجود نداشته باشد، شعار میان تهی ای بیش نیست.

فهیم فطرت

>>>   Habibi
همچون ا فغانهاییکه از طرف فاشیستان قبیله مامور شده اند تا در شبکه های اجتماعی بیایند و اوغانیت را بالای مردم بقبولانند، مانند جنرال طاقت ...، یون جاسوس پاکیتان، اتمر جاسوس و غیره فاشیستان بی فرهنگ، نا عادلانه است، در حالی که ایشان تاریخ بیش از سه صد ساله ندارند، هر شخص ‌که غیر پشتون است، بیاید مانند این پشاتین آز هویت و تبار خود مانند شیر دفاع نماید، در غیر آن چند یال بعد دیگر همین افاغنه تمام غیر پخت ن را از این خا‌ک بیرون میاندازد.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است