یک‌ هفته قبل برای مریضی از داکتر عصمت‌ الله حامد برای «ویزیت» نام نویسی کردیم.

روز گذشته سر ساعت 11 نوبت ما رسید. 10 نیم صبح مریض را در شفاخانه رساندیم و منتظر نوبت ماندیم بیش از 30 مریض دیگر مشمول کودکان، بانوانِ مسن و پیرمردان نیز صف کشیده بودند. اصولا در فاصله هر 10 دقیقه یک بیمار را باید ارزیابی می‌ کرد اما جناب داکتر عصمت‌ الله حامد بی‌ خیال مشغول تماس‌ های تلفنی شخصی خود تشریف داشت.

از ساعت 11 پیش از چاشت تا دو و نیم پس از چاشت این داکتر مشغول تماس شخصی بود. ده‌ ها مریض که از درد به خود می‌ پیچیدند کسی خیالی بر آنها نمی‌کرد. بستگان مریضان و کودکان از بی‌ حوصلگی و گرسنگی به‌ فغان رسیده‌ اند.

هر باری که پشت دروازه داکتر عصمت می‌ پرسید منشی‌ اش با بی نزاکتی تمام می‌ گوید که داکتر صاحب به تاجیکستان صحبت می‌ کند منتظر باشید. من درحالیکه سراغ مسوولین درجه اول شفاخانه می‌‌ گردم هیچ کارمندی حاضر نیست شماره تماس یا آدرس از مسوولین را بدهد. کسی گفت که داکتر عبدالله فهیم، سابق نطاق در تلویزیون دولتی یکی از مسوولین این شفاخانه است.

به مشکل پشت دروازه تعمیر او خود را رسانیدم او هم وقت ندارد با کسی حرف بزند و محافظین این بخش به‌ دروغ می‌ گویند داکتر عبدالله فهیم در سمینار است. چور، پیسه‌ خوری، فساد و بی‌ مسولیتی در شفاخانه فرانسوی‌ ها بیداد می‌ کند. فریب ظاهر شیک و نام لوکس آن‌ را نخورید که خدمات اش بدتر از علی‌ آباد دولتی است.

مردم را اینها نعل ‌می‌ کنند و از گوسفند‌خویی بیماران و پای بازان‌ شان سوءاستفاده و مسوولین این بیمارستان غرق تجارت و فساد اداری هستند. وزیر صحت داکتر فیروز لطفا به این بیمارستان و داکتران بیمار آن برسید.

هارون معترف

>>>   خداوند جل جلاله خودش به حال این ملت رحم کند آمین

>>>   تشکر معترف گرامی واقعاً میدان شفاخانه چه میگذره.من هم دوسال قبل طفلک مریض داشتم شفاخانه فرانسویها بعد از بسیار چاپلوسی نوبت رسید معاینات همه بی نتجه اما برعکس اخذ فیس با قمت بسیار بلند خوب ناچار رفتم شفاخانه صحت طفل اندراگاندی به صدها واسطه وسیله طفل در حال مرگ را امر بستر گرفتم آنجا در هر بستر دو الی سه طفل بستر بود نظافت وجود نداشت منتظر ماندم که داکتران ساعت 9 بجه ویزید را شروع میکنند دلم بی قرار بود هر طرف می تپیدم به هر شعبه رفتم گفتن صبر کن داکتر میاید دوباره برگشتم نزد طفلم دیدم یک طفل دیگر که در مقابل بستر طفل من بود لبانش کبود شده بود نزدیک رفتم او دیگر زنده نبود مادرش پای واز طفلش از اثر بی خوابی نشسته با سر لرزان رفع بی خوابی میکرد از طفلش خبر نبود که جان داده است از داکتران ،نرس هم خبری نبود کسی احوالش نمیگرفت به همه خبر دادم که در برابر بی عدالتی فریاد بزنید خیلی نا امید شدم طفلم را در آغوش مادرش دادم حرکت کردیم دیدم یک داکتر همین طرف میاید به من اجازه خارج شدن نمیداد میگفت وقتی از بستر فرار میکنی باید این اوراق را امضا کنی مسولیت بعدی بدوش خودت است من بی کنترول شدم تمام وجودم بی اختیار بود حمله کردم تا حد توان داکتر را لت وکوپ کردم با چشمان گریان با ناامیدی برگشتم تنها شفاخانه فرانسوی ها نیست بلکه تمام شفاخانه های شهر کابل همینطور است من بیشتر از 25 شفاخانه نام دار دولتی و خصوصی کابل را دیدم همه سنگ دل ها داکتر بودن همه عاطفه انسانی را فراموش کرده بودن

>>>   خدا ...کند

>>>   این نوشته را من کاملاٌ تایید می کنم من با عین برخورد داکتران این شفاخانه که مریض داشتم مواجه شده ام .این شفا خانه نیست بلکه دزد خانه برای مریضان و مریض داران است بنام فرانسه آمده پول افغان های در مانده را دزدی میکنند. شما بروید ببینید که چطور با یک مریض برخورد میکنند. آیا در فرانسه هم شفاخانه ها به همین شکل است ؟ کدام فرانسوی ها این شفاخانه را پیش می برند. شخص وزیر صحت عامه وظیفه دارد تا به شکل غیر مترقبه از تمام شفاخانه ها شب و روز بازدید و نا رسایی ها را به چشم خود بیبیند. از اشتراک در جلسات نمایشی غنی بهتر است همه مسولین درجه اول و وزرا از ساحات کاری شان بازدید داشته باشند و فساد را به چشم شان بیبینند ودررفع آن همت به خرج دهند.

>>>   از همینطور دولت غرق در فساد شفاخانه ها ودیگر ارگان های دولتی دور از تصور نیست.درهمه جاها فسادبیداد میکند دولتی که ازطریق تقلب وفریب براریکه قدرت تکیه بزند فسادش هم نارمل است.
بااحترام عبید.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است