اعلان تاریخ انتخابات در افغانستان می تواند بحران فراگیر بی اعتمادی ملی را در مقابل حکومت و نهادهای انتخاباتی حداقل کاهش دهد.

انتخابات یک اصل قبول شده ی ملی و بین المللی است، بدون آرای مردم هیچ حکومتی نمی تواند ماموریت اش را آبرومندانه تا آخر خط ادامه دهد تقلبات گسترده و ساختن حکومت به نام وحدت ملی که در قانون اساسی افغانستان جایگاه و تفسیر حقوقی نداشت و تا هنوز ندارد مشکلات موجود را به بار آورده و تا زمانیکه حکومت از طریق انتخابات قانونمند نشود مهار کردن این همه بحران ها کار ساده و آسانی نیست.

طوریکه از وضعیت دیده می شود متاسفانه دولت نه برای انتخابات پارلمانی و نه برای انتخابات ریاست جمهوری هیچ عزم و اراده ی سیاسی ندارد یکی از تشکیل شورای حل و عقد سخن می گوید و دیگری از حکومت موقت و دیگری از زور آزمایی ها و چالش های غیر قابل پیش بینی. بدبختانه با درنظرداشت تصامیم غیرعقلانی با گذشت هر روز فرصت‌ها برای آماده‌ سازی شرایط انتخابات پارلمانی و ریاست‌ جمهوری از دست می‌ رود چون در راه تحقق این ماموریت ملی هیچ نوع تصمیم سیاسی صادقانه ای وجود ندارد و این امر نشان می‌ دهد که کشورهایی که به افغانستان کمک می‌ کنند نگران بلاتکلیف ماندن قوانین مربوط به انتخابات هستند و می دانند که حکومت خود در این راه تعلل می نماید.

احزاب، اپوزیسیون، جامعه مدنی، جامعه جهانی و برخی از سران حکومتی نیز برگزاری انتخابات را در زمان معین به دیده شک می نگرند نه تنها مردم افغانستان بلکه جامعه جهانی نیز معتقد به این امر است که رییس‌ جمهور بدون رفتن به پای صندوق های رای دیگر چاره ای ندارد. با گذشت هر روز دروازه های زور گویی و ماجراجویی یکی پی دیگری بسته می شوند از طرف دیگر با درنظرداشت تماس هایی که داشته ایم کشورهای خارجی بعد از این هر نوع کمک اقتصادی و سیاسی و نظامی خویش را مشروط و منود به این حقیقت می دانند که در راس دولت رییس باشد که برمبنای آرای مردم روی کار آمده باشد.

از طرف دیگر سوال مطرح می شود که چرا انتخابات در شرایط موجود یک ضرورت عینی و ذهنی است به عقیده من چون انتخابات برای آن است که مردم در يک کشور دموکراتيک بتوانند حق و تمایل سیاسی خود را در چارچوب مکانيزم تعريف شده ای که همه بر آن متفق هستند ابراز کنند. انتخابات برای آگاهی از تمايلات مردم و جلوگيری از يکنواختی و نيز ايجاد تغيير در رياست و بدنه دولت است. انتخابات برای توجه به مطالبات و تمايلات جديد مردم است به عقیده من مردم تنها زمانی مي توانند وجود خود را اثبات کنند که از قدرت خود برای تعيين دولتمردان بهره گيرند در واقع حقوق شهروندی ايجاب می کند که مردم براي نحوه مديريت کشور و نوع آن تصميمگيری نمايند. انتخاب مردم بر روی تغيير سياست های دولت بعدی بدون شک تاثير خواهد گذاشت سياست هايی که با وضعيت امنیتی معيشتی، تفاهم و همگرایی ملی ارتباط مستقيم داشته باشد. همه می دانند انتخابات در هر سيستم سياسی نقطه عطفی براي مردم و آينده آن کشور است.

پس با اين اهميت فوق العاده چرا شهروندان از قدرت رای خود براي انتخاب صالح ترين فرد برای آينده سرنوشت خويش استفاده نکنند؟ انتخابات پارلمانی یا رياست جمهوری همان دموکراسی مستقيم است. انتخابات وسيله امتحان مشروعيت دولت و آيينه تمام نمای تمايل مردم به نوع اداره کشور است. در تمام کشورهای دنيا براي نامزدهای انتخابات پارلمانی یا رياست جمهوری شرايط خاص و سختی وضع کرده اند. وظيفه صلاحيت نامزدها را معمولا نهادی ويژه بررسي می کند.

