من با درج کلمه افغان در تذکره مشکل ندارم، اصلا من با هیچ چیز مشکل ندارم.
در طی سال ها به قول شهیر از ما یک ملت دو دست به پیشانی ساخته اند که در مقابل همه چیز دیگر بی تفاوت باشیم.

می گویند باید افتخار کنیم به این هویت، به چه اش افتخار کنیم؟ به بدبختی اش، به رنجش، به تحقیرش، به اینکه همیشه یک مشت دزد می آیند برگرده ما سوار می شوند و یا به خاطر گله های فرضی که از ما ساخته اند، گلوی مان را پاره می کنیم، گاهی نردبان آن گاهی سنگ قبر این می شویم.

یکجایی، در یک فامیل و گروهی به دنیا آمدیم، دست خودما هم نبود، حالا به این افتخار کنیم؟ چرا شرمنده نباشیم از دست آورد خودمان؟ از جوی خونی که در مقابل چشمان بی تفاوت ما از بقیه ما جاری است؟ به چه افتخار کنیم؟ به دروغی که خودمان هم باور نداریم... به ازدیاد فحاشی و قلاشی... نیم ما قلاش نیم دیگر فحاش... نیمی در حال زالو شدن و نیمی در حال سگ شدن...

به جای اینکه از چیزهای اندک قشنگی که داریم لذت ببریم، به جای اینکه حافظ و فردوسی بخوانیم، یکی یکی در یک گله فرضی خود را می اندازیم و اصرار داریم جمعیت فرضی این گله ها بیشتر شود که چی؟ ... حالا به فرض در یکجای دیگر به دنیا می آمدیم، خون و خوان و ایمان مان با تعصبی دیگر باید رنگ می گرفت؟ ... یک عده قلاش، هر روز یک بازی نو درست می کنند، تذکره می خواهند توزیع کنند که نمی خواهند و نمی کنند، اصرار می کنند که عکست در کنار شتر باشد، می فهمند که به همین دلیل نمی شود، به زور دیندار می سازند به زور یک نام را اضافه می کنند که باز به سر و کله هم چند سال بزنیم یادمان برود، نان، امنیت، آب و آرامش نداریم، قلاش ها دشمن آرامش مایی هستند که تنها زورمان فحش دادن است نه به آن قلاش ها که به خودمان، یکی را برای اینکه کوچی به دنیا آمده دو بزنیم یکی را بخاطر اینکه در خانواده ای فارسی یا ترک یا پشتون یا هندو به دنیا آمده ناسزا بگوییم و نیم دیگرمان فرار کنیم از خودمان.

چرا شش هزار نفر یهودی خانه و زادگاه شان را گذاشته رفته اند، که حالا در اسراییل از نوستالژی این کشور غمگین بگویند، چرا ده ها هزار هندو و سیک، بی خانه و غربتی شده اند، چرا هر کدام ما فراری شده ایم؟ ... برای اینکه، دیگر به بدبختی خو گرفته ایم، دیگر توان مقابله و راه و حتی دشمن را فراموش کرده ایم... اصلا چرا در تذکره ما نام با افتخار یک چیز خیالی را بنویسند؟ حالا اگر افتخار نخواهیم چه کنیم؟ وضعیت اندوهناک جامعه ترکمن با یک چلغوزی به نام والی در یکجای عالم چه تغییری می کند، وقتی در تمام مناطق با فرهنگ ترک نشین ما آب نوشیدن حتی نیست؟ برای بدبخت های شینواری که هر روز قبر دسته جمعی شان زیاد می شود و کوچی هایی که زندگی شان با زندگی حیوان قابل فرق نیست از شدت فقر، چه سود دارد که نام همه مردم پشتون شود. این دروغی است که لج کرده و باور شده است....

