برخى از سياست پيشگان آماتور امروزى همانند انقلابيون كاذب ديروزى نگاه ابزاری به مردم دارند.

معمولا احزاب چپگرا تا قبل از انقلاب چنان سنگ مردم را به سينه مى كوبيدند كه گويى همه ى هم و غم شان فقط توده ها است و بس اما بعد از پيروزى بدين باور مى رسيدند كه نمي توان سرنوشت انقلاب را به دستان لرزان و مشكوک عامه ى مردم سپرد. چه بسا كه حتى به كشتار و به بند كشيدن همان هایی رو مى آوردند كه ظاهرا روزى بهتر شدن زندگى و رهايى آنها را از بند ستم شعار مى دادند.

امروز هم برخى از تجارت پيشگان سياسى همينكه مشكلى براى خودشان بروز مى كند با لباس هاى رنگارنگ قومى و سمتى ظاهر مى شوند و گلو در حق ضايعه شده ى مردم مى درند و خود را مدافع صادق مردم قلمداد مى كنند اما همينكه خرشان از گردنه گذشت و ارباب كل چراغ سبزى نشان داد و جيفه ى مقابل شان انداخت ساكت مى شوند و در پستوهاى خودشان مى خزند و در اتاق هاى در بسته و به دور از انظار مردم معامله مى كنند. اينجا است كه مردم نامحرم می شوند.

اساسا مردمی كه به آگاهى نرسيده اند و ارزش خود را نمى دانند در نفس خودشان هدفمند نيستند و در جريان تحولات اجتماعى بالنفسه نقش مشخص مثبت و منفى ندارند. كتله اند كه طالب را به مطلوب اش مى رسانند. هركسی که دستش به قبضه مردم برسد گردن حريفش را با شمشير مردم قطع مى كند و دوباره در غلافش مى نهد در چنين حالى نقش مردم زمانى برجسته مى شود كه توسط كسانی ديگر در جهت مثبت و يا منفى از آنها استفاده شود و به اين استفاده ابزارى از مردم مى گويند.

در كشور ما سال ها است كه اين بازى ها جريان داشته و مردم بنابر عدم آگاهى سياسى و نيازمندى هاى اقتصادى شان گروگان اغراض تجارت پيشگان سياسى بوده اند كه نگاه ابزارى به مردم دارند.

محمد عارف منصوری

>>>   واقعاً همه چیز از ضعف خوده ملت است و در نتیجه هم خودشان ضرر میکنند و ممکن است کم کم نسل بعدشان از این بیشتر سست عنصر و اجیر مافیاهای واقعی شوند
انسان عقل دارد و باید عقل خود را به زحمت بیاندازد و با درک واقعیتها ، رستگار شود تا کم کم مشکلاتش کاهش یابد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است