در افغانستان حضور و قانونمند بودن این نهادها به درستی دیده نمی شود بگونه مثال کسی که خود را به عضویت پارلمان کاندید می نماید برایش درجه تحصیل و سن و سال معینی مشخص گردیده اما برای کاندید شدن در مقام ریاست جمهوری نه درجه تحصیلی مطرح است و نه صحت و سلامت جسمی و روحی اگر به قانون اساسی نگاه شود یک فرد بی سواد می تواند کاندید ریاست جمهوری شود به هر صورت باید شرایط برای انتخاب شدن سختگیرانه تر و قانونمندتر گردد تا بعد از این در اين راستا هر کسی نتواند مردم را فريب دهد و بر مسند قدرت تکيه زند.

انتخابات پارلمانی و رياست جمهوری خود گويای اشتراک آرا و علايق مردم به گرايش های مختلف سياسی، اقتصادی و فرهنگی است. مردم بعد از این باید به فردی یا افرادی رای دهند که آن فرد یا افراد که به پارلمان می روند یا ریاست جمهوری خواسته های آنها را بهتر و جامع تر نمايندگی کنند. خوشبختانه به علت پويايی جامعه افغانستان خواسته های امروز مردم با ديروز متفاوت است بنابراین رييس جمهور بعدی بايد شخصیتی باشد که بتواند ضمن داشتن نقاط قوت مدیریت و رهبری در کشور توانایی هایی که حکومت قبلی انکشاف دهد و ناکامی های حکومت قبلی را دوباره تکرار ننماید شخص توانمندی بخاطر برآوردن نيازهای جديد مردم باشد.

در واقع مردم هستند که شايستگی و عدم شايستگی دولت ها را با رای خود تعيين می کنند و اين عين دموکراسی است زيرا با انتخابات مردم اين فرصت را دارند که خشنودی و رضايت و يا عدم رضايت خود را از عملکرد دولت ها ابراز کنند. مردم اجازه انتخاب دولتمردان خود را دارند اگر دولتی در برآورده کردن خشنودی و رضايت عمومی شکست خورده باشد نتيجه عمل خود را در انتخابات آینده خواهد ديد.

اگر رییس جمهور موجود می خواهد برای بار دوم انتخاب شود بايد در راستای افزايش رضايت عمومی مردم که در حال بی اعتمادی ها به حکومت فراگیر است تلاش نماید. ملی و مردمی فکر کند، خود را نزد همه مردم افغانستان مسوول بداند، با نفاق و شقاق خط بطلان بکشد و در عمل ثابت کند که شخصیتی است باورمند بر منافع ملی بنابراین تصور نماييد که دولت بعد از سه ماه دیگر با آرای بسيار بالا و مشارکت مردمی گسترده بر سر کار بيايد چه اتفاقی می افتد؟ در اين صورت آن دولت با اعتماد به نفس بيشتری می تواند اقدام به سياستگذاری در امور اساسی کشور و اجراي آن سياست ها بکند زيرا دولت منتخب آگاه است که افکار عمومی به چه دليل چنين فردی را برای رياست دولت انتخاب کرده است.

در سياست خارجی نيز دولت منتخب که با آرای بالايی قدرت اجرايی کشور را در دست می گيرد نوکر و مزدور این کشور و آن کشور نخواهد بود، در مذاکرات ديپلماتيک بر سر ميز مذاکره با طرف خارجی از اعتماد به نفس و قدرت چانه زنی بالاتری برخوردار است بنابراین هرچه رييس جمهور نخبه تر باشد در انجام وظايف خويش و نيز انتخاب بهترين ها در تيم کاری خود موفق تر است به اين دليل است که بنابر نظر افلاطون رييس دولت بايد خود دارای شايستگی های خاص و نيز از جمله نخبگان باشد.

يکي از مهمترين جنبه های انتخابات بويژه انتخابات آینده افغانستان اين است که يک مساله داخلی به يک پديده بين المللی تبديل شده است البته اين به معنای فرصت دادن به دخالت خارجي در انتخابات نيست بلکه بدليل اهميت انتخابات و تاثير آن بر روابط جهانی افغانستان و معادلات منطقه ای است. گستره بازتاب بين المللی انتخابات آینده کشور ما تا به آنجا است که فلان مقام دولتی در آنسوي دنيا نسبت به احراز صلاحيت نامزدهای انتخاباتی دیدگاه جان کری دوم را نداشته باشد متاسفانه بعد از ایجاد حکومت وحدت ملی مسوولین دولتی عوض اینکه گزارش کاری خود را به مردم افغانستان ارایه نمایند به سفیران و نمایندگی های سیاسی گزارش کاری می دهند بنابراين انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری در سال آینده در کشور ما دو پيام مهم را باید داشته باشد؛ تاييد مشروعيت دولت و يا تاييد استمرار مشروعيت آن.

