ارگ ریاست جمهوری هم برای بیست و سومین سالیاد شهادت بابه مزاری محفل یادآوری برپا کردند.

سرور دانش معاون دوم رییس جمهور افغانستان در یک بخش از بیانیه خود اشاره کرد که (راه را که ارگ می پیماید همان راه شهید مزاری است) از این گفتار دانش چنین برمی آید که مقاومت مزاری برای این بود که دانش و یا یک هزاره دیگر معاون دوم ریس جمهور باشد.

جای تاسف در این است که چه کسی برای اینها این صلاحیت را داده اند که آرمان های مزاری را به این اندازه تقلیل بخشند هدف مزاری بسیار شفاف و روشن بود و آن اینکه اقوام کشور به اندازه شعاع وجودی شان از بالا تا به پایین در قدرت سهیم باشند نه اینکه در جلسه های نمایشی در کنار همدیگر نشسته باشند.

ارگ که در حالت یک بحران کاملا همه جانبه به سر می برد با برپایی چنین محافلی می خواهد بالای ذهنیت عامه اثر بگذارد چون ارگ نشینان می دانند که مزاری در دل های یک بخش از جامعه افغانستان عمیقا جایگاه بلند دارد و مورد احترام بی چون و چرا قرار دارد وگرنه ارگ نشینان به شمول دانش باخبر هستند که نفاق و شقاق قومی در افغانستان که خود ارگ نشینان سهم عمده را در آن ایفا می کنند دارد که شیرازه مملکت را از هم می پاشاند.

بهترین متحد مزاری ازبک ها و ترکمن ها بودند آنها با رای پاک خود از جمله کسانی بودند که به ارگ نشینان مشروعیت نسبی بخشیدند امروز دوستم در کجای قدرت قرار دارد؟! واقعیت این است که آرمان های مزاری وصل مردم افغانستان براساس عدالت اجتماعی و برابری اقوام کشور بود در حالیکه آرمان های ارگ نشینان را فصل مردم افغانستان و جدایی اقوام کشور تشکیل می دهد. مزاری بزرگ در پی همگرایی و هم پذیری اقوام بود در حالیکه ارگ نشینان در پی حذف اقوام کشور است.

حسن علی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است