رضا روزبهان

>>>   جناب رضاروزبهان واقعا تحلیلت جامع وکلماتت واقعیت های جامعه صد پارچه مان را برای خوانندگان چیز فهم می نمایاند و لی دریغ و درد که هیچ دل سوزی این ملت نداشت و بهر که بعنوان رهبر و یا زعیم دست دراز کرد دست شان قطع و امیدشان بریده شد .مردم امید وار بودند که اشرف غنی تحصیل کرده خارج است تکنوکرات و پابند به اصوال های بین الملل خواهد بود ولی جناب از هم بدتر متعصب قبیله گرا و خودخواه و لجام گسیخته برامد .
جناب رضا مانا باشید

>>>   برادران پشتون میگویند افغان یعنی پشتون نیست ، دیگر اقوام هم افغان نوشتن در تذکره شانرا نمیخواهند پس چرا تاکید به ذکر آن دارند این افغان مربوط کدام قوم است ؟ مربوط پشتون نیست ،
سو تفاهمی صورت گرفته اگر با دقت فکر کنند هیچکس بشمول برادران پشتون افغان را نمیخواهند چون نام قوم شان نیست ، سروصدا بالا کردند راه از پیش همه گم شد حالا خونسردانه فکر کنند که مشکل چی است

>>>   هیچ کس مشکل ندارد بگذار که اوغان اوغان باشد دیگران به هویت خود باشند . گیریم تمام مردم با هویت اوغان آلوده شدند آیا صلح تامین میگردد ؟ آیا تروریستان اوغان دست از کشتار مردم میکشند ؟ آیا ترویستان داعشی اوغان دختران ننگرهاری هارا که با خود برده اند رها خواهند کرد ؟ آیا از این بدبختی تنها با نام نهادن اوغان بجای هویت ما کدام تغییر خواهد امد ؟ نخیر این دسیسه ها همه توسط امریکایی ها بالای غلامان خود در ارگ دیکتی میشود و ارگ بیچاره مذدور مجبور است گوش به فرمان باداران غربی خود نهد و فیس چلوونکی های اوغان هم مجبور هستند بخاطر اوغانیت ایزار خودرا بکشند.

>>>   اوغانها که می گویند اوغان برابر با پشتون نیست چرا بالای چیزی که متعلق به آنها نیست اینقدر اصرار دارند؟

>>>   من یک تاجیک، یک اوزبیک، یک هزاره، یک پشه ئی، یک بلوچ، یک ترکمن، یک ... هستم، هیچ غیرتی ندارم، و امروز داوطلبانه خود را اوغان میخوانم که پختونها خوش شوند.
زنده باد بیغیرتی، بیا بزن هر سوته را که دلت میشود، ولی فقط نامش را وحدت ملی بگذار.

>>>   تفاوتها و شباهت ها
افغانستان با پاکستان
هر دو کشور با این نامهای جدید تاریخی بیش از دوست سال ندارند و قبل از تاریخ معاصر در این نواحی این نامها سابقه نداشته است
هر دو کشور از تجزیه ایران باستان و هند باستان با مرز رود سند تشکیل شد (رجوع شود به منابع تاریخی معتبر عربی و اوستایی)
همچنان که بخش شرقی سند تحت تاثیر زبانهای هندی با محوریت اردوست بخش غربی سند تحت تاثیر زبانهای ایرانی با محوریت پارسی است.
همین امروز در پشاور که یکی از مراکز زبان پشتوست و کویته که بلوچی و پشتو رواج دارد هنوز زبان فارسی محبوبیت دارد.
هردو کشور ظاهرا (جمهوری اسلامی) هستند اما ساختاری متفاوت دارند
اما تفاوتها چیست؟
۱) نام پاک+ستان بین همه اقوام آریانی و هندی این کشور مقبول واقع شد اما نام افغان+ستان بین بیشتر مردم مقبول نیست
۲)جز اول نام پاک+ستان یک نام زیبا و مسمای مثبت میباشد که انرژی مثبت ایجاد میکند ولی جز اول نام افغان+ستان کاملا برعکس یک نام غیر زیبا است و مسمای منفی دارد و در ذهن غم و ناله و درد را یاد می آورد و در زبان انگلیسی نژاد یک سگ است که توهین تلقی میشود.
۳)پاکستان تقسیم قدرت بر اقوام و فدرالیسم را پذیرفته و در ایالت های بلوچستان و پشتونستان(خیبر پختونخواه) آزادی نسبی نسبت به حکومت مرکزی وجود دارد اما در افغانستان با این که در عمل جزیره های قدرت وجود دارد و تفاوت های فرهنگی قومی وجود دارد هنوز سیستم فدرالیسم برقرار نشده است و قوم پشتون همه مناصب را منحصرا برای خود میخواهد.
۴)هرچند هردو کشور در رده کشورهای امنیت پایین قرار دارند اما کشور پاکستان توانسته امنیت بیشتری برقرار کند متاسفانه اکثریت عاملان تروریزم وحشت افکنان در کشور ما از قوم حاکم هستند و به همین جهت عفو میشوند و جنایات خود را تکرار میکنند اما در پاکستان عملان تروریزم از قوم حاکم نیستند و با آنها با شدت برخورد میشود.
۵)نام افغان مترادف با نام یک قوم اطلاق میشود هرچند برخی از همین قوم هم حاضر به پذیرش آن نستند اما نام پاک+ستان یک نام مخفف نام همه اقوام این کشور است.
۶)در کشور پاکستان به احترام قدامت زبان فارسی و نقش مادری آن بر زبان اردو و وجود شاعرانی همچون اقبال و بیدل سرود ملیه اش به زبان فارسی میباشد با این که اقلیت کوچکی از مردم فارسی را میداند اما در کشور ما با وجود این که اکثریت فارسی زبانان هستند و همه مردم کشور آن را میفهمند(بخلاف پشتو) و زبان ادب و تاریخ کهن و مفاخر ما بوده است یک قوم که همیشه با کمک خارجیها(روزی انکلیس و روزی روس و امروز امریکا+ ۲۰ کشور) بر روی قدرت سوار بوده است سرود ملی را بزبان خودش قرار داده است

