عده ای ناراحت اند که ارگ نشینان شکست شان را پذیرفته اند. مگر چه اشکالی دارد یکی از ما هم پیروز میدان باشد؟

اگر قرار می بود والی بلخ بگونه ی مستقیم با ارگ وارد مذاکره شود (ارگ بارها تلاش کرد تا بطور مستقیم با استاد عطا محمد مذاکره کند) حال ملت را با خود نداشت ولی استاد برخلاف باورهای غلط دیگران به ملت تکیه کرد و مذاکرات با ارگ را هم از صلاحیت های حزب بزرگ و فراقومی جمعیت اسلامی دانست.

اجازه می خواهم یک نکته را بگونه ی واضح اینجا بیان نمایم و آن اینکه خواست والی بلخ چیزی نیست جز خواست ملت بزرگ افغانستان. کسی باید از حقوق ملت دفاع می کرد که والی بلخ پیشقدم شد.

حال که داعیه ی عدالتخواهی و حق طلبی وی در سرتاسر افغانستان مورد حمایت مردم قرار گرفته است روشن است که خواب عده ای را حرام ساخته و آنان را واداشته است تا با دسیسه های تاریخ گذشته و بی مقدارشان اذهان عامه را مغشوش سازند.

مرتضی جلالی

>>>   خواست عطا خواست ومنافع شخصی اش است

>>>   Mansoor Badry
در افغانستان ساختار نظام و حکومت نیست ، ساختار قدرت های اخوانی و قبیلوی ست که حاکم سرنوشت توده ها شده اند .
زدودن این دو قدرت دانش ، فهم و درایت می خواهد نه باور کورکورانه و نعره تکبیر !

>>>   خواست دزد حفظ نمودن چور اش است نی خواست کیسه بران چند کیسه بر و مرغ دزد ملت شده نمیتواند

>>>   ملت افغانستان دزد نیست که طرفدار دزد شوند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است