روز چهارشنبه اعضای پارلمان سال هشتم کارشان را آغاز می کنند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpape)، عین الدین بهادری، رییس اجرایی اتحادیه حقوقدانان افغانستان در برنامه «فراخبر» گفت: در صورت عدم برگزاری انتخابات در موعد معین، عدول از ماده هشتاد و سه قانون اساسی افغانستان است و جفا در حق دموکراسی، جفا در حق حاکمیت قانون و جفا در چگونگی مشروعیت کل نظام سیاسی است که پارلمان بخشی از این نظام سیاسی است.

وی افزود: بنابراین عدم برگزاری انتخابات و تمدید کار پارلمان خلاف ماده هشتاد و سوم قانون اساسی است. از این نظر تمدید پارلمان کار درستی نیست و دولت و پارلمان افغانستان می بایست در طول سه سال انتخابات را برگزار کند و یک مجلس جدید داشته باشد. اما از دیدگاه فردی می بینیم که همه اعضای پارلمان خودشان هم می خواهند که به کار خود ادامه دهند و به کار غیر قانونی خود مشروعیت دهند و هیچ فشاری بر حکومت برای برگزاری انتخابات نمی آورند.

بهادری گفت: از لحاظ حقوقی پارلمان توانایی فوق العاده برای فشار بر حکومت دارد تا آن را مجبور کند انتخابات را برگزار کند اما حکومت و کمیسیون انتخابات وظیفه اساسی و اولیه خود را هر روز به تاخیر می اندازند.

کد (30)

>>>   Mosavi
حکومت وحدت ملی نی بلکه وحشت ملی است ازهمان آغاز ایجاد این حکومت نامشروع بود حکومت که دست نشانده جان کیرباشد آیامشروعیت دارد تنها کشور که قانون در آن ارزش ندارد افغانستان است که اصلان به قانون احترام ندارند اگر قانون الهی را که خداوند برای بنده گانش وضع کرده است قبول ندارید ویا اینکه به آن عمل نمی کنید بایداز قانون وضعی که ساخته دست بشر است یا از شما ظالمان باید تطبیق شود اما این طبقه اشراف زاده گان به هیچ قانون عمل نمیکند وزنده گی در افغانستان بشتر به همین گروها ئی اشرافراست مردم فقیر وبیچاره همیشه زیر پاه وشکنجه هستند و این یک میراث است که از بابا کلانهاشان به این
مردم باقی مانده است و این حکومت وحدت ملی یک نوع حکومت تحمیلی است بالایی مردم تحمیل شده است ۹۹ فیصدمردم ناراضی اند ۱ / فیصد همان قبله ای خودشان هستند

>>>   Aziz Arianfar
بزرگترین خطر برای کشور این است در زیر ریش امریکا اخوانی ها و پان ترکیست های وابسته به ترکیه، وهابیون وابسته به سعوی و قطر از جمله داعش و دهشت افکنان وابسته با پاکستان اعم از حزب اسلامی، شبکه حقانی و طالبان آزادانه در تکاپو هستند و با گذشت هر روز چه در داخل دولت و چه در اردوگاه اپوزیسیون مسلح فربه تر شده می روند. کسی هم نیست که بگوید بالای چشم تان ابرو است. این است که کشور به بزرگترین لانه دهشت افکنی و کانون جاسوسی تبدیل شده است.
اصل مشکل در نحوه حضور امریکا در افغانستان که خلاف قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل به جای این که در زیر درفش ایساف در چهارچوب توافقنامه شورای امنیت حضور داشته باشد، بر شالوده پیمان همکاری های دو جانبه حضور دارد. در نتیجه سایر همپیمانان امریکا - پاکستان، ترکیه، عربستان و قطر و نیز اسراییل در افغانستان آزادانه به پویایی های بیرون از کنترل می پردازند.
روشن است مادامی که در کشور دولتی روی کار نیاید که به بازگشت به مشی سنیت بیطرفی باور نداشته باشد و در بعد داخلی مادامی که همه امور در دست یک باند اجیر و دست نشانده قرار داشته باشد، این گروه ها با گذشت هر روز فربه تر شده می روند.تا جایی که حتا برای خود امریکا دردسرهای بزرگی خواهند آفرید.
همین اکنون پاکستان به بزرگترین دردسر برای امریکا مبدل شده است. ارگ هم به جای نکوهش و سرزنش اعراب که سالانه 2.5 میلیارد دالر برای تمویل پروژه های طالب و داعش به پاکستان می پردازند، در برابر دالرهای خون آلود بادآورده نفتی اعراب اصلا همه چیز خود را فروخته است و عملا در خدمت طالب، داعش و حزب اسلامی قرار گرفته است.
در یک سخن، بازگشت به مشی بیطرفی سنتی الترناتیف ندارد. همین گونه که در بعد داخلی به همه انواع انحصارگرایی و لگام گسیختگی کنونی باید پایان داده شود و ساختار نظام تغییر کند. در غیر آن دیگر باید فاتحه کشوری به نام افغانستان خوانده شود. به جای آن یاغیستان ساخته خواهد شد.

>>>   شترراگفتند گردنت کج است کفت کجایم راست است

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است