اتکا به موضوع قومیت سرنوشت تلخی برای کشور دارد
 
تاریخ انتشار:   ۱۰:۱۰    ۱۳۹۶/۱۲/۲ کد خبر: 147080 منبع: پرینت

بررسی‌ ها نشان می‌ دهد در کشورهای چند قومی ممکن نیست دولت مقتدر بر پایه‌ی ملی‌ گرایی قومی به استحکام برسد.

اتکای بیش از حد به موضوع قومیت و گروه‌ گرایی سیاسی سرنوشت تلخی برای کشورهای چند قومی دارد و زمینه‌ های دولت‌ سازی ملی را تنگ کرده است. جنگ‌ های داخلی و فروپاشی عمومی یا تجزیه را بیشتر محتمل می‌ کند. از همین‌‌ رو مردم افغانستان سالیان طولانی را در غیبت دولت عام شمول پشت سر نهاده‌ اند برای گذر از شرایط نیمه‌ دولتی به وضعیت مطلوب، حاکمیت قانون و تسلط سازمان دولت به زندگی شان بیشتر به اعتمادسازی و دولت فراگیر دموکراتیک نیاز دارند.

این امر مهم بدون مشارکت و سهم‌ گیری گروه‌ های قومی میسر نمی‌ شود ما باید از پیامد جنگ‌ های گذشته خویش این درس را آموخته باشیم که در جنگ و خشونت همه اقوام کشور مساویانه بازنده هستند و جنگ داخلی و سیاست‌ های قومی هیچ برنده‌ی واقعی ندارد.

حسیب معترف


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
کشورهای چندقومی
قومیت
نظرات بینندگان:

>>>   شما این پرسش را نخست از کرزی کنید که چرا انتخابات شوراهای ولسوالی ها را برگزار نکرد تا زمینه برای برگزاری لویه جرگه به خاطر اصلاح قانون اساسی فراهم گردد؟ اکنون هم باید این پرسش را متوجه اشرف غنی بسازید که چرا او انتخابات شوراهای ولسوالی ها را برگزار نمی کند؟ روشن است در صورتی که همه درها را برای اصلاح قانون اساسی بسته اند و هیچ امکانی برای اصلاح آن نمانده اند، برای مردم چاره دیگری جز راه اندازی راهپیمایی هاو گردهمایی های مدنی اعتراض آمیز نمی ماند. پس چه کنند؟ آیا می توانید راه دیگری نشان دهید؟ هیچ مرجعی جز لویه جرگه صلاحیت اصلاح قانون اساسی را ندارد. اما بنا به اغراض خاص عمدا جلو برگزاری لویه جرگه را گرفته اند. این به آن می ماند که پاهای کسی را ببندبد و بگویید بدو یا دست های کسی را ببندید، و بگویید بنویس یا بخور! چگونه می شود قانون اساسی را بدون برگزاری لویه جرگه اصلاح کرد؟ مرجعی هم معلوم نیست که مواد قانون را تفسیر و توجیه کند. از این رو هرکس می تواند مطابق میل خودش تفسیر کند. از همین رو است که باید هرچه زودتر لویه جرگه فوق العاده ویرایش و اصلاح قانون اساسی برگزار شود. کسی مخالف کلمه افغان نیست. اما افغان نام دیگر پشتون ها است و نباید بر سر سایر اقوام تحمیل شود. افغان معنای دیگری جز پشتون ندارد. نام کشور افغانستان است. از این رو، ما همه افغانستانی هستیم. هر کس از افغانستان است، افغانستانی است، نه افغان. در گذشته نادرست می گفتند که هر کس از افغانستان است افغان است. حالا وقت آن رسیده که اشتباه اصلاح شود.

>>>   Saboor Raheel
عکس پایین کتبۀ آرامگاه میرویس خان هوتکی (در اصل سید تاتار) در کندهار است که در سال سوم حکومت نادرخان و زمانی که فاشیست کبیر، محمد گل خان مومند، رییس تنظیمه کندهار بود ساخته شده است. در خط نخست متن روی کتیبه به زبان پشتو، نادرخان"پشتون نادرشاه" خوانده شده است. اما در متن فارسی در پایین کتیبه او را "محمد نادرشاه افغان" نوشته اند. زیرا پشتون یعنی افغان و برعکس. همچنان در متن پشتو محمدگل خان و میرویس خان نیز پشتون خوانده شده اند. اما در متن فارسی نه افغان خوانده شده اند و نه پشتون.
حالا که شماری حتی با گور بابای شان به چشم آدم می درآیند و با سماجت یک قاطر بر افغان ثابت کردن همه مردم کشور اصرار می ورزند، اختیار شان. بگذار هرچه میگویند بگویند. اما دیگر زمان تسلیمی به جهالت، زورگویی و قلدری گذشته است. فاشیزم آخرین نفسهایش را می کشد. فاشیزم ظالم است. فاشیزم غاصب است. فاشیزم جاهل است. فاشیزم متجاوزاست. نباید در برابرش تسلیم شد.


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است