در واقع در يک نظام دموکراتيک انتخابات رياست جمهوری و پارلمانی موضوع تعيين نظام نيست بلکه انتخاب نوع مديريت آن است. ملت افغانستان با تصویب قانون اساسی با اعتبار خویش از مرحله مشروعيت و تثبيت نظام فراتر رفته اند بنابراین زمان انتخابات در نظام های دموکرات از اهميت ويژه ای برخوردار است. در برخی کشورها حتی واجدين شرايط رای دادن قبل از انتخابات برطبق قانون می بايست ابتدا ثبت نام کنند و در صورت عدم ثبت نام با جريمه های سنگينی روبرو می شوند يکی از دلايل اين کار ايجاد نوعی اجبار در مردم و البته جلوگيری از اقدامات غيرقانونی در روند انتخابات است.

اينکه مردم افغانستان بخصوص آنان که قلب شان بخاطر وطن و مردم می تپد بر اهميت انتخابات تاکيد و عدم تاخير آن را حتی يک روز خیانت ملی دانسته جايز نمی شمارند خود گويای وجود دموکراسی و توجه به رای مردم است. بدون انتخابات و رای مردم دولت ها، سياست ها و قوانين آنها اصلا مشروعيت ندارند بر اين اساس می توانيم به مردم افغانستان بگويم اگر شما در انتخاب دولتمردان خود نقش نداشته باشید نه خواسته های شما مورد توجه دولتمردان قرار می گیرد و نه دولتمردان و سياست های آنها مشروعيت دارد نظام های ديکتاتوری بشمول حاکمیت موجود تمايل زيادی به تاخير انتخابات و بهانه تراشی برای برگزار نکردن آن دارند.

انتخابات از اين جهت يگانه و زمان آن ويژه است (البته هر چند کوتاه) که دولت مسلط و دارای قدرت فقط مجری برگزاری انتخابات است و بس و نمي تواند بگويد که نتيجه انتخابات چه خواهد شد. اين بهترين و منطقی ترين روند اعمال قدرت مردم در تعيين سرنوشت شان است هيچکس تا زمانيکه آرا شمرده نشود نمی تواند به قطع بگويد که منتخب مردم کيست؟ اين مساله ما را به اين نکته مهم رهنمون می کند که رای و مشارکت مردم در انتخابات اهميت بسياری دارد.

در اخیر مطلبی را که در شرایط موجود ضروری می دانم یک بحث جنجالی خواهد بود که من در این یاداشت گره آن را باز می کنم اینکه صرف رای اکثریت مردم برای حقانیت یک انتخاب کافی نیست. نمونه‌ی آن هم انتخاب حکومت نازی‌ ها در آلمان و حکومت های نام نهاد اسلامی در کشورهای عربی یا بعضی از نقاط دیگر جهان است چون در هر انتخاب مردم ممکن است در مقاطعی مرتکب اشتباهی شوند یا بیانیات پر شور و وعده های دروغین کاندیدها موجب فریب رای دهندگان گردد یا شخصیت های فریبکار با امکانات زور و زر مردم را مجبور سازند که به خواست آنها آگاهانه یا ناآگاهانه تن دهند از همین لحظه باید هم گفت و هم نوشت تقلب بد است، حکومت ایدیولوژیک و قومی و زبانی بد است، فریبکاری و بازی با اعتماد مردم بد است دیگر در این کوچه های گندیده و کثیف که نتایج نامطلوب را با خود داشته رفتن هم خیانت است و هم جنایت.

احمد سعیدی

>>>   اکنون شما بتاریخ خود مراجعه کنید که سرزمین خراسان مطلق بکدام اتباع هست؟
اگر پشتونها مانند ما تاجیکها قرامت دیرینه داشت درست که این کشور مال پشتونهاست.
در غیر صورت بقول بزرگان!
مهمان ....صاحب خانه را مگوید خوش امدی.
یک تعداد پشتونهای بی خبر از تاریخ و یا امیانه بگم بی اقل هست...!!!

>>>   به چشم صاحب اعلان میکنیم ازامرت اطاعت میشود

>>>   مشوره هایت را برای رئیس جمهور سودمند میدانم، اماضرورت انرا نه می بینید که همچو مشوره برای ریاست اجرائیه هم آماده سازید تا در انتخابات پیشرو بجایش باقی بماند؟

>>>   تاریخ انتخابات را زودتر اعلان کنید که سعیدی کمر اشتراک در انتخابات و رییس جمهور شدن را گرفته است.
اگر کمیسیون انتخابات درین مورد غفلت کند،سعیدی بعد از رییس جمهور شدن ،تمام اعضای کمیسیون انتخابات را برطرف خواهد کرد.آنوقت حق گله را ندارند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است