این پارادوکسها همچنان ادامه دارد....

>>>   کسانی هستند مانند اشرف غنی احمدزی واسماعیل یون خاین و جنرال طاقت بدزبان و جمعه خان همدرد و عبیدالله بارکزی خانم هیلی ارشاد و ناصر اصولی و خانم یون وچند تا گک دیگر که میخواهند کلمه افغان در تذکره های الکترونیکی بنام ملیت به همه شهروندان و اقوام خلاف قانون توشیح شده درج گردد وقتیکه اقوام دیگر صدا بلند میکنند که ما نمی خواهیم جبرا نام یک ملیت دیگر بنام پشتون بجای نام ملیت اصلی و ابایی ما را قبول کنیم همین اشخاص اظهار میدارند که افغان مربوط قوم پشتون نیست پس نظر به اظهارات خودشان که افغان مربوط قوم پشتون نیست و سایر اقوام انرا درج تذکره برقی شان هم نمی خواهند چه ضرورت است که یک نام بی ارتباط به هیچ قومی از شهروندان کشور بحیث ملیت درج تذکره های برقی گردد و اگر ریگ در کفش شان نیست پس اسرار درج این کلمه نا شناخته شده افغان در تذکره برقی چیست ؟و چرا بالای درج این کلمه پافشاری دارند و ما چرا بجای ملیت اصلی خود چیزی بیگانه نا شناخته شده را بنام ملیت قبول کنیم که ما را بجایی هم نمیرساند.

>>>   .... ماده چهارم قانون اساسی را که اوغانها به خیانت و تقلب بر همه تحمیل کرده اند باید اصلاح گردد.
یکتعداد اگر صد بار هم از روی چاپلوسی ویا خوشباوری اوغان شوید باز هم اوغانهای واقعی شما را به اوغان اصل و اوغان نا اصل تقسیم خواهند کرد، بازهم ترور، تمامیت خواهی، و وحشت این گرو بنام طالب یا غنی خاتمه نمیابد.
متعصب آنست که هویت قومی خود را بر دیگران تحمیل کند، نه آنکه از هویت اصلی اش مردانه دفاع میکند.
اوغانها فقط همان پشتونها هستند و این پروژه اوغان سازی مثل سابق بازهم ناکام میماند، و هیچگاهی موفق نمیشود، چون برحق نیست.

>>>   من هم با کلمه افغان مشکلی ندارم اما مردم افغانستان باید هیچگاه متفق و یکپارچه و قوی نباشند!
جنرال مشرف پنجابی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است